H Χριστίνα Φλαμπούρη είναι η πρώτη Ελληνίδα που έχει ολοκληρώσει το “7 Summits”, έχει κατακτήσει τις 7 ψηλότερες βουνοκορφές του κόσμου. Η Bιργινία Εθνοπούλου είναι ιστιοπλόος.
Οι δύο αυτές φίλες (και κουμπάρες) είναι οι «Outdoor Moms”. Όταν η Χριστίνα επέστρεψε από το “7 Summits” αποφάσισε να γράψει ένα παραμύθι.
Με οδηγό τις εμπειρίες της αλλά και την αγάπη της για τα παιδιά, έγραψε το «Στις 7 κορυφές» είναι ένα παραμύθι ενδυνάμωσης για να παρακινήσουμε τα παιδιά να κυνηγήσουν τους στόχους τους, τα όνειρα τους, να αγαπήσουν τη φύση.
Το “Outdoor Moms” είναι κατά κάποιο τρόπο η λογική συνέχεια αυτού, το παρακάτω βήμα. Από τις σελίδες του παραμυθιού, μαμάδες και μωρά βγαίνουν στη φύση και τη γνωρίζουν από πολύ κοντά.
Διαβάζω ένα από τα ποστ που έχει κάνει μια μητέρα η οποία συμμετείχε σε πεζοπορία των “Outdoor Moms”. «Από την πρώτη στιγμή είπα «αυτό είναι για ‘μενα» κι ας μου πήρε σχεδόν έναν χρόνο να το πάρω απόφαση και να συμμετάσχω.
Όταν φτάσαμε στο σημείο συνάντησης και είδα όλες αυτές τις μαμάδες με τα μωρά τους σε μάρσιπους και έτοιμες για όλα, ειλικρινά ανατρίχιασα από χαρά. Δεν είχα ξαναδεί κάτι αντίστοιχο.
Όχι απλά ανταμείφθηκα, πέρασα πολύ όμορφα. Άσκηση μέσα στη φύση, γνωριμία με υπέροχες γυναίκες που είχαμε τόσα κοινά να μοιραστούμε και τα παιδάκια μας ήρθαν κοντά με τη φύση και με τα άλλα παιδάκια. Εύχομαι να κινητοποιηθούν όλο και περισσότερες μαμάδες να βγουν από τα σπίτια τους γιατί μόνο καλό θα κάνει στην ψυχολογία τους».
Δύο φορές τον μήνα οι “Outdoor Moms” διοργανώνουν διαφορετικές δράσεις και καλούν όλες τις νέες μαμάδες να βρουν το θάρρος, να νιώσουν δυνατές και να δώσουν μια ευκαιρία στις ίδιες και στα παιδιά τους να βιώσουν τις «μαγικές» ιδιότητες της φύσης.
Να μας κάνεις τις συστάσεις;
Και η Βιργινία κι εγώ είμαστε δύο γυναίκες που αγαπάμε πολύ τη φύση. Όταν λοιπόν γέννησα φοβόμουν να μην πάθω επιλόχειο κατάθλιψη. Προσπαθούσα να βγαίνω έξω, να πηγαίνω στο βουνό, να κάνω ό,τι έκανα και πριν γίνω μητέρα.
Μαζί με το μωρό μου, από όταν ήταν 10 ημερών, πηγαίναμε παντού μαζί. Έτυχε και την ίδια ακριβώς περίοδο η Βιργινία είχε γεννήσει και είχε ένα μωράκι 2 μηνών μεγαλύτερο από το δικό μου. Έγινε η πρώτη μου παρέα στις βόλτες στο βουνό.
Πώς γίνεται η αρχή για τις Outdoor Moms;
Θυμάμαι κάποια στιγμή είχαμε πάει μια βόλτα στην Πάρνηθα, η Βιργινία, εγώ και δύο ακόμα φίλες μας, μαζί με τα μωρά μας. Όταν γύρισα στο σπίτι βρήκα πάρα πολλά μηνύματα στο Instagram από νέες μαμάδες που μου έλεγαν ότι ήθελαν να έρθουν κι αυτές μαζί στις πεζοπορίες μας.
Τότε συνειδητοποιήσαμε πόση μεγάλη ανάγκη υπάρχει. Γιατί η αλήθεια είναι πως κι εγώ αν δεν είχα τη Βιργινία δεν ξέρω κατά πόσο θα το έκανα με τόσο μεγάλη ευκολία. Καταλάβαμε πως υπάρχουν εκεί έξω τόσες πολλές γυναίκες που δεν έχουν αυτόν τον άνθρωπο που θα τις «τραβήξει» να βγουν έξω από το σπίτι, ούσες νέες μαμάδες.
Άρα, στο πρώτο κάλεσμα η ανταπόκριση ήταν αντίστοιχη του ενδιαφέροντος;
Πάρα πολύ μεγάλη. Εμείς, περιμέναμε τέσσερις μαμάδες και τελικά μαζεύτηκαν πάρα πολλές μαζί με τα μωρά τους για μια πεζοπορία στην Πάρνηθα. Δεν θα την ξεχάσω ποτέ εκείνη την πρώτη φορά.
Τι σας έλεγαν οι γυναίκες που ήρθαν;
Ήταν χαρούμενες, ενθουσιασμένες και αγχωμένες και μας ευχαριστούσαν για την πρωτοβουλία. Χαρακτηριστικά θυμάμαι να μας λένε: «είχαμε βαρεθεί να είμαστε στο σπίτι και να βγαίνουμε μόνο με τις μαμάδες μας».
Χρωστάμε πολλά στις μαμάδες μας για τη βοήθεια αλλά έχουμε και την ανάγκη, όταν μπαίνουμε στην περίοδο της μητρότητας, να συζητάμε και με γυναίκες που βρίσκονται στην ίδια φάση.
Για αυτό και οι πρώτες μας συναντήσεις είχαν μεγάλες δόσεις απενοχοποίησης. Για παράδειγμα δεν μας άγχωνε αν θα κλάψει το μωρό μας γιατί ακριβώς δίπλα μας μπορεί να έκλαιγε ένα άλλο παιδάκι. Η κοινωνικοποίηση σε συνδυασμό με τη φύση δημιουργεί ένα πολύ όμορφο, και ευεργετικό θα έλεγα, κλίμα και για εμάς αλλά και για τα παιδιά μας.
Είναι και μια πρώτη γνωριμία των παιδιών με τη φύση.
Τα εκπαιδεύουμε από πολύ νωρίς για το τι είναι η φύση, το περιβάλλον, ο πλανήτης που ζούμε. Είμαι βέβαιη πως αν το γνωρίσουν και το αγαπήσουν, αύριο θα το προστατέψουν κιόλας.
Πόσο είναι το πιο μικρό μωρό που έχει κάνει μαζί σας πεζοπορία;
Το πιο μικρό μωράκι που έχει έρθει μαζί μας σε δράση ήταν 15 ημερών και είχε έρθει σε πεζοπορία. Όταν το είδα κι εγώ ξαφνιάστηκα αλλά αμέσως απευθύνθηκα στη μητέρα του. «Μπράβο που είχες το θάρρος να μας γνωρίσεις, να βγεις έξω», της είπα. Εκείνη μου απάντησε ότι μαζί μας ένιωσε σιγουριά και ήθελε πολύ να συμμετέχει, ως ένα είδος «ψυχοθεραπείας».
Πάντα συμβουλευόμαστε τον γιατρό μας πριν κάνουμε οτιδήποτε, όμως κι αυτό το στερεότυπο ότι πρέπει να μείνεις στο σπίτι σαράντα ημέρες για να μην αρρωστήσει το παιδί, πρέπει να το σπάσουμε. Η ζωή περνάει, πρέπει να κοιτάμε το τώρα. Κι αυτό το τώρα πρέπει να μας γεμίζει και να μας χαροποιεί.
Φόβος δεν υπάρχει;
Φυσικά και υπάρχει. Οι γυναίκες που έρχονται στις Outdoor Moms ξεπερνά η καθεμία τους δικούς της φόβους. Μπορεί να έχουν και δεύτερες σκέψεις, αλλά τελικά το τολμούν. Πρέπει πρώτα από όλα να διαλύσουμε τα στερεότυπα που έχουμε στο μυαλό μας.
Η πλειοψηφία των μαμάδων μπορεί να έχει περπατήσει μια ή δυο φορές στο βουνό. Δηλαδή δεν είναι όλες ούτε ορειβάτισσες, ούτε αθλήτριες.
Είναι γυναίκες που ένιωσαν την ανάγκη να γίνουν κομμάτι μιας ομάδας, να ανταλλάξουν σκέψεις, να ανταλλάξουν προβληματισμούς και να κάνουν όλες μαζί κάτι όμορφο και αναζωογονητικό όχι μόνο για το παιδί, ακόμα και για τις ίδιες.
Και δεν είναι μόνο οι πεζοπορίες.
Ναι, δεν κάνουμε μόνο πεζοπορίες. Είχαμε συναντηθεί στο πάρκο «Αντώνης Τρίτσης», για να νιώθουμε ότι είμαστε στη φύση και κάναμε μάθημα χορού, με τους μάρσιπους. Χορέψαμε, διασκεδάσαμε, παίξαμε, χαλαρώσαμε, περάσαμε πάρα πολύ ωραία και είχαμε τα μωρά μας μαζί.
Δεν είμαστε μια ομάδα που απλά κάνει πεζοπορίες με τα μωρά, ο σκοπός μας είναι να σχεδιάσουμε ενδιαφέρουσες και χρήσιμες δράσεις για μαμάδες με μωρά που γίνονται σε φυσικό περιβάλλον. Θέλουμε η κάθε δράση να είναι διαφορετική, να υπάρχει μια ποικιλία.
Είναι πολύ σημαντικό να κινητοποιήσουμε τις μαμάδες να περνούν χρόνο στη φύση με τα μωρά τους γιατί τα οφέλη είναι πολλά. Εμείς το κάνουμε για την ψυχή μας, γιατί πρώτα το χρειαζόμασταν εμείς οι ίδιες.
Το πρόγραμμα αλλάζει ανάλογα με την εποχή και τον καιρό, σωστά;
Εννοείται γιατί η φύση δεν είναι μόνο το βουνό, είναι η θάλασσα, είναι και το πάρκο, φύση είναι τα πάντα. Αυτό που κάνουμε είναι να είμαστε 365 ημέρες τον χρόνο έξω, ανεξαρτήτως καιρού. Το καλοκαίρι κάνουμε baby swimming στη θάλασσα. Τον χειμώνα θα πάμε στο πάρκο και θα κάνουμε για παράδειγμα χορό.
Την άνοιξη και το φθινόπωρο θα πάμε στο βουνό να το ευχαριστηθούμε. Πάντα υπάρχουν δραστηριότητες που μπορείς να κάνεις με το παιδί σου έξω. Δεν υπάρχει κακός καιρός, απλά υπάρχουν λάθος επιλογές ή λάθος εξοπλισμός.
Μιας και είπες για τον εξοπλισμό. Αυτή θα είναι η συχνότερη ερώτηση που θα λαμβάνετε.
Δεν χρειάζονται πολλά πράγματα, δεν χρειάζεσαι εξειδικευμένο εξοπλισμό γιατί πολλές από τις δράσεις μας είναι εκτός βουνού. Αυτό που χρειάζεται σίγουρα μια μαμά είναι ένας μάρσιπος για να μπορεί να κρατά το παιδί. Θέμα ευκολίας, πρακτικότητας και φυσικά θέμα ασφάλειας. Από εκεί και πέρα «χτίζεις» σίγα σιγά αν θες τον εξοπλισμό σου.
Φτάσατε μέχρι τον Όλυμπο.
Ανεβήκαμε τέσσερις μαμάδες στον Όλυμπο (η Βιργινία ήταν μία εξ αυτών). Φτάσαμε μέχρι το οροπέδιο. Μου άρεσε πολύ η εμπειρία εκεί, αλλά πιο πολύ μου άρεσε αυτό που έγινε μετά. Έλαβα πάρα πολλά μηνύματα και μου έγραφαν «σε ευχαριστώ που μου έδειξες ότι γίνεται.
Δεν ξέρω αν θα ανέβω στον Όλυμπο αλλά αν μπορέσατε εσείς οι τέσσερις να ανεβείτε με τα μωρά σας, σίγουρα μπορώ να βγω έξω τις μέρες που είναι για ‘μενα δύσκολες».
Ξέχνα τον Όλυμπο, σίγουρα μια μαμά μπορεί να πάει μέχρι την Πάρνηθα, μέχρι την Πεντέλη, μέχρι το πάρκο. Το σίγουρο είναι ότι ακόμα κι αν βιώνεις μια δύσκολη περίοδο μπορείς να βγεις από την πόρτα του σπιτιού σου. Και τότε ξεκινάει όλη η μαγεία. Δίνεις ερεθίσματα στο παιδί αλλά κι εσύ ηρεμείς και διώχνεις το άγχος.