Η συμπλήρωση ενός χρόνου από το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών δεν συνιστά απλώς μια αφορμή για να θυμηθούμε τους 57 αδικοχαμένους νεκρούς ούτε λόγο για να αφηγούμαστε τα όσα προηγήθηκαν και όσα ακολούθησαν της σύγκρουσης των δύο αμαξοστοιχιών.
Είναι, δυστυχώς, μία ακόμα μέρα στο ημερολόγιο που τηρούν οι συγγενείς των θυμάτων και των επιζώντων από τη μοιραία 28η Φεβρουαρίου 2023 καταγράφοντας τα αναπάντητα ακόμα ερωτήματα, την αγωνία να μην υπάρξει συγκάλυψη, την οργή τους για όσους, όπως κατήγγειλαν, προσπαθούν να τους κάνουν να σιωπήσουν, τη δυσπιστία τους για τη δικαιοσύνη που κινείται βασανιστικά αργά ή τους στέλνει να βρουν παρηγοριά στην Εκκλησία.
Οι συγγενείς μοιάζουν, αλλά δεν είναι αβοήθητοι και μόνοι. Η αδιανόητη τραγωδία έχει αγγίξει κάθε κύτταρο της ελληνικής κοινωνίας και έναν χρόνο μετά η χώρα θα παραλύσει ξανά για μία ημέρα, οι 57 νεκροί δεν ξεχάστηκαν βολικά, το τραύμα είναι βαθύ και οδυνηρό, μόνο η αλήθεια θα το γιατρέψει.
Προς το παρόν σοβαρά ερωτήματα ρίχνουν τη σκιά τους πάνω στην κυβέρνηση, εξαιτίας των χειρισμών που έγιναν στην Εξεταστική Επιτροπή.
Γιατί η κυβερνητική πλειοψηφία αρνήθηκε να διερευνηθούν από τη Βουλή οι ευθύνες των πρώην υπουργών Χ. Σπίρτζη και Κ. Καραμανλή για τη σύμβαση 717, όπως υπέδειξε ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας; Γιατί αρνήθηκε να καταθέσουν στην Εξεταστική Επιτροπή κρίσιμοι μάρτυρες και έπειτα έκλεισε τις εργασίες της άρον άρον; Το πρόσωπο που έδωσε στον Κ. Αγοραστό την εντολή να μπαζώσει τον χώρο, αλλοιώνοντας και καταστρέφοντας στοιχεία έμεινε μεθοδευμένα κρυφό. Ο πρώην Περιφερειάρχης Θεσσαλίας ως κατηγορούμενος μετά την άσκηση ποινικής δίωξησς σε βάρος του αρνήθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις. Ακόμα και την παραμονή της θλιβερής επετείου, μαθαίνουμε ότι η δικογραφία του εφέτη ανακριτή κάπου παραδέρνει μεταξύ Λάρισας και Εξεταστικής Επιτροπής.
Πως συνδυάζονται όλα αυτά με τις πρωθυπουργικές υποσχέσεις από τον τόπο της τραγωδίας ότι «όλα θα γίνουν με διαφάνεια και με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα»;
Οι συγγενείς των θυμάτων έχοντας χάσει κάθε εμπιστοσύνη στη θεσμική εκπροσώπηση του κράτους μαζεύουν υπογραφές, κοντά στις 800.000 έχουν υπογράψει, ζητώντας την αναθεώρηση του άρθρου περί ευθύνης υπουργών. Θέλουν να προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και έχουν πιθανότητες να δικαιωθούν εκεί ακόμα και αν δεν εξάντλησαν τα εγχώρια ένδικα μέσα. Το 2022 η Ντόρα Μπακογιάννη προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου κατά της Ελλάδας, με αφορμή μια δυσφημιστική ανάρτηση του Πάνου Καμμένου το 2018 που ενώ εκείνη είχε προσβάλλει στα ποινικά δικαστήρια η Βουλή δεν ήρε την ασυλία του πρώην υπουργού. Η άρνηση άρσης της ασυλίας για δραστηριότητα που δεν ενέπιπτε στο πλαίσιο των υπουργικών ή κοινοβουλευτικών καθηκόντων του καταδικάστηκε από το ΕΔΔΑ. Αυτή η απόφαση και η άρνηση της κυβερνητικής πλειοψηφίας να ερευνηθούν τυχόν ποινικές ευθύνες υπουργών για τα Τέμπη αποτελεί λόγο προσφυγής των οικογενειών των θυμάτων στο Στρασβούργο.
Δεν μπορεί η κυβέρνηση να εξαντλεί την αυστηρότητά της σε όσους παραβιάζουν τον φωτεινό σηματοδότη, όπως διαφημίζει μετά τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα, αλλά να κάνει στα στραβά μάτια στην έλλειψη φωτοσήμανσης στο σιδηροδρομικό δίκτυο που άφησε πίσω της 57 νεκρούς, 180 τραυματίες, και μια ντροπιαστική αίσθηση ατιμωρησίας όσων ευθύνονται για αυτή την εθνική τραγωδία, η οποία μοιάζει με εθνικό εμπαιγμό και παραμένει μια ανοιχτή πληγή για ολόκληρη την κοινωνία.
