Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και το επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου, έχουν διακριθεί τα τελευταία πέντε χρόνια σε μία ομολογουμένως πρωτότυπη άσκηση. Όσο καταφέρνουν, κατά προφανή και ορατό τρόπο, να επαναφέρουν την χώρα σε μία συνθήκη κανονικότητας (στο βαθμό που κάποιος μπορεί να πει κάτι τέτοιο με τα δεδομένα της Ελλάδας), τόσο κάνει λάθη, τα οποία πάντως με μεγαλύτερη ή μικρότερη καθυστέρηση διαπιστώνει και αναγνωρίζει.
Η κρίσιμη λεπτομέρεια είναι κατά πόσο τα διορθώνει. Συζητήσιμο.
Μπορεί κανείς να απαριθμήσει αρκετά τέτοια λάθη, τα οποία άλλωστε και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα παραδεχόταν.
Το ζήτημα είναι ότι αυτά σωρεύονται.
Το πλέον πρόσφατο σε αυτή τη σειρά λαθών, που θα μπορούσε να τεθεί και σε εισαγωγικά (επειδή πολύ απλά, είναι από εκείνα που δεν δικαιολογούνται εύκολα και δεν θα έπρεπε να γίνουν), είναι ο τρόπος με τον οποίο έγινε φέιγ βολάν η λίστα με τα ονόματα των αποδήμων και έφτασε στο γραφείο της Άννας Ασημακοπούλου.
Ίσως να μην είναι το σοβαρότερο από τα λάθη που συνέβησαν στη βάρδια της κυβέρνησης, έστω και αν αυτό συνέβη επί θητείας της υπηρεσιακής του μεσοδιαστήματος των διαδοχικών εκλογών του 2023. Πάντως, η αποπομπή κομματικών στελεχών της ΝΔ με συνοπτικές διαδικασίες και αφότου ξέσπασε ο σάλος, αρκεί και δεν επιδέχεται πολλά «ναι μεν, αλλά».
Το ενδιαφέρον είναι ότι ακόμη και μετά τις αποπομπές της προηγούμενης εβδομάδας, κυβερνητικά στελέχη και υπουργοί εξακολουθούν είτε να απολογούνται αμήχανα, είτε να επιχειρούν να δώσουν δυσνόητες εξηγήσεις για την υπόθεση.
Είναι ήδη αισθητό ότι η υπόθεση θα έχει συνέχεια. Και μόνο οι αγωγές που ετοιμάζονται να καταθέσουν απόδημοι που έγιναν αποδέκτες των email της – προσεχώς πρώην – ευρωβουλευτή της ΝΔ, κρύβουν περιπέτειες ακόμη και για μέλη της κυβέρνησης και όχι μόνο για τους αποπεμφθέντες.
Πέραν της νομικής διάστασης όμως, υπάρχει και η προφανής πολιτική.
Με τα όσα άτυχη συνέβησαν, μία από τις μεταρρυθμίσεις που η κυβέρνηση προέβαλε ως εμβληματική μάλλον ναυαγεί.
Όσο και αν επιχειρείται να τονιστεί ότι τα στοιχεία αποδήμων που διακινήθηκαν δεν σχετίζονται με την πλατφόρμα των εγγραφών για την επιστολική ψήφο, το μείζον είναι ότι έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη των πολιτών, η αξιοπιστία και το αδιάβλητο της διαδικασίας.
Το αν αυτή η κρίση εμπιστοσύνης θεραπεύεται, θα φανεί πολύ σύντομα – και συγκεκριμένα στο σύνολο εκείνων που τελικά θα κάνουν χρήση της δυνατότητας της ψήφου εξ αποστάσεως.
Ήδη πάντως, κυβερνητικά στελέχη εκτιμούν ότι μάλλον θα πρέπει να αποχαιρετήσουν την μεταρρύθμιση της επιστολικής ψήφου, που φεύγει…
