Σοκάρουν οι εξελίξεις για την γυναικοκτονία που σημειώθηκε το βράδυ της Δευτέρας 01/04 έξω από το αστυνομικό τμήμα Αγίων Αναργύρων. Η 28χρονη Κυριακή έχασε τη ζωή της από το χέρι του 39χρονου πρώην συντρόφου της, ο οποίος την δολοφόνησε με 5 μαχαιριές έξω από το Α.Τ.
Το 28χρονο θύμα είχε μεταβεί στο αστυνομικό τμήμα προκειμένου να ζητήσει βοήθεια και προστασία, ωστόσο οι αστυνομικοί την προέτρεψαν να καλέσει την Άμεση Δράση.
Η 28χρονη επικοινώνησε με την Άμεση Δράση, ζητώντας περιπολικό να την επιστρέψει σπίτι της επειδή φοβόταν ότι ο πρώην σύντροφός της θα της ασκήσει βία, με τον αστυνομικό στη άλλη γραμμή του τηλεφώνου να της απαντά πως «το περιπολικό δεν είναι ταξί».
Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα η 28χρονη έπεσε νεκρή από τις μαχαιριές του 39χρονου δράστη, λίγα μέτρα έξω από το Α.Τ. Αγίων Αναργύρων.
Οι διάλογοι
Τα ηχητικά ντοκουμέντα από τον διάλογο της φαρμακοποιού που βρέθηκε στο σημείο
- Φαρμακοποιός: Η κοπέλα δεν έχει σφυγμό.
- Αξιωματικός υπηρεσίας: Δεν έχει σφυγμό;
- Φαρμακοποιός: Ναι.
- Αξιωματικός Υπηρεσίας: Πέθανε;
- Αστυνομικός ΔΙΑΣ: Γάζα αιμοστατική θέλουμε.
- Αστυνομικός: Ο άλλος είναι ζωντανός ακόμα.
- Αξιωματικός Υπηρεσίας: Αφού δεν έχει, πέθανε;
- Αστυνομικός: Γάζα αιμοστατική.
- Φαρμακοποιός: Και να υπάρχει, είναι τόσο αδύναμο. Έχει χάσει πάρα πολύ αίμα, δεν βλέπεις; (Ακούγεται το κλάμα της αξιωματικού υπηρεσίας)
Ο φύλακας δίνει τις πρώτες εξηγήσεις στους συναδέλφους του που φτάνουν από την Άμεση Δράση
- Αστυνομικός: Ήταν μέσα σε αυτό το μαγαζί;
- Φύλακας: Όχι, όχι. Στο τμήμα είχαν πάει.
- Αστυνομικός: Είχαν ανέβει επάνω;
- Φύλακας: Είχαν ανέβει πιο νωρίς. Και μετά κατέβηκαν εδώ.
- Αστυνομικός: Εδώ μπροστά;
- Φύλακας: Εδώ, έξω. Και ξαφνικά βλέπω το άλλο το παιδί…
- Αστυνομικός: Μιλάει;
- Φύλακας: Ε;
- Αστυνομικός: Το παιδί που μίλαγε;
- Φύλακας: Το άλλο το παιδί, πού είναι το παιδί;
- Αστυνομικός: Τον πήρανε επάνω.
- Φύλακας: Πριν καταλάβουμε το είχε γίνει… Κάτι είχε μαχαίρι, τι έχει…
- Αστυνομικός: Το παιδί το πήρατε πάνω τον μάρτυρα;
Η σχέση πατέρα- κόρης
«Δούλευε, σπούδασε, έβγαλε το λύκειο, έβγαλε και το χαρτί της για βρεφονηπιαγωγός. Δουλειά δεν βρίσκαμε, είχαμε βρει κάποια στιγμή κάποια δουλίτσα, δεν την βρήκαμε έτσι όπως την θέλαμε. Και όμως δούλευε, δεν ήταν ότι δεν δούλευε. Όλα της τα χρόνια δούλευε κανονικά. Είχε γίνει μετά τα 21 της χρόνια ανεξάρτητη στο οικονομικό», είπε ο πατέρας της 28χρονης Κυριακής.
Η σχέση που είχε με τον πατέρα της ήταν ξεχωριστή. Ένας άρρηκτος δεσμός μπαμπά-κόρης, αφού η ζωή του ήταν αφιερωμένη στην Κυριακή και την αδελφή της.
«Χώρισα πολύ νωρίς, τα κορίτσια μου ήταν μικρά 5 και 6 χρονών και από τότε είναι μαζί μου. Μέχρι και τώρα, η μεγάλη μου η κόρη είναι μαζί μου. Εγώ για τα παιδιά μου έδωσα όλη μου την ζωή. Ήρθε τώρα αυτός, για ποιο λόγο; Τι είναι; Την αγόρασε; Τι είναι;», είπε ο πατέρας της 28χρονης.
«Μου λέει: «τέλος μπαμπά, τελείωσα με τον Θανάση, από εδώ και πέρα τέλος, μόνη μου», λέω: «βρε αγάπη μου, έλα κορίτσι μου στο σπίτι να μείνεις ένα μήνα, έλα να είμαστε μαζί». «Όχι μπαμπά, είμαι 28χρονών τώρα. Από εδώ και πέρα πρέπει να κανονίζω μόνη μου, να είμαι ανεξάρτητο άτομο».
Δεν αποκάλυπτε τα όσα ζούσε
Αυτό ήθελε να είναι, αυτόνομη και ισχυρή. Δεν έδειχνε και δεν αποκάλυπτε σε κανέναν τα όσα φριχτά ζούσε με αυτόν τον άνθρωπο δίπλα της.
«Μου έλεγε τόσα πράγματα, αυτό δεν μου το έλεγε. Μια φορά μόνο ότι την έχει χτυπήσει και μου είπε ότι δεν το ξαναέκανε ποτέ. Είχε αποκοπεί σιγά σιγά από όλους και ήταν μόνο μαζί του. Έβλεπα μετά φωτογραφίες που ανέβαζε, μιλάγαμε ή τηλεφωνιόμασταν, πέρναγε καλά», ανέφερε στο MEGA η θεία της 28χρονης.
Είχαν καταλάβει όλοι πως η Κυριακή από ένα άτομο εξωστρεφές, είχε γίνει απόμακρη. Ήταν κλεισμένη στον εαυτό της, σαν να είχε υψώσει γύρω της τείχη.
Ο μπαμπάς της της έλεγε να φύγει μακριά του. Να βρει έναν άνθρωπο που να την νοιάζεται πραγματικά, καθώς έβλεπε πως ο δολοφόνος της κόρης του την χρησιμοποιούσε.
«Της έλεγα: «δεν κάνει κορίτσι μου αυτός, πρέπει να βρεις κάποιον άλλον. Να δουλεύετε μαζί, να έχετε έναν κοινό σκοπό, να έχετε πολλά πράγματα να κάνετε μαζί, να νοιάζεται ο ένας για τον άλλον και όχι να τον έχεις μέσα στο σπίτι και να τον ταΐζεις», γιατί σε αυτά τα 4 χρόνια που είχαν σχέση, όλη η δουλειά του να ήταν 5-6 μήνες. Τα υπόλοιπα καθόταν στο σπίτι. Μηχανάκι, βενζίνες, όλα αυτά η κόρη μου».
Η λάμψη της Κυριακής έσβησε για πάντα το βράδυ της 1ης Απριλίου έξω από το αστυνομικό τμήμα από τα χέρια του πρώην συντρόφου της, που την μαχαίρωσε μέχρι θανάτου, απλά και μόνο επειδή προσπάθησε να ζήσει μακριά του.
«Καμία ενημέρωση από την αστυνομία»
Ο Νίκος Ευαγγελάτος επικοινώνησε με τον πατέρα της Κυριακής, όπου ανέφερε μεταξύ άλλων ότι ακόμα και σήμερα δεν έχει λάβει καμία επίσημη ενημέρωση από την ΕΛ.ΑΣ.
«Μέχρι και τώρα δεν με έχει ενημερώσει, έστω και τυπικά, ένας άνθρωπος της αστυνομίας ότι η κόρη μου έχει δολοφονηθεί. Εκείνο το πρωί που ενημερώθηκα από μία δημοσιογράφο για το τι έχει γίνει, έφτασα στο αστυνομικό τμήμα περίπου στις 10.00. Θα με δείτε στα βίντεο από εκείνη την ημέρα, είμαι με τα ρούχα της δουλειάς. Μιλάω με τον εξωτερικό φρουρό στο φυλάκιο και δεν με άφησαν να ανέβω επάνω στον αξιωματικό υπηρεσίας, ενώ ενημέρωσα ότι είμαι ο μπαμπάς της κοπέλας που σκότωσαν εδώ.
Επικοινώνησα μαζί τους στο τηλέφωνο και μου είπαν ότι την υπόθεση την έχει αναλάβει το τμήμα δυτικής Αττικής και να μεταβώ εκεί. Δεν με άφησαν να δω τον αξιωματικό υπηρεσίας για να επιβεβαιώσω ότι ήταν η κόρη μου! Τι θα μου πουν, ότι πήγα στο τμήμα δυτικής Αττικής και ενημερώθηκα; Ποιος με ειδοποίησε; Με πήρε ένας κύριος, μου είπε ότι είναι διευθυντής της αστυνομίας, μου είπε: «είμαι πατέρας και πονάω και εγώ». Πώς πονάει; Ο πόνος του άλλου αντέχεται, ο πόνος ο δικός μας δεν αντέχεται».
«Οι επιστολές γράφτηκαν τώρα»
Λέει η κόρη μου: «θέλω ένα περιπολικό, γιατί κινδυνεύω από τον πρώην μου», της απαντάνε: «θέλετε ένα περιπολικό για τον πρώην σας;». Είναι αυτή ερώτηση; Ντροπή γι’ αυτά που έλεγε. Να αλλάξει η νομοθεσία του δημοσίου και όποιος είναι ακατάλληλος, υπάρχουν και οι οικοδομές. Η αξιωματικός την ώρα που ήταν στο συμβάν από το κινητό ακούγεται να λέει «παιδιά, τι γίνεται τώρα;». Δεν ήξερε καν την διαδικασία, ρωτούσε τους άλλους που ήρθαν με τις μηχανές και έδιναν οδηγίες.
Εν τω μεταξύ, λέει πως ήταν πεσμένος στο πλάι και κράταγε το μαχαίρι ακόμη, φαντάζεστε να σηκωνόταν και μαχαίρωνε και τους ίδιους; Θανάσιμα λάθη, τραγικά. Οι επιστολές γράφτηκαν τώρα, ή από τον ίδιο σε προσωπικό μέρος με τον δικηγόρο του ή από κάποιον άλλον. Όποιος δεν την ήξερε, την έλεγε Κυριακή. Αυτός την έλεγε μωρό μου, Κική μου, αγάπη μου και όχι Κυριακή».
«Χαίρομαι για όλο τον κόσμο που στηρίζει την Κουλίτσα μου. Μακάρι να ήταν εδώ, να χαμογελάσει σε όλους. Και πάλι το κορίτσι μου θα είχε χαμηλώσει το βλέμμα της και θα ήταν ντροπαλή. Θα με έκαναν περήφανο οι μεγάλοι που κυβερνούν την Ελλάδα μας, αν η κόρη μου ήταν το τελευταίο θύμα. Αν έκαναν κάτι να μην ξαναβρεθεί κανένας σε αυτή την θέση, κανένας πατέρας, μάνα, αδελφός, αδελφή, θεία, θείος, γιαγιά, παππούς, κανένας.
Ζητώ δικαίωση από την ελληνική δικαιοσύνη και ζητώ δικαίωση και μέσα από τις ελληνικές φυλακές. Εκεί μας έχουν φτάσει, να ζητάμε αυτή την δικαίωση. Τι θα πει αυτός, όταν μεταβεί στις φυλακές; Είμαι μάγκας και γνήσιο αρσενικό και τράβηξα μαχαίρι; Σε ποιον; Αυτό θα τους το πει; Θα πει ότι τράβηξε μαχαίρι στην κατά 11 χρόνια μικρότερη του, στην γυναίκα που έλεγε πως αγαπούσε; Όταν αγαπάς κάποιον, τον αφήνεις να φύγει για να ζήσει ευτυχισμένος».