Σολίστ στο ούτι, πιανίστας και συνθέτης ο Αλέκος Βρέτος αντλεί την έμπνευσή του από τη σπουδαία παράδοση της Μεσογείου. Ήχοι της Ανατολής και της Δύσης, γνώριμοι αλλά και άγνωστοι, ανακαλύπτονται εκ νέου μέσα από το πρίσμα της τζαζ, δημιουργώντας ένα μοναδικό ιδίωμα.
Το καινούργιο του πρότζεκτ «Mediterranean Echoes», που θα παρουσιάσει στις 13 Απριλίου στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός, δεν περιλαμβάνει κρουστά ή ντραμς. Στη μουσική βραδιά συνομιλεί το ούτι με το παραδοσιακό κλαρίνο του Γιάννη Δίσκου, το μπάσο του Κίμωνα Καρούτσου και με το πιάνο του Δημήτρη Βερδίνογλου. Οι μουσικοί δεξιοτέχνες πλέκουν τα δικά τους στοιχεία επάνω στις μελωδίες που καλούνται να ερμηνεύσουν και να τις κάνουν δικές τους, χωρίς να στερούν το αυθεντικό χρώμα και το νόημα.
Οι συνθέσεις που θα ακουστούν είναι και των τεσσάρων, καθώς το πρότζεκτ έχει συλλογικό μουσικό χαρακτήρα. Ανάμεσά τους παρεμβάλλονται, βεβαίως, και αγαπημένες συνθέσεις των Ara Dinkjian, Simon Shaheen, Anouar Brahem κ.ά.
Στις συνθέσεις του ο Αλέκος Βρέτος αναμιγνύει την τζαζ, την αραβική, τη λάτιν και την ελληνική μουσική σε ένα κοκτέιλ ήχων από παραδοσιακά και μοντέρνα όργανα, όπως το ούτι και το νάι, το πιάνο αλλά και τα ντραμς. Θετική υποδοχή είχε το άλμπουμ του «K on Top», η δεύτερη προσωπική δισκογραφική δουλειά του που κυκλοφόρησε το 2014, μετά από το άλμπουμ «Mergin» το 2009 και το «Yunan» με το Meliti Ensemble (2004). Στη μακρά διαδρομή του έχει μεταξύ άλλων συνεργαστεί με τους: Μίκη Θεοδωράκη, Θεόδωρο Αντωνίου, Δημήτρη Μαραγκόπουλο, Gilad Atzmon, Elchin Sirinov, Simon Shaheen, Bassam Saba, Καμεράτα (Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής), Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής, Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, κ.α.
Τι ακριβώς είναι το Project Mediterranean Echoes που θα ακούσουμε στις 13 Απριλίου στον «Παρνασσό»;
Το Mediterranean Echoes είναι μια καινούργια δουλειά, που ασχολείται με τις μουσικές της Μεσογείου, Αραβική, Αρμένικη, Τούρκικη και Ελληνική μέσα από το πρίσμα της σύγχρονης τζαζ και των ρευμάτων της. Είναι μία προσπάθεια να συνενωθούν η Ανατολή με την Δύση γιατί, απλά, η μουσική δεν έχει σύνορα και πρέπει να ενώνει τους λαούς που άλλοι χωρίζουν με πολιτικά τεχνάσματα. Είναι, θα μπορούσε να πει κανείς μία κραυγή αγωνίας και συνάμα μια πράξη επαναστατικότητας να ενώνεις πράγματα, που κατά τα άλλα δεν θα είχαν σχέση μεταξύ τους
Παρακολουθώντας τις εργασίες σας παρατηρώ ότι η εξερεύνηση (της μουσικής) δεν σας αφήνει αδιάφορο. Πόσο δύσκολη είναι ; Τελειώνει ποτέ;
Σίγουρα δεν τελειώνει ποτέ. Αυτό μπορώ να το πω με σιγουριά. Το πόσο δύσκολή είναι, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ποιο είδος μουσικής είναι πιο «κλειστό», ποια μελωδία δεν σε αφήνει πολλές φορές να πας εκεί που θες γιατί αλλοιώνεται κ.ο.κ. Πάντα υπάρχει μία πρόκληση τεχνική αλλά και αισθητική. Αν «χαλάσεις» αυτό που θέλει να δώσει το κομμάτι, δεν το έχεις κάνει δικό σου απλώς το κλέβεις. Πρέπει να υπάρχει ειλικρίνεια προς την μουσική και προς το κοινό.
Γιατί ασχοληθήκατε με την μουσική και κυρίως γιατί στραφήκατε στο συγκεκριμένο είδος; Πώς διαμορφώσατε τον προσωπικό σας ήχο;
Ο κοινός κρίκος που με έκανε να θέλω να συνενώσω τις μουσικές που μου άρεσαν ήταν ο αυτοσχεδιασμός. Γι’ αυτό όταν έμαθα την γλώσσα της μουσικής (κλασσική) πέρασα στην γλώσσα του αυτοσχεδιασμού (τζαζ) και αμέσως μετά χρησιμοποίησα τα δύο προηγούμενα, μαθαίνοντας παράλληλα την προφορική παράδοση μιας παραδοσιακής μουσικής για να ενώσω όλες μου τις αγάπες. Ο προσωπικός ήχος πάντα αργεί να έρθει και είναι μία διαδικασία στο διηνεκές. Διαμορφώνετε από τα μουσικά περιβάλλοντα και όχι μόνο που ζεις και μεγαλώνεις
Πώς ξεκίνησε το ταξίδι σας; Πρώτα ακούσματα, επιρροές, σπουδές…. Και πώς προέκυψε η «σχέση» μας με το ούτι;
Στην τρυφερή ηλικία των 3 ετών, ο πατέρας μου με πήγε για τα πρώτα «μαθήματα πιάνου. Από κει και πέρα όλη μου η ζωή ήταν μέσα σε ένα ωδείο για όσο μπορώ να θυμάμαι. Τα πρώτα ακούσματα ήταν αυτά της οικογένειάς μου, κλασσική μουσική κατά βάση αλλά και τζαζ. Το καλό ήταν ότι οι γονείς μου κυρίως δεν απέκλειαν τις άλλες μουσικές και έπαιρνα πολλά ερεθίσματα. Όταν ήμουν στην Αμερική για σπουδές στην Τζαζ εμφανίστηκε μπροστά μου το ούτι με το οποίο ερωτεύτηκα αμέσως. Έπιασα λοιπόν να μάθω την μουσική του τόπου που προερχόταν, τον Αραβικό κόσμο. Μια σχέση δύσκολη και παράλληλα ερωτική
Η παραγωγή άλμπουμ (δικών σας) είναι αντιστρόφως ανάλογη με αυτή των εμφανίσεών σας για παράδειγμα. Γιατί;
Η δισκογραφία έχει πεθάνει , δυστυχώς. Ο μόνος λόγος που γίνεται ακόμα είναι για να υπάρχει σαν ταυτότητα του εκάστοτε πρότζεκτ για να κλείνεις συναυλίες. Θα ήθελα να κάνω περισσότερα άλμπουμ αλλά και κοστίζουν πολύ και οι εταιρίες δεν αναλαμβάνουν πια να χρηματοδοτήσουν μια δισκογραφική δουλειά. Είναι λυπηρό η μουσική βιομηχανία να μην στηρίζει τη μουσική. Δυστυχώς η μουσική έχει καταντήσει μέσο διατήρησης της φήμης διαφόρων διαττόντων αστέρων και η προσοχή των εταιριών είναι εκεί που είναι το χρήμα και η μαζικότητα της μουσικής. Φθηνή μουσική για ακριβά γούστα. Η καλή μουσική, αυτή που χρειάζεται μελέτη και προσπάθεια είναι παραμελημένη και θεωρείτε σαν οπισθοδρόμηση, ενώ είναι κάθε άλλο παρά αυτό.
Ο δρόμος που έχετε ακολουθήσει είναι δύσκολος. Και όμως συνεχίζεται. Τι είναι αυτό που σας δίνει κουράγιο;
Το να κάνω καλή μουσική είναι για μένα η κινητήριος δύναμή μου. Ο δρόμος είναι όντως δύσκολος αλλά απολαυστικός όταν πετυχαίνεις αυτό που θες μουσικά. Θα ήθελα, είναι αλήθεια, περισσότερο κοινό να ενθουσιάζεται με αυτού του είδους τις προσπάθειες, αλλά είναι δύσκολο ακόμα.
Τι σημαίνει επιτυχία και τι αποτυχία για έναν μουσικό;
Επιτυχία είναι να κοιμάσαι ήσυχος αφού έχεις κάνει όσα μπορείς και είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου μουσικά. Βέβαια βοηθάει και η οικονομική ανεξαρτησία που μπορεί ενδεχομένως να έρθει από τη μουσική και να ζει κάποιος από αυτό, χωρίς να χρειάζεται να κάνει μαθήματα ή να έχει κάποιου είδους «πρωινή» δουλειά. Αποτυχία είναι πιο βαθιά έννοια γιατί εμπεριέχει και την χειροπιαστή έννοια ότι κάποιος δεν είναι τόσο καλό και τον βγάζει έξω η αγορά από μόνη της, αλλά το χειρότερο είναι όταν νικιέσαι από τις συνθήκες και τα παρατάς. Αυτό για μένα σημαίνει παραδίνομαι και για μένα είναι απαγορευτικό.
Είναι δύσκολο «μουσικές» ανάλογου ύφους και ήθους να «βγουν» εύκολα προς τα έξω; Να επικοινωνήσουν με την μεγάλη μερίδα ακροατών; Τι πιστεύετε ότι φταίει;
Όπως ανέφερα και παραπάνω η μουσική βιομηχανία σερβίρει τα εύκολα και εύπεπτα για μεγαλύτερο κέρδος σε σχέση με το κόστος παραγωγής. Όλα κινούνται πάνω σε μια οικονομική βάση. Αυτοί έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι και κόβουν ανάλογα. Σε αυτό υπάρχει μια μικρή αντίσταση η οποία πηγάζει από την καλλιέργεια των ανθρώπων, αλλά είναι μικρή λόγω του ότι η παιδεία, και ειδικά στη μουσική, είναι πίσω. Δεν καλλιεργείται καμία μουσική παιδεία και εκτίμηση της από το κοινό. Δεν εκπαιδεύεται το κοινό να ακούει πολύπλοκα πράγματα. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι παράγοντες όπως ο γρήγορος τρόπος ζωής κλπ., που καθιστούν αδύνατον πολλές φορές να έχεις τον χρόνο να σκεφτείς, να ακούσεις πραγματικά και να απολαύσεις την τέχνη. Όλα γίνονται με μια πίεση χρόνου και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να το κάνεις από υποχρέωση, παρά από ανάγκη.
Συμβουλή στα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τη μουσική ; (σ.σ. εννοώ σε αυτή που πατάει στα δικά σας, κυρίως, μονοπάτια)
Η μουσική είναι μία και ενιαία. Όποιος θέλει να ασχοληθεί με την μουσική πρέπει να το πάρει πρώτα απ’ όλα απόφαση. Είναι ένας δύσκολος δρόμος συνεχούς εξερεύνησης αλλά και κόπου, φυσικού και πνευματικού. Η ενασχόληση είναι συνεχής αλλιώς χάνεται μέρα με την μέρα. «Αν το αφήσεις μία σε αφήνει δύο» έλεγε ο Δάσκαλός μου Simon Shaheen. Βέβαια έλεγε και το «Some moments on stage are better than sex” και αυτό μπορώ να το εγγυηθώ…
Τα επόμενά σας σχέδια;
Η ολοκλήρωση της ηχογράφησης αυτού του πρότζεκτ και το κυνήγι να το πάμε σε όσους περισσότερους θεσμούς μπορούμε για το καλοκαίρι και το φθινόπωρο στην Ελλάδα. Το εξωτερικό είναι άλλο παιχνίδι και το κυνηγάω πολύ, αλλά σίγουρα τα πράγματα ήδη φαίνονται καλά. Σίγουρα από το φθινόπωρο και μετά όμως. Επίσης, το ίδιο κάνουμε και με το άλλο πρότζεκτ που τρέχω με το Κουιντέτο Εγχόρδων της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών «Quintarco». Μια δουλειά για την Σμύρνη και την μουσική της. Είναι μια διαφορετική προσέγγιση που ακουμπάει και στην κλασσική μουσική εκτός από την τζαζ και τα παραδοσιακά στοιχεία. Διαφορετικό μεν, πανέμορφο δε.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Ώρα έναρξης: 20:30
Εισιτήρια: 12, 15, 20 ευρώ
Προπώληση: ticketservices.gr – 210 7234567
Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός:
Πλατεία Αγίου Γεωργίου Καρύτση 8, Αθήνα
Ακολουθήστε τον Αλέκο Βρέτο:
Website: https://www.alekosvretos.gr
Facebook: https://www.facebook.com/alekosvretos
You Tube: https://www.youtube.com/vretos
