Ο ένας είναι πρόσχαρος και ο άλλος εμφανίζεται μονίμως θυμωμένος. Από ποιον θα αγόραζες αυτοκίνητο, αναρωτήθηκε προ ημερών ο κ. Δρυμιώτης ο πολιτικός αναλυτής που στοιχημάτιζε στην άνετη νίκη του Κώστα Μπακογιάννη στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών στην Αθήνα. Αναφερόταν στον Στέφανο Κασσελάκη και στον Νίκο Ανδρουλάκη.
Το δίλημμα είναι εντελώς άσχετο με την πολιτική. Δεν λέω, η εικόνα παίζει ρόλο σημαντικό. Αλλά από τους πολιτικούς αρχηγούς δεν ψωνίζουμε λάμψη και λούστρο. Αν ψωνίζαμε λάμψη και λούστρο δύσκολα θα εκλεγόταν Πρωθυπουργός ο «λογιστής» Κώστας Σημίτης. Τα κριτήρια της ψήφου, σε κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις, δεν μπορεί να είναι η επικοινωνιακή άνεση. Ειδικά όταν συνοδεύεται από μια πλήρη πολιτική και ιδεολογική σύγχυση.
Ο «πρόσχαρος» Κασσελάκης
Όσα χρόνια παρακολουθώ την πολιτική ζωή της χώρας δεν έχω δει ξανά αρχηγό αριστερού κόμματος να εκπέμπει τέτοιο «ιδεολογικό αλαλούμ». Ο κ. Κασσελάκης εμφανίζεται ως λίγο από όλα. Είναι και πετυχημένος πλούσιος, και αριστερός ακτιβιστής και ευσεβής χριστιανός και σκληρός εθνικόφρονας. Ζήλεψε μέχρι και το «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια» που παραπέμπει στη Χούντα.
Δεν θα το χαρίσει, λέει, στη Δεξιά. Ας μην το χαρίσει. Ας το βάλει κορώνα στο κεφάλι του.
Δεν έχουν άδικο οι Συριζαίοι που, πλέον, έχουν αρχίσει να κάνουν το σταυρό τους. Οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται στα πρόθυρα του εγκεφαλικού. Δεν ξανάγινε αρχηγός αριστερού κόμματος να κάνει επίδειξη πλουτισμού. Να καμαρώνει για το κεραμίδι των 1,8 εκ ευρώ. Και δεν ξανάγινε αρχηγός αριστερού κόμματος να μιλά, στα σοβαρά, για «θαύματα» που εμφανίστηκαν στη βάφτιση του. Και το κυριότερο. Δεν γίνεται αρχηγός αριστερού κόμματος να είναι και με τις κακοποιημένες γυναίκες και τον «ας πρόσεχαν» Παπανώτα.
Υπάρχει μια εξήγηση για όλα αυτά. Ο κ. Κασσελάκης δεν δίνει δεκάρα για την παραδοσιακή βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλού ψαρεύει. Έχει ρίξει δίχτυα στη δεξαμενή του καναπέ. Εκεί που κάθονται αντισυστημικοί, συνωμοσιολόγοι, αγανακτισμένοι και κάθε καρυδιάς καρύδι. Αυτό το κοινό είναι το κλειδί που θα του επιτρέψει να είναι δεύτερος. Αυτό είναι το στοίχημα του. Οπότε ακολουθεί, επιτυχώς, την «αριστερή» λογική ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ψήφοι να ‘ναι και από όπου να ‘ναι. Να τη σκαπουλάρουμε, σε αυτή τη φάση, και μετά βλέπουμε.
Ο «θυμωμένος» Ανδρουλάκης
Στην κούρσα για τη δεύτερη θέση ο κ. Κασσελάκης τρέχει με αντίπαλο τον «θυμωμένο» Ανδρουλάκη. Λέγεται ότι το πρόβλημα του προέδρου του ΠαΣοΚ που σε σχέση με τον κ. Κασσελάκη εμφανίζεται ιδεολογικά συγκροτημένος είναι η επικοινωνιακή του αδυναμία σε σχέση με τον αντίπαλο του. Είναι μια εξήγηση «βολική» που αποκρύπτει το πολιτικό πρόβλημα του ΠαΣοΚ.
Το πρόβλημα του ΠαΣοΚ δεν είναι ο «θυμωμένος» πρόεδρος του. Είναι ότι δεν έχει καταφέρει να εμφανιστεί ως ένα πολιτικό σχήμα που διαθέτει συγκεκριμένη και στιβαρή εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, την οποία θα εξέφραζε με μία, άντε δύο λέξεις-κλειδιά.
Το ΠαΣοΚ του Α. Παπανδρέου ήταν η «Αλλαγή». Το ΠαΣοΚ του Κώστα Σημίτη ήταν ο «εκσυγχρονισμός» Ποια λέξη, έστω ποια πρόταση, δίνει το στίγμα του ΠαΣοΚ του Νίκου Ανδρουλάκη; Νομίζουν στη Χαριλάου Τρικούπη ότι το «αξιόπιστη αντιπολίτευση» συγκινεί; Αν το νομίζουν, λάθος νομίζουν.
Ο κ. Ανδρουλάκης θα πρέπει να επιδοθεί σε ένα αγώνα ταχύτητας αν θέλει το ΠαΣοΚ να είναι δεύτερο κόμμα στις Ευρωεκλογές. Και αυτό διότι έκανε το λάθος το οποίο καταλόγιζε στην προκάτοχό του. Άφησε να πάει χαμένο το μομέντουμ της θριαμβευτικής εκλογής του στην ηγεσία του ΠαΣοΚ.
Ναι, αναμφίβολα υπήρξε ένας ανέλπιστος βαθμός ανανέωσης. Αρκεί, για του λόγου το αληθές μια ματιά στη σύνθεση της Κοινοβουλευτικής του ομάδας. Αλλά η επανάσταση από τα κάτω δεν ήλθε. Το θεσμικό κόμμα που θα συζητούσε με την κοινωνία, που θα είχε όργανα που θα συνέρχονταν τακτικά, που θα είχε οργανώσεις παρούσες στις διεργασίες των τοπικών κοινωνιών δεν εμφανίστηκε στην πολιτική πίστα.
Στην εποχή του πυκνού πολιτικού χρόνου τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο. Τα πάντα μπορούν να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή, από ένα και μόνο γεγονός. Αλλά η εικόνα που υπάρχει στην αφετηρία της κούρσας προς τις Ευρωεκλογές είναι αυτή που περιέγραψε ο Αλέξης Τσίπρας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τρέχει μόνος του.
Και αυτό είναι πρόβλημα και για τον «πρόσχαρο» Κασσελάκη και για τον «θυμωμένο» Ανδρουλάκη. Ειδικά στην περίπτωση που το άθροισμα των ποσοστών τους, υπολείπεται αυτού της ΝΔ.
Γιατί τότε το ερώτημα «ποιος μπορεί να νικήσει τον Μητσοτάκη» θα συζητηθεί σε άλλη βάση.
