Στη συζήτηση του νομοσχεδίου για την «ισότητα στον πολιτικό γάμο» ξεχώρισαν η ομιλία του Πρωθυπουργού, η τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, οι έντεκα αποχές του ΠΑΣΟΚ και κάποιος αψύς βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που το ‘σκασε.
Οι απόψεις ακούστηκαν, οι επιλογές κρίθηκαν, καθένας από τους πολίτες έβγαλε τα συμπεράσματά του. Το βέβαιο τώρα είναι πως η συζήτηση για τον γάμο σχόλασε. Η «ισότητα στον πολιτικό γάμο» είναι πλέον νόμος του κράτους και δεν μπορεί κανείς παρά να ευχηθεί «βίον ανθόσπαρτο» σε όλους εκείνους τους συμπολίτες μας που, ανεξαρτήτως φύλου, θα αποφασίσουν να έρθουν «εις γάμου κοινωνίαν».
Αντιθέτως, η συζήτηση για τον δημοκρατικό βίο της χώρας οφείλει να είναι διαρκής.
Είτε τον βλέπει κανείς μέσα από το πρίσμα των προβλημάτων του, όπως οι ευρωβουλευτές που εξέφρασαν την ανησυχία τους για τη λειτουργία του κράτους δικαίου στη χώρα μας.
Είτε κάτω από εκείνο της προόδου που έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια, όπως διαπίστωσε το περιοδικό Economist κατατάσσοντας τη χώρα μας στις είκοσι καλύτερες δημοκρατίες του κόσμου.
Η χρονική σύμπτωση του ψηφίσματος και της κατάταξης υπενθυμίζει εξάλλου ότι στο μπλοκ των φιλελεύθερων δημοκρατιών, όπου ανήκουμε, δεν ισχύει το «εν οίκω μη εν δήμω».
Ο δημοκρατικός βίος κρίνεται από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς πολιτικά ή ακόμη και δικαστικά. Αλλά και μπαίνει στο μικροσκόπιο του διεθνούς Τύπου που άλλοτε αποδίδει εύσημα και άλλοτε στέκεται σε σκιές, σε ζητήματα διαφάνειας ή σε κάποια προβληματική λειτουργία του δημοκρατικού μας βίου.
Η συζήτηση κατά συνέπεια δεν σχολάει ποτέ. Ακριβώς επειδή ο δημοκρατικός μας βίος είναι ανοικτός και προσανατολισμένος στη διαρκή πρόοδο.
Αρκεί στο μεταξύ να μένει πιστός, όπως στην περίπτωση του γάμου, στην αρχή του σεβασμού των αποφάσεων της πλειοψηφίας.
Αυτή είναι η εκ των ουκ άνευ συνθήκη για να παραμείνει ανθόσπαρτος.
