Η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Οδησσό, μία πρωτοβουλία με προφανείς συμβολισμούς, αλλά και σε μία ιδιαίτερη συγκυρία, ήταν ενδεικτική για πολλά.
Κατ΄αρχάς, το γεγονός ότι πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα με την ένταξη των εργασιών του ΕΛΚ στο Βουκουρέστι, όπου ο Πρωθυπουργός κατευθύνθηκε αμέσως μετά τη συνάντηση με τον πρόεδρο της Ουκρανίας Ζελένσκι, ήταν ένα μήνυμα της συνεχιζόμενης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Η ελληνική ιδιαιτερότητα και η ιστορική διασύνδεση με την Οδησσό επισημάνθηκε και από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη όπως επίσης και το ελληνικό ενδιαφέρον για την ανοικοδόμηση της χώρας, όταν έρθει η ώρα.
Πέραν αυτών όμως, στρατιωτικές και διπλωματικές πηγές σημειώνουν ότι η παρουσία του έλληνα πρωθυπουργού στην Ουκρανία, είναι μία υπενθύμιση της στενότερη υπό ποτέ πρόσδεσης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟϊκό άρμα, σε μία περίοδο κατά την οποία αναθερμαίνεται η συζήτηση για τους συσχετισμούς στη συμμαχία, για το μέλλον της εν όψει της εκκρεμότητας των αμερικανικών εκλογών και των εξελίξεων που μπορεί να πυροδοτηθούν από μία ενδεχόμενη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ.
Επιπροσθέτως, η επίσκεψη Μητσοτάκη στην Ουκρανία, καθ’ οδό προς το Βουκουρέστι και ειδικώς αφότου κατά τη διάρκεια της έγινε και η ρωσική επίθεση στην πόλη, προσδίδει ένα αυξημένο ενδιαφέρον στην ομιλία του Έλληνα Πρωθυπουργού στο συνέδριο του ΕΛΚ, με την οποία ήταν ούτως ή άλλως προγραμματισμένο να κλείσουν οι εργασίες.
Σε κάθε περίπτωση και όσο στις Βρυξέλλες το όνομα του Πρωθυπουργού εξακολουθεί να συζητείται για κάποιο πιθανό ευρωπαϊκό ή διεθνές πόστο, η αιφνιδιαστική πρωτοβουλία του με την επίσκεψη στην Ουκρανία, ερμηνεύτηκε και ως μία υπενθύμιση για το δικό του ενδιαφέρον, ασχέτως του timing στο οποίο θα μπορούσε αυτό να εκδηλωθεί.
