Με την ολοκλήρωση της συζήτησης επί της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε η αντιπολίτευση κατά της κυβέρνησης, κλείνει ακόμη ένα κοινοβουλευτικό και πολιτικό κεφάλαιο της τραγωδίας των Τεμπών.
Στη συζήτηση κατατέθηκαν απόψεις, ανταλλάχθηκαν επιχειρήματα, αξιολογήθηκαν συμπεριφορές. Αξιολογήθηκε και η τοποθέτηση του Κ.Καραμανλή, πρώην υπουργού Υποδομών και Μεταφορών και «φυσικού» πρωταγωνιστή, τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο, της υπόθεσης.
Ενδεχομένως θα ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο εάν η αντιπολίτευση περάσει από το πεδίο των αξιολογικών χαρακτηρισμών έναντι του κ. Καραμανλή σε εκείνο των ενδείξεων και καταθέσει πρόταση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής.
Την ίδια ώρα μένουν ανοικτά και άλλα κεφάλαια. Δεν έχει κλείσει το κεφάλαιο της Δικαιοσύνης και των Αρχών που ερευνούν τα αίτια της τραγωδίας και αναζητούν τους υπεύθυνους τους δυστυχήματος προκειμένου να αποδοθούν οι ευθύνες.
Δεν έχει κλείσει και το κεφάλαιο της δημοσιογραφικής έρευνας για μια υπόθεση που απασχολεί και έχει τραυματίσει βαθιά τους πολίτες. Αυτή είναι η δουλειά του Τύπου, τουλάχιστον στο μέρος του κόσμου όπου ανήκει η χώρα μας.
Το μέτρο δε που θα βαρύνει τις επιλογές των πολιτών στις ευρωεκλογές του Ιουνίου δεν θα αποκαλυφθεί παρά στις κάλπες. Η ψήφος στις δημοκρατίες είναι η ύψιστη μέθοδος αξιολόγησης.
Η λαϊκή ετυμηγορία δεν απονέμει ασφαλώς δίκαιο. Κρίνει όμως κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις ακριβώς επειδή η δημοκρατία είναι μια άσκηση διαρκών αξιολογήσεων και κρίσεων.
Αυτή είναι η σειρά των πραγμάτων στη δημοκρατική τάξη.
