Συνέντευξη παραχώρησε η Ντόρα Μπακογιάννη στην οποία αναφέρθηκε στην τραγωδία των Τεμπών. Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου μίλησε για την οργή που νιώθουν οι γονείς και τις πολιτικές ευθύνες που υπάρχουν.
Αρχικά, η κ. Μπακογιάννη δήλωσε: «Δύσκολη ημέρα. Ακούγοντας και τους γονείς λες ο Θεός να σε φιλάει. Οι προσευχές μας είναι με αυτούς τους ανθρώπους για να αντέξουν. Γιατί είναι δεδομένο ότι δε θα το ξεπεράσουν ποτέ. Πολύ δύσκολο πράγμα»
Στη συνέχεια είπε: «Στην Κρήτη έχουμε μια ευχή που λέει ‘Ο Θεός να έχει καλά τα παιδιά σου’. Δε σου λένε ο Θεός να έχει καλά εσένα. Εγώ είμαι μάνα, είμαι γιαγιά. Σκέφτομαι αυτές τις μανάδες και αυτούς τους πατεράδες και τι να σας πω. Αυτό που λένε ένας χρόνος. Ένας χρόνος είναι μία αιωνιότητα για τον άνθρωπο που έχει χάσει το παιδί του.
Ξέρετε είναι φοβερό πράγμα να νιώθεις ότι κάτι πρέπει να γίνει. Τους καταλαβαίνω απόλυτα όταν λένε ότι θέλουν δικαίωση. Το μόνο πράγμα που μπορώ να πω ως πολιτικός είναι ότι δε θα αφήσει κανείς να ξεχαστεί και να μη δικαιωθούν. Όχι μόνο για αυτούς, αλλά για οποιοδήποτε άλλο άνθρωπο μπαίνει σε ένα τρένο ή σε ένα αεροπλάνο και έχει να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο».
Για τους γονείς των παιδιών τόνισε: «Τους φαίνεται βουνό και το καταλαβαίνω. Τους φαίνεται η αργοπορία μεγάλη και νιώθουν ότι κάτι να κρυφτεί. Η πραγματικότητα είναι ότι για όλους είναι θέμα τιμής να βρεθεί η άκρη και κυρίως για το αύριο. Να δούμε τι έφταιξε από κάθε πλευρά για να μην υπάρξει ξανά ένα τέτοιο ενδεχόμενο»
Για το γεγονός ότι οι γονείς αισθάνονται πως πάει να γίνει συγκάλυψη ευθυνών: «Θα το ένιωθαν. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην το νιώσεις. Αυτό το συναίσθημα το ξέρω. Πάντοτε το έχεις. Δεν υπάρχει περίπτωση. Το ξέρω το συναίσθημα αυτό. Η πραγματικότητα είναι ότι εμπιστεύομαι την ελληνική δικαιοσύνη. Θα υπάρξει η Νέμεσις. Θα υπάρξει δικαίωση. Καταλαβαίνω ότι κάθε ώρα που περνάει για αυτούς τους ανθρώπους είναι αιώνας»
Για την απογοήτευση που λένε οι γονείς ότι νιώθουν από την εξεταστική της Βουλής: «Και αυτό το καταλαβαίνω. Η εξεταστική έχει τους δικούς της ρυθμούς, τους δικούς της τρόπους. Θα έρθει η ώρα της ελληνικής δικαιοσύνης και στο ανώτατο επίπεδο. Είδατε ότι πλέον σε επίπεδο Αρείου Πάγου. Απαιτώ να υπάρξει δικαιοσύνη σε αυτό το θέμα»
Για το εάν η πολιτική διαχείριση ήταν επαρκής και η κριτική που ασκείται στον κ. Καραμανλή: «Ο κ. Καραμανλής ψηφίστηκε από τον λαό των Σερρών. Ήταν ένας άνθρωπος που παραιτήθηκε την ίδια ώρα. Ένας άνθρωπος συντετριμμένος. Κανείς δεν μπαίνει στα παπούτσια του Καραμανλή. Για μπείτε στα παπούτσια ενός ανθρώπου ο οποίος προΐσταται ενός υπουργείου και καλείται να απαντήσει για τον μηχανοδηγό τάδε που ήταν στο τάδε μέρος. Είναι αδύνατο ένας υπουργός να ξέρει ποιος είναι ο μηχανοδηγός. Ο κ. Καραμανλής θα κριθεί από την ελληνική δικαιοσύνη όπως θα κριθούν όλοι από την ελληνική δικαιοσύνη. Για το τι θα μπορούσε να γίνει. Γιατί όταν έχει μια θέση υπευθυνότητας, πρέπει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να ανταποκριθείς σε αυτή την ευθύνη».
Στη συνέχεια έφερε ένα παράδειγμα: «Εγώ περνάω από το τούνελ στην Ευρυτανία που έχει και το όνομα «Παύλος Μπακογιάννης» και σχεδόν κάθε φορά που βγαίνω σηκώνω το τηλέφωνο και λέω παιδιά έχει καεί η τάδε λάμπα ή γιατί δεν υπάρχει αυτό. Στην Ελλάδα το μεγαλύτερο πρόβλημα που υπάρχει είναι η συντήρηση. Γίνονται τα έργα αλλά πώς συντηρούνται. Ο ωχαδερφισμός αν ισχύσει σε θέματα ασφάλειας έχει κόστος»
Κλείνοντας η κυρία Μπακογιάννη είπε: «Ό,τι και να λέμε εμείς είναι αέρας φρέσκος για αυτούς τους ανθρώπους. Ελάχιστα τους ενδιαφέρει. Μπορούμε απλώς να καταλάβουμε τα συναισθήματα, την οργή, τον θυμό, την απελπισία. Για αυτούς τους ανθρώπους δεν θα γυρίσουν πίσω τα παιδιά τους και αυτό δεν είναι κάτι με το οποίο θα συμφιλιωθεί ένας γονιός ποτέ. Εμείς έχουμε υποχρέωση να προστατέψουμε τα επόμενα παιδιά».
