Ηθοποιός, λάτρης της όπερας – τροβαδούρος με καταγωγή από τη Λευκάδα και κληρονομημένη αγάπη για το τραγούδι -, αγαπητός στο ευρύ κοινό καθώς επί χρόνια είχε μόνιμη παρουσία σε κάθε ελληνικό σπίτι με τις ταινίες και τις τηλεοπτικές σειρές στις οποίες εμφανίστηκε, ο Ηλίας Λογοθέτης, που ‘‘έφυγε» σήμερα σε ηλικία 85 ετών, ήταν μία σπάνια περίπτωση κωμικού ηθοποιού με πολυσχιδή προσωπικότητα και ζωηρό δραματικό τόνο. Το χαρακτηριστικό γαλάζιο βλέμμα του, η δυνατή φωνή του θα συνεχίσουν να συντροφεύουν τις επόμενες γενιές μέσα από τις πολλαπλές εμφανίσεις του στο σινεμά και στην τηλεόραση όπου κέρδισε μεγάλη αναγνωρισιμότητα με το «Θέατρο της Δευτέρας» (ΕΡΤ1).

Γεννημένος στη Λευκάδα το 1939, ο Ηλίας Λογοθέτης φοίτησε Πολιτικές Επιστήμες στην Πάντειο για να ξεκινήσει τη μεγάλη περιπέτεια στο θέατρο στη σκηνή του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν. Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1970, στη Βαβυλωνία του Δημήτρη Διζικιρίκη, μεταφορά του ομότιτλου έργου θεατρικού έργου του Δημήτρη Βυζάντιου, μια πολύ ενδιαφέρουσα απόπειρα ανανέωσης της ελληνικής κωμωδίας με επίκεντρο το Ναύπλιο του 1827. Στο ρόλο του δικτατορίσκου αστυνόμου, του Νιόνιου Φάντε από τα Επτάνησα, τον οποίο ερμήνευσε και στην παράσταση του Καρόλου Κουν, ο Λογοθέτης άφησε εποχή, έφτιαξε το δικό του κινηματογραφικό πρότυπο που τιμήθηκε μάλιστα με το Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, σε μια  ταινία που φέρνει στο προσκήνιο τους γλωσσικούς ιδιωματισμούς και τις ιδιαιτερότητες μιας χούφτας χαρακτήρων από κάθε γωνιά της Ελλάδας μαζεμένων σε ένα ταβερνείο.

Ο Ηλίας Λογοθέτης βρέθηκε στο σινεμά μπροστά από την κάμερα του Θόδωρου Αγγελόπουλου (Τοπίο στην Ομίχλη, Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού), τον Νίκου Περάκη (Αρπα Colla, Η Φούσκα), του Ντίνου Κατσουρίδη (Ο Θανάσης στη Χώρα της Σφαλιάρας) τον Νίκου Ζερβού (Γυναίκες Δηλητήριο), του Τάσου Μπουλμέτη (Βιοτεχνία Ονείρων), του Κώστα Βρεττάκου (Τα Παιδιά της Χελιδόνας) και πολλών ακόμα ελλήνων σκηνοθετών. Τον ξεχωρίζουμε στο «Μόνον της Ζωής μου Ταξείδιον» του Λάκη Παπαστάθη, μια σύντομη αλλά πλούσια σε εικόνες και συναισθήματα αναδρομή στη ζωή του συγγραφέα Γ. Βιζυηνού, βασισμένη στο ομότιτλο διήγημα του συγγραφέα, όπου αναδεικνύει τον ιδιαίτερο ψυχισμό του λογοτέχνη, σε μια μεταβατική για τον ελληνισμό ιστορική περίοδο, στα τέλη του 19ου αιώνα, καθώς εκείνος κλείνεται σε ένα ψυχιατρείο των Αθηνών. Αξιομνημόνευτες τελευταίες εμφανίσεις του στο σινεμά ήταν οι ταινίες Το Δέντρο και η Κούνια (2013) της Μαρίας Ντούζα και το Wild Duck (2013) του Γιάννη Σακαρίδη όπου εμφανίστηκε με τον γιο του ηθοποιό Αλέξανδρο Λογοθέτη.

Στη θεατρική του καριέρα ο Ηλίας Λοθέτης συνεργάστηκε με τους θιάσους των Γιάννη Φέρτη και Ξένιας Καλογεροπούλου, Κάκιας Αναλυτή και Κώστα Ρηγόπουλου, Νίκου Ξανθόπουλου, Θανάση Βέγγου, Άγγελου Αντωνόπουλου και Μιράντας Κουνελάκη καθώς και με το Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου.  Είχε, επίσης, πάρει μέρος σε μουσικές παραστάσεις, όπως ήταν το αφιέρωμα στον Μιχάλη Σογιούλ.