Ποτέ μόνοι. Never Alone. Ταξιδεύουν όλοι μαζί, εξερευνούν την Ελλάδα και μοιράζονται την αγάπη τους για τη φύση. Το σπίτι τους μπορεί να είναι παντού. Τα δέντρα, τα βουνά, τα ποτάμια είναι το σπίτι τους. Η Μαρία Κολιακουδάκη και ο Χρήστος Μανιώρος μαζί με τα τρία σκυλιά τους, τη Μελίνα, τον Μάρκο και τη Χαρά, με αφετηρία το Ηράκλειο της Κρήτης ταξιδεύουν σε όλη την Ελλάδα με ένα βαν.
Για τη Μαρία και τον Χρήστο, πολυτιμότερο όλων είναι η παρέα. Γιατί μονάχα ότι κάτι το μοιράζεσαι αποκτά την πραγματική του αξία. Πριν από περίπου εφτά χρόνια γνωρίστηκαν, αγαπήθηκαν και ξεκίνησαν τις κοινές περιπλανήσεις τους.
«Κάναμε έτσι κι αλλιώς κάμπινγκ, πριν ακόμα γίνουμε ζευγάρι. Ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε ταξίδια με τη σκηνή μας, ακόμα και τον χειμώνα ο οποίος μας αρέσει πάρα πολύ. Πολύ γρήγορα αποφασίσαμε να μετατρέψουμε ένα Land Rover Defender 110 του ‘90 σε campervan.
Το πίσω μέρος του έχει αρκετό χώρο ώστε να γίνει το κρεβάτι μας. Υπάρχουν ντουλάπια, ράφια, ένας μικρός νεροχύτης. Εξωτερικά υπάρχουν επίσης ντουλάπια και από κάτω έχει προσαρμοστεί ντεπόζιτο για να μπορούμε να έχουμε νερό για ντους τους καλοκαιρινούς μήνες», λένε στο ΒΗΜΑ ο Χρήστος Μανιώρος και η Μαρία Κολιακουδάκη.
Τα ταξίδια με το βαν ξεκινούν από την αγαπημένη τους Κρήτη. Καταφέρνουν να ξεκλέβουν διήμερα και τριήμερα και να την ανακαλύπτουν. Γέννημα θρέμμα και οι δύο κι όμως υπάρχουν μέρη που ούτε τα είχαν ακούσει.
«Το αυτοκίνητο αυτό είναι ιδανικό για το νησί μας. Την Κρήτη όλοι τη γνωρίζουμε ως έναν καλοκαιρινό προορισμό. Έχει όμως και τόσες χειμερινές δυνατότητες. Απίστευτης ομορφιάς μέρη, δραστηριότητες, όμορφα βουνά. Εμείς σε αυτό στοχεύουμε», αναφέρει η Μαρία.
«Συνειδητοποιήσαμε ανακαλύπτοντας την ορεινή Κρήτη ότι οι Κρητικοί δεν είναι θαλασσινοί. Οι Κρητικοί είναι άνθρωποι κυρίως βουνίσιοι. Λίγοι γνωρίζουν τις βουνίσιες ομορφιές του νησιού μας. Είναι τρομερό ότι ακόμα και τώρα συναντάμε μέρη στην Κρήτη που δεν ξέραμε ότι υπήρχαν.
Ανακαλύπτουμε δάση, βουνά, οροπέδια, παραλίες που ούτε καν τις είχαμε ακούσει. Το μεγάλο μας πλεονέκτημα είναι πως με αυτό το αυτοκίνητο μπορούμε να πάμε σε οποιονδήποτε δρόμο δούμε στους χάρτες και θέλουμε να τον διανύσουμε», συμπληρώνει ο Χρήστος.
Συνειδητά επιλέγουν τα πιο απομονωμένα σημεία για να διανυκτερεύσουν. Η Μαρία με προλαβαίνει: «πέρα από το ότι μας αρέσει η μοναξιά του βουνού, το κάνουμε και για τα σκυλιά μας. Θέλουμε να κινούνται ελεύθερα αλλά και να μην ενοχλούμε τους γύρω μας».
Υπάρχουν όμως και περιορισμοί αναγκαίοι. «Σε ταξίδια που έχουμε κάνει στα βόρεια της Ελλάδας που έχει λύκους, αρκούδες, τσακάλια, είμαστε πιο προσεκτικοί. Δεν αφήνουμε τα σκυλιά να απομακρυνθούν, δεν αφήνουμε φαγητό έξω κατά τη διάρκεια της νύχτας, δεν κάνουμε θόρυβο το βράδυ, δεν ανάβουμε φωτιές. Δεν προκαλούμε την άγρια φύση, τη σεβόμαστε. Δεν παρεμβαίνουμε στο σπίτι τους».
Ο καιρός είναι πάντα οδηγός τους. Εκείνος ορίζει τις διαδρομές και ανατρέπει τον προγραμματισμό. Όταν οι καιρικές συνθήκες είναι επικίνδυνες αναζητούν κατάλυμα για τη διανυκτέρευσή τους, όπως έκαναν και στο πρώτο μεγάλο τους ταξίδι, στα Άγραφα. «Όταν λέμε μεγάλο ταξίδι, εννοούμε εκτός Κρήτης. Αν δεν μπεις σε πλοίο…», λέει ο Χρήστος και θυμάται εκείνο το πρώτο μεγάλο ταξίδι.
«Ήταν από τα πολύ ωραία μας ταξίδια. Μείναμε γύρω στις δέκα ημέρες. Έβρεχε συνέχεια κι έκανε κρύο οπότε στους Φραγκάδες Ζαγορίου αναζητήσαμε κατάλυμα. Πρέπει να σεβόμαστε τι μας λέει ο καιρός. Και δεν το λέω μόνο για εμάς που ταξιδεύουμε με το βαν. Μια ημέρα με άγριο καιρό είναι απερισκεψία να ανέβεις στο βουνό για κάποια δραστηριότητα. Είναι επικίνδυνο».
Το Never Alone έγινε το δικό τους προσωπικό χρονολόγιο. Επαγγελματίες φωτογράφοι και οι δύο δεν ξεχνούν να βάλουν στις αποσκευές τους τον φωτογραφικό εξοπλισμό τους. Το υλικό κάθε ταξιδιού είναι μια αποτύπωση των αναμνήσεών τους. Ένα σημείο αναφοράς κι έμπνευσης.
«Είναι ωραίο κάποια στιγμή να θυμηθείς ένα ταξίδι και να ανατρέξεις στις φωτογραφίες και στο τι είχες γράψει τότε. Να νιώσεις πάλι αυτό το ωραίο συναίσθημα.
Όπως κι εμείς διαβάζουμε για έναν προορισμό πριν τον επισκεφθούμε, έτσι θέλουμε να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας. Έστω κι ένας άνθρωπος να διαβάσει για ένα από τα ταξίδια μας και να εμπνευστεί, έχει αξία. Να τον εμπνεύσουμε, όχι να ταξιδέψει (μόνο), αλλά να αγαπήσει τη φύση», τονίζει ο Χρήστος.
Δεν μετρούν ταξίδια. Δεν μετρούν παραλίες, κορυφές και πεδιάδες. Ούτε βήματα, ούτε χιλιόμετρα. Καμια φορά μετά από ένα μεγάλο ταξίδι αναρωτιούνται με ευχαρίστηση «πόσα χιλιόμετρα διανύσαμε;»
Ο Χρήστος, ως παιχνίδι, θέλησε κάποτε να μετρήσει τα λιμάνια που έχει πάει η Μελίνα. Υιοθετημένη έναν χρόνο πριν ο Χρήστος γνωρίσει τη Μαρία, είχε ήδη προλάβει να ταξιδέψει μαζί του. Το μέτρημα; «Η Μελίνα είχε πάει ήδη στη Γαύδο, πριν γνωρίσω τη Μαρία. Νομίζω είχαμε μετρήσει 12 λιμάνια».
Μετρήσιμο μέγεθος οι αναμνήσεις; Δεν υπακούν σε αριθμούς, προσθέσεις κι αφαιρέσεις. Οι αναμνήσεις μετριούνται στο συναίσθημα. Και οι αναμνήσεις της Μαρίας και του Χρήστου είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με εικόνες, σκέψεις, λέξεις και συναισθήματα. Μια τέτοια εικόνα μου περιέγραψαν όταν τους ρώτησα για την πιο ωραία ώρα της ημέρας.
«Τα απογεύματα, λίγο πριν δύσει ο ήλιος. Κι όχι μόνο για την εικόνα του ηλιοβασιλέματος. Είναι η ώρα που απολαμβάνεις την κούρασή σου. Βλέπεις τα σκυλιά κουρασμένα να ξαπλώνουν δίπλα σου. Έχουν τρέξει χιλιόμετρα μέσα στην ημέρα και τα βλέπεις να είναι ήρεμα στο πλάι σου. ‘’Τα σκυλιά κουράστηκαν, τα καταφέραμε’’, λέμε μεταξύ μας και είναι ένας δείκτης ότι κάτι καλό κάναμε».
Από την πιο αγαπημένη ώρα στην πιο αγαπημένη φωτογραφία τους. Από τις πολλές που θα έχετε στο σπίτι σας ποια βρίσκεται σε θέση περίοπτη ρωτώ, με την απάντηση να με αιφνιδιάζει.
«Μία φωτογραφία έχουμε στο σπίτι και είναι από το πρώτο μας ταξίδι. Είναι στη λίμνη Πλαστήρα. Αυτή η λίμνη μας αρέσει πάρα πολύ. Είναι μια φωτογραφία τραβηγμένη από drone. Φαίνεται από ψηλά το αυτοκίνητο, οι υπέροχοι χρωματισμοί της λίμνης και του εδάφους. Εμείς και τα σκυλιά δεν φαινόμαστε πολύ, αλλά είναι η πιο αγαπημένη μας».
Τα βουνά του Γράμμου, η βόρεια Πελοπόννησος, η ορεινή Ναυπακτία, η ορεινή Αρκαδία. Προορισμοί ο ένας μετά τον άλλο στην πιο αναμενόμενη ερώτηση. «Είναι πολύ ωραίο ότι δεν μπορούμε να επιλέξουμε έναν προορισμό. Η Ελλάδα έχει άπειρες ομορφιές».
Με τα δικά τους λόγια
Άγραφα
«Ναι μπορείς να πάρεις το σκυλί σου μαζί σε κάθε εκδρομή. Δεν το νοιάζει αν θα ταλαιπωρηθεί, του αρκεί να είναι μαζί σου. Ναι δεν θα πάρεις το σκυλί μαζί σου σε δείπνο σε πολυτελές εστιατόριο, αλλά καμιά φορά το να μαγειρέψεις με την παρέα σου κάτω από τα αστέρια και να φάτε όλοι μαζί γύρω από μια φωτιά που σας ζεσταίνει είναι καλύτερο από πολυτελές εστιατόριο».
Λίμνη Πλαστήρα
«Την ημέρα που επισκεφθήκαμε τη λίμνη ήμασταν αρκετά τυχεροί καθώς ήταν μια όμορφη ηλιόλουστη μέρα. Την εποχή εκείνη ήταν αρκετά χαμηλά η στάθμη του νερού, επιτρέποντάς μας να κάνουμε μια αρκετά μεγάλη βόλτα με τα ποδήλατα περιμετρικά της λίμνης με τη Μελίνα και τον Μάρκο να τρέχουν δίπλα μας ελεύθεροι».
Κόνιτσα
«Ξανά Δεκέμβρης και είμαστε έτοιμοι να βρεθούμε για δεύτερη φορά στα μαγευτικά μέρη της Ηπείρου. Σε αυτό το ταξίδι η διαμονή μας θα είναι δυτικά της Κόνιτσας, στο Μπουραζάνι. Μια ημιορεινή περιοχή περικυκλωμένη από τα βουνά του Γράμμου, της Τύμφης και της Νεμέρτσικας. (…) Χωρίς να έχουμε συγκεκριμένο πρόγραμμα για το πού ακριβώς θα πάμε, ξεκινάμε άθελα μας ένα μίνι αφιέρωμα στις λίμνες της Ηπείρου».
Πελοπόννησος
«Σε αυτό το ταξίδι θα μας μείνει σίγουρα η θέα από τα απέραντα δάση που πραγματικά λατρέψαμε αλλά και η εμπειρία που περάσαμε με μια βλάβη που έπαθε το Land Rover. Με υπομονή και με τις συμβουλές των ειδικών καταφέραμε να την ξεπεράσουμε και έτσι να πάρουμε ένα μάθημα, πως τίποτα δε μπορεί να σου χαλάσει το ταξίδι εάν είσαι προετοιμασμένος και φυσικά αν έχεις καλή διάθεση».
Αντί επιλόγου
«Το να ταξιδέψω με τον Χρήστο, τη Μελίνα, τον Μάρκο και τη Χαρά είναι μια εμπειρία που δεν θα άλλαζα με τίποτα στον κόσμο». Μαρία Κολιακουδάκη
«Υποθέτω ότι είναι ο ήχος της μηχανής, οι απαλοί θόρυβοι της φύσης και ο γλυκός ήχος της μουσικής που κάνει πέντε ανήσυχες ψυχές να γίνονται ένα. Ξαφνικά ένα βαν γίνεται σπίτι και ένα ταξίδι γίνεται περιπέτεια ανεξάρτητα από τον προορισμό». Χρήστος Μανιώρος
