Ο δρόμος του δεν ήταν ποτέ στρωμένος με κόκκινο χαλί. Πόσο μάλλον με κόκκινα ροδοπέταλα. Κι ας είναι σε χρώμα ταιριαστό. Ανέκαθεν ο (κραταιός στην Ελλάδα) Ολυμπιακός κυνηγούσε μια υπέρβαση στην Ευρώπη προκειμένου να πανηγυρίσει μια μεγαλειώδη πρόκριση. Άλλοτε τρύπησε το ταβάνι του, αποκλείοντας ποδοσφαιρικά μεγαθήρια της ηπείρου, κι άλλοτε η προσπάθεια έμεινε -για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά- ημιτελής.
Το παρελθόν βρήκε δυο φορές τους «ερυθρόλευκους» να διεκδικούν την παρουσία τους στα ημιτελικά μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Το συναπάντημα με την τουρκική Φενέρμπαχτσε, στην οκτάδα του Conference League, είναι η ευκαιρία που προσφέρεται προκειμένου ο Θρύλος να πάρει πίσω όλα τα χρωστούμενα.
Έχει γνώση ο φύλακας Μεντιλίμπαρ
Απέναντί του βρίσκει μια ομάδα με χρηματιστηριακή αξία 201.45 εκατ. ευρώ. Μια ομάδα με ποδοσφαιριστές όπως ο Κροάτης Λιβάκοβιτς, ο Ιταλός Μπονούτσι, ο Βραζιλιάνος Φρεντ, ο Σέρβος Τάντιτς και ο Βόσνιος Τζέκο. Αλλά και μια ομάδα που περνά μια περίοδο εσωτερικής αναταραχής, απόρροια των όσων ακολούθησαν του επεισοδιακού αγώνα πρωταθλήματος στην Τραπεζούντα.
Σε αυτήν τη συνθήκη ο Ολυμπιακός είναι πολύ πιο ήρεμος. Έχει ν’ αντιπαρατάξει δε από τη μία το καλοδουλεμένο σχέδιο του αναμορφωτή Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ που πέρυσι κατέκτησε ευρωπαϊκό τρόπαιο με τη Σεβίλλη και από την άλλη τη δίψα των ποδοσφαιριστών για κάτι πολύ μεγάλο.
Από τη Γιουβέντους…
Η πρόκληση είναι αδιαπραγμάτευτα ιστορική για όλους, καθώς τέτοιες ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται, σε ελληνικό κλαμπ, κάθε σεζόν. Οι Πειραιώτες έχουν να τη ζήσουν ως σύλλογος 25 χρόνια – ένα τέταρτο του αιώνα πριν.
Η πλειονότητα του τωρινού ρόστερ ίσως να μην γνωρίζει καν τι συνέβη τον Μάρτη του ’99 στο ΟΑΚΑ. Τότε που στη σέντρα του Μπιριντέλι ο Ελευθερόπουλος δεν υπολόγισε σωστά την πορεία της μπάλας κι ο Κόντε ισοφάρισε σε 1-1 για τη Γιουβέντους, κλείνοντας ερμητικά την πόρτα προς την ημιτελική φάση του Champions League. Είχε προηγηθεί το 2-1 στο Τορίνο και η ζυγαριά έγειρε στη λήξη υπέρ της «γηραιάς κυρίας» έναντι του συνόλου του Ντούσαν Μπάγερν.
Κι αν ορισμένοι από τους σημερινούς παίκτες του ρόστερ είχαν ήδη γεννηθεί, όπως μεταξύ άλλων ο Ροντινέι, ο Φορτούνης, ο Μασούρας, ο Ποντένσε κι ο Ελ Καμπί, ήταν όλοι τους πιτσιρίκια. Άρα δύσκολα θα θυμούνται πόσο άδικα είχε διαμορφωθεί το αποτέλεσμα που στερούσε από τον Ολυμπιακό την κορυφαία ευρωπαϊκή στιγμή της πλούσιας διαδρομής του στα διεθνή κύπελλα. Ας μην συζητήσουμε δε για Τζολάκη, Ρέτσο ή Έσε.
…στην Ατλέτικο
Λιγότεροι ακόμη είχαν έρθει ζωή όταν την άνοιξη του 1993, ύστερα από την επιτυχία επί της πανίσχυρης Μονακό του Βενγκέρ στο τότε Κύπελλο Κυπελλούχων, το 1-1 με την Ατλέτικο Μαδρίτης στο κατάμεστο ΟΑΚΑ δυσκόλευε αφάνταστα το έργο του Ολυμπιακού στο δεύτερο ματς του «Βιθέντε Καλδερόν». Ο Βαΐτσης είχε ισοφαρίσει στο 63′ το γρήγορο γκολ του Μόγια, αλλά συνολικά οι παίκτες του Λιούπκο Πέτροβιτς ήταν αγχωμένοι και δεν πήραν αυτό που χρειάζονταν πριν από το ταξίδι στην ισπανική πρωτεύουσα.
Ούτε στη ρεβάνς τα πράγματα κύλησαν ευνοϊκά. Παρόλα αυτά, κι αμέσως μετά το γρήγορο 1-0 του 10′, οι «ερυθρόλευκοι» κυνήγησαν κάθε πιθανότητα που τους αναλογούσε για την παράταση ή την ανατροπή. Προδόθηκαν από το οριζόντιο δοκάρι και τις χαμένες ευκαιρίες που ξόδεψαν τις ελπίδες τους.
Ο Γιώτης Τσαλουχίδης θα απαντούσε άμεσα στο δεύτερο γκολ του Μανόλο, αλλά μετά το 3-1 από τον Άλφαρο στο 67′ σε μια κακή βραδιά για τον Γιώργο Μύρτσο, οι «ροχιμπλάνκος» διαφύλαξαν το υπέρ τους σκορ και πήραν αυτοί το εισιτήριο για τη σειρά των ημιτελικών με την (μετέπειτα κάτοχο) Πάρμα.
Υπάρχει και δεύτερο ματς
Το πρώτο σκέλος της μάχης με τη Φενέρμπαχτσε θα δοθεί απόψε στις 19:45 στο Γ. Καραϊσκάκης. Έρθει ή όχι πάντως το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, τίποτα δεν κρίνεται από τη λήξη του δεύτερου αγώνα. Από ποδοσφαιρικά θαύματα ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ είναι χορτασμένος!
