Αν ο πόλεμος του Κόλπου το 1991 ήταν ο πρώτος πόλεμος σε απευθείας μετάδοση, η επίθεση του Ιράν εναντίον του Ισραήλ τα ξημερώματα της περασμένης Κυριακής ήταν η πρώτη στρατιωτική επιχείρηση όπου μία χώρα ειδοποίησε με ακρίβεια λεπτών για το επικείμενο χτύπημα τη χώρα-στόχο, τρεις ημέρες πριν το υλοποιήσει. Τώρα αιωρείται πάνω από τα κεφάλι των αγιατολάχ και πάνω από ολόκληρη τη Μέση Ανατολή η Δαμόκλειος σπάθη των ισραηλινών αντιποίνων, επίσης σε απευθείας σύνδεση.
Δεν είναι μόνο ο ισχυρισμός της Τεχεράνης ότι ενημέρωσε για τα σχέδιά της «φιλικές και γειτονικές χώρες» 72 ολόκληρες ώρες πριν από την επίθεση (η πληροφορία «διέρρευσε» από αμερικανικές πηγές το βράδυ της Τετάρτης). Ούτε οι πληροφορίες για ξεχωριστή ενημέρωση των ΗΠΑ από το Ιράν για το εύρος και τους στόχους της επιχείρησης (οι διαψεύσεις από την Ουάσιγκτον μοιάζουν στάχτη στα μάτια ενός υποψιασμένου πλέον τηλεοπτικού κοινού).
Η στρατηγική της επίθεσης και η διπλωματική χορογραφία που ακολούθησε
Εκείνο που εντυπωσιάζει είναι πως η εκδήλωση της επίθεσης σε τρία κύματα (πρώτα drones, κατόπιν πύραυλοι cruise και στο τέλος βαλλιστικοί πύραυλοι) φαίνεται πως έδωσε πολύτιμο χρόνο στο Ισραήλ και στους συμμάχους του ώστε να την αντιμετωπίσουν.
Τα drones χρειάζονται 2-6 ώρες, αναλόγως τύπου, για να καλύψουν την απόσταση των 1.600 χλμ από το Ιράν μέχρι το Ισραήλ, οι πύραυλοι cruise περίπου 2 ώρες και οι βαλλιστικοί πύραυλοι 11-12 λεπτά. Ακόμα και αν οι Ιρανοί επιχείρησαν κορεσμό της ισραηλινής άμυνας ώστε να την διατρήσουν (κάτι που εν μέρει κατάφεραν χτυπώντας την αεροπορική βάση Νετιβότ στο νότο), η όλη χορογραφία ήταν από μόνη της ένα μήνυμα.
Το Ισραήλ υποστήριξε ότι καταρρίφθηκε το 99% των 350 ιρανικών drones και πυραύλων (με τη βοήθεια ΗΠΑ, Βρετανίας, Γαλλίας καθώς και της Ιορδανίας), ενώ ανέφερε μικρές ζημιές στη βάση και το σοβαρό τραυματισμό ενός παιδιού σε καταυλισμό βεδουίνων. Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal Αμερικανοί αξιωματούχοι εκτιμούν ότι το 50% των βαλλιστικών πυραύλων είτε δεν κατάφεραν να εκτοξευτούν, είτε κατέπεσαν πριν φτάσουν στο στόχο τους.
Ακολούθησε μια διπλωματική χορογραφία με πρωταγωνιστή τον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν ώστε να «πειστεί» το Ισραήλ να μην προχωρήσει άμεσα σε μεγάλης κλίμακας αντίποινα με το επιχείρημα ότι το εβραϊκό κράτος «βγήκε ουσιαστικά νικητής» και θα κερδίσει περισσότερα από μια στρατηγική «αναμονής». Όμως στο αιματοβαμμένο πεδίο ανταγωνισμών της Μέσης Ανατολής δεν αρκεί να κερδίζει κάποιος, πρέπει επίσης να φαίνεται ότι κερδίζει. Δεν αρκεί να είναι κανείς ισχυρός, πρέπει και να το δείχνει.
«Το Ιράν θα πληρώσει, το Ισραήλ θα απαντήσει σε χρόνο και τόπο που θα επιλέξει το ίδιο» ήταν η μόνιμη επωδός Ισραηλινών αξιωματούχων. Μετά από το πολεμικό συμβούλιο στο Τελ Αβίβ την Κυριακή αξιωματούχοι ανέφεραν ότι η επίθεση εναντίον του Ιράν μπορεί να γίνει ακόμα και σήμερα Δευτέρα, αν και οι ισραηλινές αρχές ανακοίνωναν ότι θα επαναλειτουργήσουν τα σχολεία της χώρας.
Οι ισορροπίες στην περιοχή μετά την επίθεση
Η Ουάσιγκτον προτρέπει την κυβέρνηση Νετανιάχου να αποφύγει «μεγάλης κλίμακας αντίποινα» και διαβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε επίθεση κατά του Ιράν. Όμως η Τεχεράνη προειδοποιεί πως θα απαντήσει σκληρά σε οποιοδήποτε ισραηλινό πλήγμα κάνοντας λόγο για μια «νέα εξίσωση» και απειλεί με επιθέσεις εναντίον των δεκάδων βάσεων που διαθέτουν οι ΗΠΑ στην περιοχή (Κουβέιτ, Μπαχρέιν, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ομάν, Σαουδική Αραβία, Ιορδανία, Ισραήλ, Ιράκ, Συρία). Το Ιράν δεν έχει αξιόλογη πολεμική αεροπορία, όμως διαθέτει μεγάλο πυραυλικό οπλοστάσιο.
Η φιλοϊρανική οργάνωση Χεζμπολάχ του Λιβάνου παρότι ανταλλάσσει καθημερινά πυρά με το Ισραήλ δεν πήρε μέρος στη μεγάλη πυραυλική επίθεση, παραμένοντας προφανώς σε «εφεδρεία» για τον επόμενο γύρο. Σε δυσχερή θέση βρίσκεται η Ιορδανία καθώς στον εναέριο χώρο της καταρρίφθηκαν ιρανικοί πύραυλοι και drones ενώ από εκεί θα περάσουν οι ισραηλινοί πύραυλοι και τα αεροπλάνα για να πλήξουν το Ιράν.
Το βέβαιο είναι ότι η πρώτη απευθείας σύγκρουση του Ιράν με το Ισραήλ απομάκρυνε την προσοχή από την τραγωδία στη Γάζα καθιστώντας την έναν πόλεμο μέσα σε έναν ευρύτερο πόλεμο, επιβεβαίωσε όμως ότι όσο το Παλαιστινιακό παραμένει άλυτο θα πυορροεί και ότι η Χαμάς με την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου έβαλε βαθιά το μαχαίρι στην πληγή.
