Στη σειρά «Πώς να ζήσετε με ένα δωμάτιο που μισείτε», η Wall Street Journal ζητά από επαγγελματίες του design να λύσουν καθημερινά προβλήματα εσωτερικών χώρων. Αυτό το άρθρο εστιάζει στα στενά δωμάτια.
Τα δωμάτια με παράξενες αναλογίες συχνά είναι πιο δύσκολα στη διακόσμηση και συνήθως δεν είναι πολύ ευχάριστα, σύμφωνα με τον Joe McGuier: «Εκτιμάμε το μέγεθος ενός δωματίου πολύ γρήγορα και το σώμα μας ανταποκρίνεται. Αν δεν είναι στη σωστή κλίμακα, νιώθουμε άβολα». Ο διευθυντής του στούντιο αρχιτεκτονικής και σχεδιασμού εσωτερικών χώρων JAM, στο Μπρούκλιν, λέει ότι η ομάδα του καλείται συχνά να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που παρουσιάζουν τα στενά δωμάτια. «Σπανίως έχουμε την τύχη να έχουμε ένα δωμάτιο με τις σωστές διαστάσεις».
Εδώ, ο ίδιος και άλλοι ειδικοί σε θέματα σχεδιασμού εσωτερικών χώρων χαράσσουν τη στρατηγική τους για τη διαμόρφωση ενός προβληματικού δωματίου με πολύ μεγαλύτερο μήκος σε σχέση με το πλάτος του.
1. Δημιουργήστε ζώνες
Για μακριά δωμάτια που μοιάζουν ατελείωτα, οι ειδικοί προτείνουν τη δημιουργία διακριτών περιοχών, ώστε ο χώρος να μετατραπεί σε ένα «ταξίδι». Οι σχεδιαστές Anna Raventós και Lea Viscasillas, συνεργάτες στο Scala Studio, διαίρεσαν οπτικά ένα μακρύ ορθογώνιο υπνοδωμάτιο, σε ένα διαμέρισμα στη Βαρκελώνη, σε δύο τετράγωνα. Το δωμάτιο σε στιλ σιδηροδρόμου προσκαλεί τώρα τον πελάτη τους να διασχίσει έναν άνετα διαμορφωμένο χώρο γκαρνταρόμπας, προτού ανέβει σε μια αεράτη ανυψωμένη πλατφόρμα ύπνου. «Σχεδιάσαμε το δωμάτιο σε δύο διαφορετικά επίπεδα για να δώσουμε μεγαλύτερη αίσθηση ευρυχωρίας», λέει ο Raventós. Κάθε ζώνη απέκτησε τη δική της προσωπικότητα. Τα δρύινα ανάγλυφα στοιχεία και ένας τοίχος από ψάθινα ντουλαπόφυλλα ζεσταίνουν το χώρο της γκαρνταρόμπας, ενώ το κρεβάτι είναι τοποθετημένο μέσα σε μια ολόλευκη ζώνη (ακόμη και το πάτωμα είναι γαλακτερό) που αποπνέει μια γαλήνια μεσογειακή δροσιά. Ένας φαρδύς πάγκος με αποθηκευτικό χώρο στέκεται στη συμβολή των δύο χώρων, λειτουργώντας ως διαχωριστικό το οποίο όμως δεν εμποδίζει το φως, και ένα πλέγμα από βαμμένα δοκάρια οροφής διατρέχει το δωμάτιο σε όλο το μήκος του, ενοποιώντας τα δύο μέρη.
2. Δημιουργήστε την ψευδαίσθηση του πλάτους
Σε δωμάτια που είναι πολύ στενά για να χωρέσουν διαφορετικές ζώνες, ο McGuier επιλέγει έπιπλα που δεν απλώνονται άσκοπα, και συχνά επιλέγει κομψά, vintage κομμάτια των μέσων του 20ου αιώνα. «Σε γενικές γραμμές, είναι χαμηλότερα και πιο συμπαγή χωρίς να θυσιάζουν την άνεση», λέει ο McGuier. Διατηρεί επίσης το όποιο μικρό πλάτος έχει το δωμάτιο αποφεύγοντας τα βαριά καλύμματα στα παράθυρα που μπορεί να φουσκώνουν και να εξέχουν, προτιμώντας τα στόρια. Και επιλέγει χωνευτά σοβατεπί βαμμένα στο ίδιο χρώμα με τους τοίχους – «εξαφανίζοντάς» τα.
3. Αφήστε το βλέμμα ελεύθερο
Τα τραπεζάκια σαλονιού και τα πορτάκια ντουλαπιών από διαφανή υλικά μπορούν να κάνουν ένα δωμάτιο να φαίνεται πιο άνετο. «Το γυαλί δεν καταλαμβάνει πολύ οπτικό χώρο», εξηγεί ο McGuier. Σε στενούς χώρους προτιμά επίσης τα αέρινα τραπέζια και τις καρέκλες με ορατά πόδια για να αποκαλύπτεται όσο το δυνατόν περισσότερο δάπεδο. «Προσπαθήστε να πετύχετε τον σωστό συνδυασμό, ώστε να μην καταλήξετε με μια θάλασσα από πόδια», συμβουλεύει. Ο Andrea Benedettini, σχεδιαστής εσωτερικών χώρων στο Λονδίνο, χρησιμοποιεί χαμηλούς φωτισμούς για να «ανοίξει» τους περιορισμένους χώρους, τοποθετώντας επιτραπέζιες λάμπες στις γωνίες. «Αυτό κάνει ένα στενό δωμάτιο πιο ευχάριστο και δίνει λιγότερο την αίσθηση του διαδρόμου».
4. Ετοιμαστείτε για κοντινά πλάνα
«Όταν ένα δωμάτιο είναι στενό, αλληλεπιδράτε με τα πάντα», εξηγεί ο Benedettini, οπότε η επιλογή των υλικών έχει μεγάλη σημασία. Ο ίδιος χρησιμοποίησε ενδιαφέρουσες υφές σε ένα μακρόστενο σαλόνι στο Λονδίνο, ώστε να διασκεδάσει την περιορισμένη αίσθηση του χώρου. Την προσοχή διεκδικούν αθόρυβα ένα άνετο χαλί με ανάγλυφη επιφάνεια, μια μάλλινη επένδυση τοίχου από τουίντ, αφράτα κρόσσια στα μαξιλάρια του καναπέ και η αναπάντεχη λεπτομέρεια της ταπετσαρίας ψαροκόκαλο που καλύπτει τον τοίχο πίσω από δύο πολυθρόνες. Ακόμα και ο μπρούντζινος σκελετός στο γυάλινο έπιπλο της τηλεόρασης συντελεί ώστε να αποσπάται η προσοχή. «Έχουμε επιμεληθεί με πολύ προσοχή αυτές τις λεπτομέρειες, ώστε να εστιάζει κανείς σε αυτά τα πράγματα και όχι στην αρχιτεκτονική», λέει. Οι καμπύλες συμπαγείς πολυθρόνες και ένα φαρδύ κυλινδρικό πολύφωτο αντισταθμίζουν τις έντονες γωνίες του δωματίου.
5. Άνεση και ηρεμία στα χαμηλά
«Το χαλί πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μεγαλύτερο, ώστε όλα τα έπιπλα να χωράνε πάνω του», δήλωσε ο Benedettini. Ένα μικρότερο χαλί με τα έπιπλα να περισσεύουν έξω από αυτό μπορεί να κάνει ένα δωμάτιο να μοιάζει να ξεχειλίζει από τις ραφές. Και επειδή στα στενά δωμάτια υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να δίνεται η αίσθηση μεγάλης «φασαρίας», ο Benedettini επέλεξε επίσης ένα ενιαίο, χαλαρωτικό μαξιλάρι καθίσματος στον μακρύ, βαθύ καναπέ που τοποθέτησε. Ησυχάζει ακόμη περισσότερο το δωμάτιο: Τα επιπλέον καθίσματα έχουν μορφή οθωμανικών κύβων ντυμένων με ταπετσαρία και είναι τακτοποιημένα κάτω από το τραπέζι του καφέ, από όπου μπορούν να τραβηχτούν όποτε χρειάζεται.
