Οι επέτειοι είναι κάτι που αγαπούν οι πολιτικοί και τα μίντια, αλλά λένε ελάχιστα στους πολίτες. Οι 100 πρώτες μέρες του Χάρη Δούκα ως δημάρχου Αθηναίων δίνουν την αφορμή για μια πρώτη ανασκόπηση, ωστόσο ο στόχος, για παράδειγμα, μιας «πράσινης πόλης», εκ των βασικών εξαγγελιών του, θα επιτευχθεί μια τυχαία Τρίτη μεσημέρι, όταν ένας κάτοικος ή επισκέπτης της Αθήνας θα θελήσει να πάρει μια ανάσα στους ελεύθερους και προσβάσιμους δημόσιους χώρους της πρωτεύουσας, χωρίς να πρέπει καταναλώσει κάτι αν δεν το επιθυμεί. Μετά ναι, θα έχει κάθε λόγο να σκρολάρει στο AthensTrees για να δει τον διαδραστικό χάρτη δεντροφυτεύσεων.
Σήμερα, 100 μέρες μετά από την επίσημη ανάληψη των καθηκόντων του την Πρωτοχρονιά, ο Χάρης Δούκας αντιμετωπίζει προκλήσεις που προκύπτουν τόσο στη μικρή όσο και στη μεγάλη κλίμακα. Αφενός, η προσβασιμότητα, η αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας, η ασφάλεια. Αφετέρου, το ζήτημα διαχείρισης και αξιοποίησης των δημόσιων χώρων, το μέλλον μιας μεσογειακής μητρόπολης σε συνθήκες κλιματικής κατάρρευσης, η διπλή ανάπλαση και το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Παράλληλα, σαν τη σκόνη στα πεζοδρόμια-εργοτάξια της Πανεπιστημίου, πέφτει στους ώμους του το βάρος να αποδείξει ότι είναι Δήμαρχος όλης της Αθήνας -και όχι μόνο του κέντρου της- και όλων των Αθηναίων -και όχι μόνο των φορέων και συλλογικοτήτων που δημιουργήσαν το κύμα της ανατροπής στο β’ γύρο.
Όλα τα παραπάνω θα πρέπει να χωρέσουν στο μέγεθος της μελλοντικής καρτ ποστάλ της Αθήνας. Ποια είναι αυτή η εικόνα; Μια μια πόλη βιώσιμη, βιωτή και βιωμένη, στην οποία θα ζεις, θα εργάζεσαι και δεν υπάρχει απλώς για να ποστάρεις ινσταγκραμικές γωνιές ή για να τρως ramen και bao buns ή για να διέρχεσαι ενώ πίσω σου κάποιος τουρίστας θα σέρνει ασθμαίνοντας τις χειραποσκευές του city break. Μια πόλη που θα αγκαλιάζει και δεν θα διώχνει. Αυτά είναι που θα καθορίσουν το πρόσημο της θητείας του το 2028.
Μπορεί να ανέμενε μέχρι την 1/1/24 για να αναλάβει τα καθήκοντά του, αλλά ο Χάρης Δούκας χρειάστηκε να αντιμετωπίσει τα αγκάθια του πολιτικού στίβου την επομένη κιόλας της εκλογής του. Πρώτα δεν σηκώθηκαν ποτέ τα πλαστικά διαχωριστικά στη Βασιλίσσης Όλγας και έπειτα τα κοινοβουλευτικά έδρανα πέρασαν τροπολογίες που άφηναν το Δήμο εκτός λήψης αποφάσεων για ζητήματα που αφορούν την Αθήνα (βλ. Ανάπλαση Αθήνας Α.Ε.). Απέναντι σε αυτά αντιστάθηκε υπενθυμίζοντας το αυτονόητο, ότι είναι ο εκλεγμένος Δήμαρχος της πόλης. Είναι όμως και κάτι ακόμα: το μοναδικό μέχρι στιγμής πολιτικό πρόσωπο που συσπείρωσε την κεντροαριστερά και πέτυχε το πρώτο βαθύ ρήγμα στον τοίχο του 41% της κυβερνητικής ηγεμονίας.