Μία παρέα νέων παιδιών, η Βασιλική, ο Νίκος και ο Θανάσης ταξιδεύουν βράδυ με το τρένο. Μπαίνουν για πρώτη φορά μετά το δυστύχημα, το σκέφτηκαν δύο και τρεις φορές πριν πάρουν την απόφαση να κλείσουν εισιτήριο.
«Πριν ταξίδευα πολύ, πλέον όχι. Πριν έτρεχε, τώρα πάει πολύ πιο σιγά. Αλλά πολλά είναι και αυτά που δεν καταλαβαίνουν οι επιβάτες. Πριν μπω, το σκέφτομαι και το ξανασκέφτομαι».
Τα πίσω βαγόνια γεμάτα. Όσο προχωράει η δημοσιογράφος του MEGA στα μπροστά, άδεια.
«Δεν φαίνεται να άλλαξε κάτι. Τα συστήματα που δεν λειτουργούσαν συνεχίζουν να μην λειτουργούν. Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως όλοι ανησυχούν».
Ελλείψεις, παραλείψεις και χειροκίνητο ανεβοκατέβασμα στις μπάρες
Και πέρα από τα μεγάλα προβλήματα, που αναδύθηκαν μετά από την τραγωδία των Τεμπών, αυτά της έλλειψης τηλεδιοίκησης, φωτοσήμανσης και του αυτόματου συστήματος τροχοπέδησης, οι ελλείψεις που δεν καθιστούν τον σιδηρόδρομο απόλυτα ασφαλή, ξεκινούν πριν καν το τρένο βγει από το λεκανοπέδιο.
Στη διασταύρωση στον Άγιο Στέφανο, ο σταθμάρχης βάρδιας κλείνει χειροκίνητα τις μπάρες. Αν και πέρασαν 4 μήνες από την ημέρα που καταγγέλθηκε ότι δεν λειτουργούν τα ηχητικά σήματα ενημέρωσης για τη διέλευση του τρένου, τίποτα δεν έχει αλλάξει.
Οι σταθμάρχες ζουν με το άγχος και οι μηχανοδηγοί κορνάρουν. Από τη διασταύρωση περνούν τρένα, ΙΧ, σχολικά λεωφορεία, ακόμη και μαθητές, που διασχίζουν τις ράγες πηγαίνοντας και αποχωρώντας από το σχολείο.
Θέματα ασφαλείας εντοπίζονται σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής, από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη, ενώ οι γραμμές που ξήλωσε ο Daniel ακόμα να επιδιορθωθούν.
Η γραμμή Παλαιοφαρσαλο – Καλαμπάκα μετά τον Ντάνιελ δεν ξαναλειτούργησε. Όπως επίσης δεν λειτουργούν οι γραμμές Λάρισα – Βόλος και Λιανοκλάδι – Στυλίδα.
Στη Βόρεια Ελλάδα το τρένο φτάνει μέχρι Σέρρες. Λόγω της κακοσυντήρησης του δικτύου και των αφύλακτων διαβάσεων, το τρένο δεν φτάνει πια έως τη Δράμα και την Αλεξανδρούπολη.
