Οι επισκέπτες του μουσείου ιστορίας της ΑΕΚ έρχονται αντιμέτωποι με ένα έκθεμα που τους ξενίζει. Τους προκαλεί έντονο προβληματισμό. Τους δημιουργεί εύλογα ερωτήματα.
Τι σχέση μπορεί να έχει μια περιήγηση στις στιγμές ενός ιστορικού σωματείου με εκθέματα που στοχοποιούν ανθρώπους και επί της ουσίας υποκινούν τη βία;
Ποια θέση μπορεί να έχει αυτή η προτροπή βίας στο μουσείο μιας ιστορικής ομάδας που μάλιστα συνδέεται με ένα σημαντικό κομμάτι του ελληνισμού που ένοιωσε στο πετσί του το καθοδηγούμενο μίσος για τους άλλους;
Αυτό, το καθοδηγούμενο μίσος δεν ήταν η αιτία που η μεγάλη οικογένεια της ΑΕΚ θρήνησε, πρόσφατα κιόλας, την απώλεια ενός οπαδού της, του Μιχάλη έξω από το γήπεδο της; Δεν είναι λοιπόν, λογικό οι άνθρωποι που σέβονται την ιστορία της ομάδας τους, τον εαυτό τους και τα παιδιά τους με τα οποία επισκέπτονται το μουσείο να φεύγουν προβληματισμένοι και να διαφωνούν με όλο αυτό το σκηνικό;
Ένα έκθεμα ανάξιο μιας μεγάλης ιστορίας
Πάμε όμως στο έκθεμα. Κάτω από τον τίτλο «Αυτοί ΗΘΕΛΑΝ να ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ τα ΟΝΕΙΡΑ μας», υπάρχουν φωτογραφίες του πρώην δημάρχου Νέας Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας Α. Βασιλόπουλου, του πρώην δημοτικού συμβούλου Α. Μάλλιου, και των πρώην υπουργών Π. Λαφαζάνη και Π. Σκουρλέτη.
Κάτω από τις φωτογραφίες υπάρχει το ακόλουθο κείμενο:
«και έμειναν στην ιστορία
Εκείνοι που πρωτοστάτησαν κι έκαναν ότι περνούσε από τις υστερόβουλες δυνάμεις τους προκειμένου να μην ανεγερθεί το γήπεδο της ΑΕΚ στα πατρογονικά εδάφη της, θα έχουν πάντα μια θέση στη μνήμη μας. Για να μας θυμίζουν ότι το κακό δεν γίνεται να υπερισχύσει του καλού, το άδικο δεν γίνεται να επιβληθεί στο δίκαιο. Είναι οι υπαίτιοι που το μεγάλο έργο της «Αγιά-Σοφιάς» ολοκληρώθηκε με πολυετή καθυστέρηση. Ως συνέπεια αυτού, εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες Ενωσίτες, δεν πρόλαβαν να ζήσουν αυτή την ασύγκριτη χαρά, δεν είδαν την πολυαγαπημένη τους ΑΕΚ να επιστρέφει στο σπίτι της. Έφυγαν από τη ζωή με τον καημό του ανεκπλήρωτου.
ΤΟ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ
να μην ξεχάσουμε ποτέ αυτούς που προσπάθησαν να σκοτώσουν το όνειρό μας.»
Το κείμενο μάλιστα παρατίθεται και σε αγγλική μετάφραση.
Στοχοποίηση και παραποίηση της αλήθειας
Δεν είναι, όμως, μόνο η ρητορική μίσους που εκπέμπει το εν λόγω έκθεμα. Είναι ότι τα πραγματικά γεγονότα είναι διαφορετικά.
Κανένας δεν βγήκε ποτέ να πει ότι δεν πρέπει να κατασκευαστεί γήπεδο της ΑΕΚ. Αυτό που ειπώθηκε από πλήθος πλευρές ήταν ότι για αυτό το γήπεδο έπρεπε να τηρηθούν οι ίδιοι κανόνες που ισχύουν και για τα άλλα γήπεδα, όπως είναι οι κανόνες για το παρκινγκ και οι πολεοδομικοί κανόνες, ότι δεν μπορούσε να παραχωρηθεί δημόσια δασική έκταση για ένα ιδιωτικό έργο, ότι έπρεπε να εκδοθούν οι απαραίτητες περιβαλλοντικές άδειες. Και αυτά ήρθαν πρώτα και κύρια από κατοίκους της περιοχής.
Και βέβαια σε αντίθεση με όσα γράφει το αυτό «έκθεμα» στην πραγματικότητα καμιά καθυστέρηση δεν υπήρξε στην κατασκευή του γηπέδου. Τα έργα ξεκίνησαν τρία χρόνια μετά τις αρχικές εξαγγελίες, δηλαδή ύστερα από ένα χρονικό διάστημα, απόλυτα λογικό για την ολοκλήρωση των μελετών και της αδειοδότησης ενός τόσο μεγάλου έργου. Απλώς για τη διοίκηση της ΑΕΚ το γήπεδο έπρεπε να γίνει με διαδικασίες fast track, χωρίς διαβούλευση με τους κατοίκους και τήρηση της νομοθεσίας. Αλλά πάντα με γενναία δημόσια χρηματοδότηση. Και όποιος είχε εύλογες αντιρρήσεις ήταν απλώς εχθρός.
Πράγματι, ο Δήμος Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας έκανε προσφυγή για την παραχώρηση δημόσιας δασικής έκτασης, αλλά από πού και ως πού αυτό μπορεί να θεωρηθεί εχθρική ενέργεια; Στοιχειώδης κίνηση υπεράσπισης της νομιμότητας ήταν.
Γιατί όμως επιλέγεται αυτή η εκ των υστέρων στοχοποίηση; Ποιος είναι ο πραγματικός της στόχος; Και είναι αποδεκτό να υποκινείται η βία όχι από οργανωμένους ανεγκέφαλους αλλά από την ίδια τη διοίκηση μιας ομάδας;
Την απάντηση οφείλει να δώσει η αθλητική δικαιοσύνη. Δεν γίνεται να μην ασχοληθεί με το θέμα!
