Είκοσι ένας σκηνοθέτες του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και των οπτικοακουστικών τεχνών, τίμησε η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών την Τρίτη 13 Φεβρουαρίου με αφορμή τον εορτασμό των 50 χρόνων από την ίδρυση του σωματείου της.
Όλοι οι τιμώμενοι – πολλοί από τους οποίους δεν βρίσκονται εν ζωή – συνέβαλαν στην δημιουργία του πρώτου σωματείου των σκηνοθετών του Θεάτρου, του Κινηματογράφου της Τηλεόρασης και των οπτικοακουστικών τεχνών και από το 1973 έως τις μέρες μας η Ε.Ε.Σ. ανανεώνει με πίστη και συνέπεια όλα όσα οι πρωτοπόροι εκείνοι ιδρυτές διακήρυξαν δημόσια με τον λόγο τους και το έργο τους.
Στην γεμάτη αίθουσα του κτηρίου «Νίκος Κούνδουρος» στην οδό Τοσίτσα όπου η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών στεγάζεται, ο Πρόεδρός της κ. Χάρης Παπαδόπουλος αναφέρθηκε επιγραμματικά στην αξία του καθενός από αυτούς τους δημιουργούς στον σύγχρονο πολιτισμό.
Βασίλης Γεωργιάδης (Το χώμα βάφτηκε κόκκινο, Τα κόκκινα φανάρια κ.α.)- η πατρική αγκαλιά του οποίου έβγαλε στον έξω κόσμο την ελληνική λαϊκή ψυχή.
Γρηγόρης Γρηγορίου (Διωγμός, Τα 201 καναρίνια κ.α.) – αφουγκράστηκε απ’ τη μεγάλη οθόνη τις πίκρες και τα βάσανα του απλού Έλληνα.
Γιώργος Παπακώστας (Ο Σταμάτης και ο Γρηγόρης κ.α.) – μας έμαθε ότι για τον κινηματογράφο έχει σημασία και το ασήμαντο της καθημερινότητας.
Οδυσσέας Κωστελέτος (Kαταραμένη Κυριακή, Το όνειρο της Κυριακής) – μας έφερε στα θρανία την γνώση και την μαστοριά του.
Γιώργος Σκαλενάκης (Αχ! Αυτή η γυναίκα μου, Επιχείρηση Απόλλων) – μας γνώρισε την χαρά του κινηματογράφου όταν τον υπηρετείς με μανία και άποψη.
Μάριος Ρετσίλας (Στα δίχτυα της αράχνης, Οι σατανάδες της νύχτας κ.α.) – απέδωσε στη τηλεόραση κινηματογραφική αξιοπρέπεια.
Πάνος Γλυκοφρύδης (Με τη λάμψη στα μάτια, Η δίκη των δικαστών) – μας δίδαξε την αξία της τρυφερότητας στο πανί και στη ζωή.
Ερρίκος Θαλασσινός (Ο θάνατος θα ξανάρθει, Ο παπατρέχας κ.α. ) – αιχμαλώτισε στην οθόνη την ιερότητα του ερωτισμού.
Νίκος Αβραμέας (Το λάθος, Λουίζα κ.α.) – ακούραστος εργάτης του κινηματογράφου που βοήθησε να παραδοθεί η σκυτάλη στους νεώτερους.
Ηλίας Μυλωνάκος (Νειάτα στο πεζοδρόμιο, Ερωτικός συμβιβασμός) – από τους αθόρυβους άξιους στυλοβάτες του κινηματογράφου μας, που όλοι αναγνωρίζουμε τις οφειλές μας.
Ηλίας Μαχαίρας (Μια ξένη πέρασε κ.α.) – του χρωστάμε πολλά στην αγωνιστικότητα και την παραγωγική του προσφορά.
Αντώνης Τέμπος (Ας με κρίνουν οι γυναίκες, Η κόρη της Πενταγιώτισσας κ.α.) – έδωσε τα φώτα του και την ψυχή του για την τέχνη μας.
Στέλιος Τατασόπουλος (Δουλειές του ποδαριού, Κοινωνική σαπίλα) – ο άγιος του λαϊκού μας κινηματογράφου, που έδωσε φωνή στους αδύναμους και τους αδικημένους.
Όμηρος Ευστρατιάδης (Πρόκλησις κ.α.) – ο άνθρωπος ορχήστρα της έβδομης τέχνης και της τηλεόρασης.
Γιώργος Διζικιρίκης (Βαβυλωνία κ.α.) – ο αγαπημένος μας δάσκαλος που στερέωσε θεωρητικά το κινηματογραφικό μας βλέμμα.
Κώστας Λυχνάρας (Κάνε με πρωθυπουργό, Κλεμμένη αγάπη κ.α.) – βοήθησε την μικρή οθόνη να συναντήσει τη μαγεία της μεγάλης.
Ορέστης Λάσκος (Δάφνις και Χλόη, Τύφλα να’χει ο Μάρλον Μπράντο κ.α.) – ο τρυφερός μας δάσκαλος, που μας έμαθε ότι στη ζωή η κωμωδία και το δράμα δεν μπορεί να κάνει το ένα χωρίς το άλλο.
Νίκος Κουτελιδάκης (Το τανγκό των Χριστουγέννων) – αποκάλυψε σε εμάς και στο ευρύ κοινό, την ποιότητα, την βαθειά γοητεία και τα μεγάλα αισθήματα που κρύβει η μικρή και η μεγάλη οθόνη.
Κώστας Ανδρίτσος (O τετραπέρατος, Κραυγή κ.α.) – έμαθε σε πολλούς την τιμή και την χαρά τού να βγάζεις το ψωμί σου στο κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Κώστας Στράντζαλης (Φως… νερό… τηλέφωνο, οικόπεδα με δόσεις, Σχολή για σοφερίνες) – έδωσε αξιοπρέπεια και υπόσταση στη μελοδραματική αφήγηση».
Ο κ. Παπαδόπουλος έκανε επίσης αναφορά σε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του σωματείου, τον Πολ Σκλάβο «… που τίμησε την Εταιρεία από τη θέση του προέδρου, στήριξε τους νέους δημιουργούς και ο ίδιος κατέθεσε την ψυχή του σε ένα επώνυμο δημιουργικό έργο». Και συνέχισε: «Τιμούμε το όνομα καθενός από τους αποφασισμένους τότε συναδέλφους μας, την πρώτη εκείνη μαγιά δημιουργών που άνοιξαν τον δρόμο και ακολούθησαν όλες οι επόμενες γενιές σκηνοθετών. Συνυπογράφουμε με χαρά κάθε αναφορά στο έργο και την προσωπικότητα τους, μια καλλιτεχνική προσωπικότητα που κατέστησε το καθένα από τα 21 ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, επώνυμους πολίτες της παγκόσμιας κοινωνίας των Τεχνών και των Γραμμάτων».
Ο Πολ Σκλάβος με το βραβείο του από τον Χ. Παπαδόπουλο
Ο πρόεδρος της Ε.Ε.Σ. τόνισε επίσης ότι τα ιδρυτικά πρώτα αυτά μέλη του σωματείου «…με το κύρος του ονόματος τους, την εμπνευσμένη διοίκηση τους αλλά και τους υψηλούς στόχους που έθεσαν εξαρχής και πέτυχαν μέσα από τους διαρκείς αγώνες του σωματείου, ανέβασαν πολύ γρήγορα την Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών στην υψηλότερη βαθμίδα συνδικαλιστικής συνέπειας και πολιτιστικής παρουσίας.»
Στο τέλος της εκδήλωσης ο γενικός γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου της Ε.Ε.Σ. Τώνης Λυκουρέσης κάλεσε τα ιδρυτικά μέλη, αλλά και τους συγγενείς όσων πλέον δεν βρίσκονται στη ζωή, για να τους προσφερθεί σαν ελάχιστη τιμή, ένα αφιερωματικό γλυπτικό σύνθεμα της επώνυμης γλύπτριας Ασπασίας Παπαδοπεράκη.
