Την ανάγκη προστασίας των νερών παγκοσμίως υπενθύμισαν ακτιβιστές της Greenpeace μέσα από την προβολή μηνυμάτων σε εμβληματικούς χώρους της Αττικής, με αφορμή τη διεξαγωγή της διεθνούς διάσκεψης «Our Oceans» στην Αθήνα από τις 15 ως τις 17 Απριλίου.
Η δράση των ακτιβιστών του ελληνικού γραφείου της οργάνωσης άρχισε από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, συνεχίστηκε σε άλλα δημοφιλή τοπόσημα του λεκανοπεδίου, όπως στον Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, και κατέληξε στο Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» που φιλοξενεί τη διάσκεψη.
Όπως αναφέρθηκε από την Greenpeace «η δράση είχε σαν στόχο να αναδειχθεί η επείγουσα ανάγκη μέτρων προστασίας της θαλάσσιας ζωής από καταστροφικές πρακτικές, όπως η υπεραλίευση και οι εξορύξεις υδρογονανθράκων και ορυκτών από τα βάθη των θαλασσών μας».
Είναι, για τους ίδιους, ύψιστης σημασίας η επικύρωση της Παγκόσμιας Συνθήκης του ΟΗΕ για τους ωκεανούς.
«Η διεθνής διάσκεψη που διεξάγεται στην Αθήνα δεν πρέπει να είναι απλώς μια ευκαιρία για να αυτοθαυμαστούν οι κυβερνήσεις για όσα έχουν πει μέχρι τώρα. Αντιθέτως οφείλει να είναι το σημείο στο οποίο θα παρουσιαστούν σοβαρά βήματα και σχέδια δράσης με στόχο να αποφευχθεί η λεηλασία των θαλασσών μας», επεσήμανε ο Νίκος Χαραλαμπίδης, γενικός διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace.
Τι ζητά η Greenpeace από την ελληνική κυβέρνηση…
Η Greenpeace, που ζητά «τολμηρές δεσμεύσεις από τις πάνω από εκατό αντιπροσωπείες χωρών που θα παρευρεθούν στη διάσκεψη», απευθύνθηκε και στον Έλληνα πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, προκειμένου να λάβει ουσιαστικές πρωτοβουλίες.
Μεταξύ αυτών είναι:
- η δημιουργία κι η εξασφάλιση λειτουργίας θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών που καλύπτουν τουλάχιστον το 30% της επιφάνειας των θαλασσών και εγγυώνται την ασφαλή αναπαραγωγή κρίσιμων ειδών και την προστασία απειλούμενων οικοσυστημάτων.
- η κήρυξη της Ελληνικής Τάφρου ως θαλάσσιας προστατευόμενης περιοχής.
- η απαγόρευση, ως επιβεβλημένη, των σχεδίων για εξορύξεις υδρογονανθράκων.
- η επικύρωση της Παγκόσμιας Συνθήκης για τους Ωκεανούς.
…και τι ζητά από τα κράτη παγκοσμίως
Συνολικά η Greenpeace ανησυχεί «για τις ως τώρα κενές υποσχέσεις των κυβερνήσεων, οι οποίες έχουν λιγότερο από έξι χρόνια για να εξασφαλίσουν την προστασία του 30% των παγκόσμιων θαλάσσιων οικοσυστημάτων από την αισχροκερδή καταστροφή».
Σύμφωνα με την ΜΚΟ απομένει μόνο ένα έτος μέχρι την επόμενη παγκόσμια διάσκεψη του ΟΗΕ στην Νίκαια και μέχρι τότε χρειάζεται να έχουν γίνει κάποια επείγοντα βήματα από τις ηγεσίες των κρατών παγκοσμίως.
- Τουλάχιστον εξήντα χώρες πρέπει να επικυρώσουν τη Διεθνή Συμφωνία του ΟΗΕ για τους ωκεανούς με στόχο να τεθεί σε ισχύ. Δυστυχώς μέχρι στιγμής μόνο τρεις χώρες (Παλάου, Χιλή και Μπελίζ) έχουν προχωρήσει και άλλη μια (Σεϋχέλλες) ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο. Αντίθετα, η χώρα μας δεν έχει προχωρήσει σε επικύρωση της Συνθήκης, παρόλο που έχει δηλώσει ότι η προστασία των θαλασσών είναι προτεραιότητά της.
- Στη συνάντηση της Διεθνούς Αρχής των Θαλάσσιων Βυθών (International Seabed Authority, ISA) τον Ιούλιο στην Τζαμάικα, εταιρείες και ορισμένες κυβερνήσεις θα επιμείνουν να προχωρήσει η εξόρυξη ορυκτών από τον βυθό. Μόνο 25 χώρες παγκοσμίως έχουν ζητήσει να παύσει αυτή η δραστηριότητα και να συμφωνηθεί η καθολική ή έστω προσωρινή απαγόρευσή της. Χρειάζονται απαραιτήτως περισσότερες χώρες οι οποίες θα ενώσουν τη φωνή τους.
- Για εκατοντάδες χρόνια, παράκτιες κοινότητες και αλιείς χαμηλής έντασης σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να συμβάλλουν στην προστασία του θαλάσσιου πλούτου. Παρά τον σπουδαίο ρόλο, συχνά οι αλιευτικές πολιτικές αγνοούν την ύπαρξη και τη σημασία τους. Οι κυβερνήσεις οφείλουν να προστατεύουν τα δικαιώματα των παράκτιων κοινοτήτων, τη συμμετοχή τους στη λήψη αποφάσεων και την υπεράσπισή τους από τη βιομηχανική εκμετάλλευση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων με στόχο την ευημερία της θάλασσας και των ανθρώπων που εξαρτώνται από αυτήν.
