Κωνσταντινούπολη, Αποστολή
«Πώς είναι ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης; Ευτυχής; Εξοντωμένος;» ρωτήσαμε την επικεφαλής του γραφείου Τύπου του Εκρέμ Ιμάμογλου, δυο ημέρες μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές της 31ης Μαρτίου, οπότε ανανεώθηκε η λαϊκή εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του. «Είναι τόσο απασχολημένος, που δεν νομίζω ότι έχει χρόνο για να χαρεί. Ξεκίνησε κιόλας δουλειά. Δεν ξέρω πώς το κατορθώνει», ήταν η αφοπλιστική απάντηση της εξοντωμένης, αλλά ευτυχισμένης Αλεξάνδρα ντε Κραμέρ, ενώ οργανώνει τις τελευταίες λεπτομέρειες της ομαδικής συνέντευξης που θα παραχωρήσει ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Κωνσταντινούπολης στο διεθνή Τύπο.
«Αναμφίβολα, ο Ιμάμογλου έχει επιτύχει μια σπουδαία προσωπική νίκη και το άξιζε. Αλλά μην παραβλέπουμε ότι και το κόμμα του, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), πέτυχε μια τεράστια νίκη σε όλη τη χώρα», λέει μιλώντας στο Βήμα ο Ιλίας Μπάσοϊ, ο άνθρωπος που ηγήθηκε της προεκλογικής καμπάνιας του δημάρχου στις διπλές εκλογές του 2019, και γνωρίζει την εκτόξευση του πολιτικού «αστέρα» της τουρκικής αντιπολίτευσης από τα «σπάργανα». Τότε που, μετά από ενδελεχείς έρευνες του CHP, ο τότε πρόεδρός του, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, είχε χτυπήσει την πόρτα στο σπίτι του Ιμάμογλου για να τον πείσει να κατεβεί υποψήφιος του Μητροπολιτικού Δήμου Κωνσταντινούπολης. Όλα τα απόρρητα, εσωκομματικής χρήσης γκάλοπ τον εμφάνιζαν «φαβορί».
Ως «σεισμό στην κάλπη» και αποτέλεσμα που «σόκαρε τους πάντες, νικητές και ηττημένους», περιγράφει την εκλογική αναμέτρηση της περασμένης Κυριακής ο γιατρός Μπουλέντ Σατζάκ, ψηφοφόρος του Καλού Κόμματος που ανήκει στους ηττημένους της.
«Ιδού τα αποτελέσματα της χαλαρότητας του κυβερνώντος ΑΚΡ»
«Σοκαρίστηκα όταν είδα τα επίπεδα κυριαρχίας του CHP», συμφωνεί για το αναπάντεχο του αποτελέσματος και ο αρχιτέκτονας, Τσακντάς Σιμσέκ. «Ιδού τα αποτελέσματα της χαλαρότητας του κυβερνώντος ΑΚΡ για τα προβλήματα του κόσμου», εξηγεί.
«Οι εκλογές μας έδωσαν μια ανάσα. Τουλάχιστον, είπαν στην εξουσία ότι δεν μπορεί να έχει διάρκεια η εγκαθίδρυση ενός μονοπρόσωπου καθεστώτος. Ταυτόχρονα, αυτές οι εκλογές ήταν ένα από τα σημαντικά βήματα στην πορεία του Ιμάμογλου προς την προεδρία. Είναι σαφές ότι τα μέλη του φιλοκουρδικού κόμματος DEM τον υποστήριξαν, με μεγάλη πλειοψηφία», επισημαίνει στο Βήμα ο τούρκος εκδότης Μεχμέτ Ονζούρ, προβλέποντας ότι η κυβέρνηση για να αντιστρέψει το κλίμα και να αποσπάσει τη συζήτηση από την ήττα της «θα ξεκινήσει ένα βρώμικο “παιχνίδι”.
Δεν είναι τυχαίο που τους τελευταίους μήνες είχε συναντήσεις με την ιρακινή κεντρική κυβέρνηση και τις τοπικές δυνάμεις. Σχεδιάζει μια μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση (σ.σ. εναντίον των Κούρδων) τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ για να υποδαυλίσει το εθνικιστικό αίσθημα. Έτσι αποπροσανατολίζει πάντα την κοινή γνώμη».
Ανάλογη είναι η προσέγγιση του Σαντίκ Γκιουλέτς, από τη διευθυντική ομάδα της ανεξάρτητης εφημερίδας Duvar. «Είναι εξαιρετικά ανησυχητικό το ότι ο τούρκος πρόεδρος πρόκειται να ξεκινήσει άμεσα τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία», αναφέρει μιλώντας στο Βήμα ο έμπειρος δημοσιογράφος. «Θα είναι το αντίβαρο στην ταπεινωτική του ήττα».
Ο χάρτης βάφτηκε πορτοκαλί
Την περασμένη Κυριακή, ο χάρτης της Tουρκίας, από πορτοκαλί (ΑΚΡ) βάφτηκε κατακόκκινος (CHP). Εικοσιδύο χρόνια μετά τις γενικές εκλογές του 2002, και μετά από 19 νικηφόρες εκλογικές αναμετρήσεις, στις αυτοδιοικητικές εκλογές της 31ης Μαρτίου το AKP για πρώτη φορά ήρθε δεύτερο (συγκέντρωσε 35,49%, έναντι 37,77% του CHP).
Βεβαίως, πέρα από το 51,16% που έλαβε ο Ιμάμογλου στην Κωνσταντινούπολη, είναι και το συντριπτικό 60,6% του Μανσούρ Γιαβάς στην Άγκυρα – δυο επιμέρους θρίαμβοι του CHP στους κορυφαίους μητροπολιτικούς δήμους, που έκαναν την ήττα περισσοτερο επώδυνη για τον τούρκο πρόεδρο.
«Η αξιοσημείωτη έλλειψη εμπιστοσύνης στην ηγεσία της Εθνικής Συμμαχίας της Αντιπολίτευσης (Τραπέζι των 6) , μεταξύ άλλων σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, οδήγησαν στην ήττα της στις εθνικές εκλογές το 2023, και στην επανεκλογή του Ερντογάν», σχολιάζει στο Βήμα ο τούρκος δημοσιογράφος Ερκίν Οντζάν. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές της περασμένης Κυριακής όμως, το αίτημα των ψηφοφόρων ήταν κάτι «πιο… απτό», συνεχίζει ο Οντζάν: «Η κοινωνικά προσανατολισμένη τοπική διαχείριση».