Την απόφαση να αντεπιτεθεί στο Ιράν και στους «δορυφόρους» του έχει λάβει ο Νετανιάχου με βάση τις επιλογές που έχουν παρουσιαστεί στα διαδοχικά πολεμικά συμβούλια, από τις IDF. Παρόλα αυτά το χρονοδιάγραμμα όσο και η έκταση του χτυπήματος βρίσκονται υπό εξέταση, την ώρα που η διεθνής διπλωματική σκηνή ασκεί ασφυκτικές πιέσεις στον Ισραηλινό πρωθυπουργό να μη προβεί σε ενέργειες που θα οδηγήσουν σε άκρως επικίνδυνες καταστάσεις στη Μέση Ανατολή.
Λόγω των περίπλοκων προετοιμασιών που είναι αναγκαίες για ένα τέλεια συντονισμένο χτύπημα το οποίο θα πρέπει να επιτύχει τον στόχο του -η απόφαση όποια κι αν είναι- μπορεί να αλλάξει αιφνιδίως, σημειώνουν πηγές στην Jerusalim Post, ωστόσο η σοβαρότητα της αποφασιστικότητας της ηγεσίας του Ισραήλ για ένα πλήγμα είναι ισχυρή, κάτι που μαρτυρά η ίδια η εξέλιξη της απόφασης που ελήφθη. Ταυτόχρονα, ασφυκτικές είναι και οι πιέσεις προς τον Νετανιάχου από τη στρατιωτική και πολιτική ηγεσία που πιέζουν για ένα ευρείας κλίμακας και ισχυρό χτύπημα κατά της Τεχεράνης.
Παρά ταύτα, όλες οι εξελίξεις δείχνουν ότι το Ισραήλ εξακολουθεί να επιδιώκει να περιορίσει την επίθεση για να αποφύγει το πέρασμά του σε περιφερειακό πόλεμο.
Ο Αρχηγός του Επιτελείου του ισραηλινού στρατού (IDF) Αντιστράτηγος Χέρζι Χαλέβι άφησε να εννοηθεί ότι ο χρόνος της επίθεσης δεν θα είναι άμεσος, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στη μ μονάδα αεράμυνας Arrow του Τάγματος 136, αναφέροντας ότι υπάρχει απόλυτη εμπιστοσύνης στις ένοπλες δυνάμεις για την ετοιμότητά τους.
Ένα ακόμη στρατηγικό «χαρτί» που ίσως παίζει το Ισραήλ αποτελούν και τα χρονοδιαγράμματα της απάντησης που παρουσιάζει, κάτι που στοχεύει στην μείωση της επιφυλακής του αντίπαλου στρατοπέδου, ώστε το χτύπημα να έχει αιφνίδια στοιχεία. Σε μια τέτοια περίπτωση η επικείμενη επίθεση θα μπορούσε να αναβληθεί ακόμα περισσότερο. Τουλάχιστον όμως η απλή ανάγνωση των σχετικών σημάτων υποδηλώνει ότι μια μεγάλη επίθεση δεν επίκειται τις επόμενες ημέρες
Οι εικαζόμενες επιλογές που διαθέτει το Ισραήλ είναι μεταξύ άλλων ένα πλήγμα σε ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη ή ακόμα και με F-35. Στόχο αποτελούν και οι εγκαταστάσεις βαλλιστικών πυραύλων οι οποίο συμμετείχαν άμεσα στην επίθεση του Ιράν. Πιο συγκεκριμένες επιλογές έχουν πέσει ταυτόχρονα στο «τραπέζι» των πολεμικών συμβουλίων και αφορούν την εξόντωση υψηλόβαθμων αξιωματούχων εντός και εκτός της χώρας.
Ταυτόχρονα, ορισμένα «σήματα» έδειξαν ότι η Πολεμική Αεροπορία του Ισραήλ αναμένεται να εμπλακεί σε έναν ασυνήθιστα σημαντικό στόχο. Ο υπουργός Άμυνας Yoav Gallant είπε την Τρίτη: «Οι Ιρανοί απέτυχαν στην επίθεσή τους και δεν θα αποτρέψουν το Ισραήλ. Οι ουρανοί της Μέσης Ανατολής είναι ορθάνοιχτοι για την ισραηλινή αεροπορία. Ο εχθρός θα χτυπηθεί όπου κι αν βρίσκεται».
Οι 4 επιλογές
Σε ανάλυσή τους οι New York Times, κάνουν λόγο για διάφορες επιλογές που εξετάζει η στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ, οι οποίες θα στείλουν το απαραίτητο ξεκάθαρο μήνυμα στο Ιράν, χωρίς όμως να προκαλέσουν ένα ανοικτό πόλεμο, τον οποίο επ’ ουδενί δεν επιθυμούν οι ΗΠΑ και σύμμαχοί τους.
Οι τέσσερις επιλογές και τα μειονεκτήματά τους σύμφωνα με τους New York Times
- Ένα επιθετικό χτύπημα σε ιρανικό στόχο, όπως η βάση των Φρουρών της Επανάστασης, αλλά εκτός Ιράν, σε μια χώρα όπως η Συρία. Το μειονέκτημα είναι ότι μια τέτοια επιλογή είναι ασύμμετρη σε σχέση με την ευθεία επίθεση του Ιράν στο έδαφος του Ισραήλ
- Ένα χτύπημα σε συμβολικό στόχο στο έδαφος του Ιράν αλλά μια τέτοια κίνητη θα απαιτήσει διαβούλευση με τις ΗΠΑ με κίνδυνο να εξοργιστεί η Ουάσινγκτον που έχει εκφράσει τη διαφωνίες της με κάποιο τέτοιο χτύπημα
- Μια κυβερνοεπίθεση σε υποδομές του Ιράν. Μια τέτοια κίνηση όμως θα εξέθετε πρόωρα τις δυνατότητες του Ισραήλ σε αυτό το είδος του πολέμου και δεν θα είναι παρόμοια απάντηση σε μια αεροπορική επίθεση όπως αυτή του Ιράν.
- Επίσπευση μικρών επιθέσεων στο έδαφος του Ιράν, συμπεριλαμβανομένων στοχευμένων δολοφονιών που θα εκτελεστούν από τη Μοσάντ. Για τέτοιες επιθέσεις ωστόσο, το Ισραήλ δεν αναλαμβάνει την ευθύνη και άρα υπολείπονται της δημόσιας αναγνώρισης εντός χτυπήματος όπως αυτής του Ιράν
