Με βαριά πολιτική επικαιρότητα και «φορτωμένη» ατζέντα, προσέρχονται στη τελική ευθεία για τη μάχη των ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ και ΠαΣοΚ.
Οι εσωκομματικές «παθογένειες» σε συνδυασμό με τα «αντανακλαστικά» που έχουν επιδείξει τα κόμματα στα σοβαρά ζητήματα που απασχολούν, ορίζονται πλέον ως κοινός συντελεστής για την επίτευξη της υψηλότερης συσπείρωσης, ενός καθοριστικού παράγοντα για τα εκλογικά αποτελέσματα, ειδικότερα για τον χώρο του κέντρου, όπου οι καταστάσεις παραμένουν ιδιαιτέρως ρευστές και εύθραυστες.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η στρατηγική που έχει χαράξει η χώρα στα πλαίσια των ευρωπαϊκών πολιτικών επιλογών, το θέμα της ακρίβειας, τα Τέμπη, οι αγρότες, καθώς και τα δυο πολυσυζητημένα νομοσχέδια της κυβέρνησης -με βαθιές τομές στον κοινωνικό ιστό- που έφερε προς ψήφιση και που αφορούν τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια , έχουν νικητές και χαμένους, ή λόγω των συγκυριών θα μπορούσε να πει κανείς, μόνο χαμένους.
Η «ανθεκτικότητα» της ΝΔ
Παραδοσιακά, η πολιτική φθορά και το «βάρος» των επιλογών, επηρεάζει σε σημαντικότερο βαθμό το κυβερνών κόμμα, κάτι που στην περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας, μέχρι αυτή την ώρα φαίνεται να μην έχει αλλάξει δραματικά τις «επιδόσεις» και με τις απώλειες που μετρά να είναι λιγότερες του αναμενόμενου. Η ΝΔ σύμφωνα με την δημοσκόπηση της Metron Analysis διατηρεί ένα υψηλό ποσοστό συσπείρωσης της τάξης του 74,8%.
Το «μέτωπο» απέναντι στην Εκκλησία, για το νομοσχέδιο που αφορούσε τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και οι «ρωγμές» που εμφανίστηκαν κατά την ψήφιση, με 52 απώλειες «γαλάζιων» βουλευτών, εικάζεται πως επηρέασε σε μεγάλο βαθμό. Η «εσωτερική» κρίση της ΝΔ με διχαστικά χαρακτηριστικά, που ήρθε σε σύγκρουση ακόμα και με τη εκλογική βάση του κόμματος, χρειάστηκε ουκ ολίγες φορές την παρέμβαση του Κυριάκου Μητσοτάκη, χωρίς όμως να χρειαστεί επιστρατευτεί την εσχάτη λύση της κομματικής πειθαρχίας. Σε αυτό συνηγορεί άλλωστε και η μεταφορά ενός 3,1 % της συσπείρωσης δεξιότερα προς την «Ελληνική Λύση» καθώς και ένα 1,0% προς τη «Νίκη».
Ένα από τα διαχρονικά -πλέον- ζητήματα που αντιμετωπίζει η σημερινή κυβέρνηση και το οποίο είχε αρχή τα μέσα της πρώτης τετραετίας είναι αυτό της ακρίβειας. Το θέμα αυτό «πυροδότησε» άλλωστε και τις μεγάλες κινητοποιήσεις των αγροτών που έφτασαν με τα τρακτέρ τους μέχρι το Σύνταγμα. Παρά τα όποια μέτρα έχουν ληφθεί και τα οποία προσθέτουν ένα θετικό πρόσημο στην προσπάθεια, το κυβερνών κόμμα έχει απολέσει 8,9% προς την αριστερή πτέρυγα και ειδικότερα στο κεντροαριστερό χώρο με το ΠαΣοΚ (5,5%) να βγαίνει περισσότερο κερδισμένο, λόγω και της μεγαλύτερης δυναμικής που είχε παρουσιάσει δημοσκοπικά έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, αμέσως μετά την αλλαγή ηγεσίας στην Κουμουνδούρου και τη «μεταβατική» περίοδο που ακολούθησε.
Στη «δίνη» του ΣΥΡΙΖΑ
Ακριβώς τρεις μήνες πριν στηθούν οι κάλπες, μοιραία η μεγαλύτερη «πληγή» του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να «αιμορραγεί» προς τα αριστερά με την συσπείρωση να βρίσκεται μόλις στο 54,1%. Ο Στέφανος Κασσελάκης βγήκε κερδισμένος -ίσως θα πουν κάποιοι και ενισχυμένος- από την εσωκομματική κρίση που δημιουργήθηκε κατά το θυελλώδες 4ο συνέδριο, όπου αποφεύχθηκε ακόμα μια εκλογική σύγκρουση για την ηγεσία του κόμματος. Όμως τα βασικά προβλήματα στην Κουμουνδούρου και οι εσωτερικές παθογένειες, παραμένουν και όπως έχει δείξει η ιστορία «αναφλέγονται» με την πρώτη ευκαιρία.
Η «απόσχιση» από τον την Κουμουνδούρου, βασικών στελεχών όπως Αλέξης Χαρίτσης, η Έφη Αχτσιόγλου και ο Νάσος Ηλιόπουλος, με τον νεοσύστατο πολιτικό φορέα «Νέα Αριστερά» έχουν «κοστίσει» στον ΣΥΡΙΖΑ αισίως το 10,2% της συσπείρωσης του. Στο ποσοστό αυτό έρχονται να προστεθούν και οι απώλειες από την μάχη της «Κεντροαριστεράς» με το ΠαΣοΚ να λαμβάνει ένα 5,2% το ΜέΡΑ 25 ένα 3,2% ενώ και η Πλεύση Ελευθερίας, πριμοδοτείται με 3,0%.
Οι μη «ξεκάθαρες» θέσεις και παρεμβάσεις του κόμματος, καθώς και οι εντόνως διαφωνίες στελεχών που πολλές φορές έφτασαν σε σημείο αμφισβήτησης της εκλεγμένης από τη βάση ηγεσίας, όπως και τα απανωτά συντροφικά «μαχαιρώματα», συνέθεσαν κατά το πρόσφατο παρελθόν εικόνα διάλυσης στον ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός που επηρέασε σε μέγιστο βαθμό την «αριστερή» του βάση η οποία μετακινήθηκε προς το ΚΚΕ σε ποσοστό 6%.
Η μη «κεφαλαιοποίηση» του ΠαΣοΚ
Ενδιαφέροντα πολιτικά συμπεράσματα από την ανάλυση της Metron Analysis μπορούν να εξαχθούν στη μέτρηση που αφορά το ΠαΣοΚ, το οποίο κερδίζει τη μάχη της συσπείρωσης με ποσοστό 79,4%, όμως παρόλα αυτά φαίνεται να μην κεφαλαιοποιεί επαρκώς τις «αστοχίες» των πολιτικών του αντιπάλων, έχοντας πιάσει με τα υπάρχοντα δεδομένα το δημοσκοπικό «ταβάνι» του.
Εάν υπάρχει νικητής στην έως τώρα μάχη της Κεντροαριστεράς, τότε το ΠαΣοΚ θα μπορούσε να θεωρηθεί εκείνο, όμως με πολλούς «αστερίσκους». Η πύρρειος νίκη του ΠαΣοΚ έχει χαρακτηριστικά «οκνηρίας» μαρτυρώντας ότι δεν έχει ωφεληθεί όσο θα περίμενε από τα μεγάλα εσωκομματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει τους τελευταίους μήνες η Κουμουνδούρου. Στα θετικά της «εξίσωσης» για την Χαριλάου Τρικούπη είναι το γεγονός πώς έχει μηδενίσει σχεδόν τις απώλειες προς τον ΣΥΡΙΖΑ (και το ΚΚΕ) , τον οποίο έχει ξεπεράσει και στην πρόθεση ψήφου, χωρίς ωστόσο να λαμβάνει το λογικό προβάδισμα που αναλογεί στο ποσοστό της συνολικής συσπείρωσης.
Αξιοσημείωτο είναι δε ότι το ΠαΣοΚ χάνει προς τα κόμματα της δεξιάς πτέρυγας σχεδόν δέκα μονάδες, με την «Ελληνική Λύση» να λαμβάνει τη «μερίδα του λέοντος» με ποσοστό 3,8% τη Νέα Δημοκρατία 3,7% και τη Νίκη 1,7%.
