Τον προβληματισμό του για το πως η κοινωνία θα αφομοιώσει τη θεσμοθέτηση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών εξέφρασε ο εγκληματολόγος Γιάννης Πανούσης ενώ άσκησε κριτική στην εκκλησία και τον προκαθήμενό της, Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, χαρακτηρίζοντας εκβιαστική την παρέμβασή του για ονομαστική ψηφοφορία κατά τη διαδικασία ψήφισης του σχετικού νομοσχεδίου.
«Το θεσμικό θέμα θα λυθεί σήμερα ή αύριο. Το ζήτημα όμως, το πώς δηλαδή η κοινωνία θα ζυμώσει αυτές τις νέες καταστάσεις είναι διαφορετικό» είπε μιλώντας στο πρώτο πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας ο καθηγητής εγκληματολογίας του ΕΚΠΑ και πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης, Γιάννης Πανούσης.
«Το ζήτημα είναι η συνέχεια»
Και δεν εννοώ ζητήματα μισαλλοδοξίας, ρατσισμού, μίσους και τέτοια ή διακρίσεων. Εννοώ πώς ακριβώς θα ζήσουμε με τις νέες καταστάσεις, γιατί αυτά παράγουν και άλλα φαινόμενα. Δεν είναι δηλαδή το ζήτημα ποιο δικαίωμα, ποια ισότητα, ποια αξιοπρέπεια γεννούν οι νέοι θεσμοί όπως ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών. Το ζήτημα είναι το ποια είναι η συνέχεια. Ας υποθέσουμε πως αυτή τη στιγμή υπάρχουν δεκάδες υπό φύλα κάτω από το άνδρας και γυναίκα και το βλέπει κανένας στα αεροδρόμια σε ξένες χώρες κλπ. Αυτό όμως, το μέτρο θα έχει και ουρές. Με άλλα λόγια, στα αναγνωστικά στο σχολείο, στους διάφορους χώρους αναψυχής, ψυχαγωγίας και λοιπά. Άρα, έχουμε να δούμε και άλλες επιπτώσεις-και δεν το λέω με κάποιο αρνητικό πρόσημο-και άλλες διαφοροποιήσεις που είναι ο γάμος, η υιοθεσία και η τεκνοθεσία».
«Η εκκλησία θα χάσει»
«Η Εκκλησία δεν είναι πολιτικός φορέας-Λάθος και εκβιαστικό που ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία-Δεν ωφελούν οι δευτερογενείς συγκρούσεις-Η Εκκλησία θα χάσει».
Εν συνεχεία, αναφορικά με τις δηλώσεις της Εκκλησίας που αφορούν το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια ο κ. Πανούσης υπογραμμίζει «η θέση της Εκκλησίας είναι η θέση της Εκκλησίας. Όταν η Εκκλησία μπαίνει σε τέτοια, γίνεται πολιτικός φορέας. Αυτό ήταν κακό. Είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Αν υποστηρίζεις τη θρησκεία και αν υποστηρίζεις πολιτικές κινήσεις της Εκκλησίας, αυτό ήταν λάθος και είναι εντός εισαγωγικών και εκβιαστικό(…).
Οι συγκρούσεις Εκκλησίας – Πολιτείας δεν ευνούν την κοινωνία
Με την ίδια έννοια θα μπορούσε και η πολιτεία να κάνει αντίστοιχους εκβιασμούς στην Εκκλησία, πράγμα το οποίο δεν ωφελεί την κοινωνία σε καμία περίπτωση, να μπούμε δηλαδή σε δευτερογενείς συγκρούσεις, οι οποίες δεν είναι συγκρούσεις, δεν είναι διαφοροποίηση της κοινωνίας, αλλά είναι συγκρούσεις θεσμών και συγκρούσεις εξουσιών. Αυτά δεν έχουν κανένα νόημα και σχέση με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Είναι μια σύγκρουση εξουσιών αυτό που συμβαίνει με την Εκκλησία, αλλά και εσωτερικών της Εκκλησίας όπως και πολιτικής κυριαρχίας και αυτό είναι το λάθος, διότι εκεί η Εκκλησία θα χάσει. Δεν είμαστε τώρα σε καθολική Εκκλησία. Είναι άλλη η Ορθόδοξη. Εκεί θα χάσει από το να παίξει αυτό το παιχνίδι συν το ότι το αίτημα για διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους πάντα υφέρπει ως αντέρεισμα. Θα μπορούσε η πολιτεία να προβάλει απειλώντας και αυτή. Αυτά είναι λάθη, όλα. Δεν είναι αυτό το νομοσχέδιο. Χάνουμε δηλαδή, την ουσία ενός νομοσχεδίου με τις κοινωνικές συμβολικές, ζητήματα ισότητας, αξιοπρέπειας, φύλων και πάμε τώρα σε ζητήματα ποιος μαλώνει με ποιον και γιατί».
«Μπακάλης ο πολιτικός που παίρνει γραμμή από τον Μητροπολίτη»
«Ο πολιτικός που παίρνει γραμμή από τον Μητροπολίτη είναι μπακάλης» σημείωσε ο κ. Γιάννης Πανούσης στο τέλος της συνέντευξής του στο πρώτο πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.
«Αν προσέξατε, σε όλα τα κόμματα γίνονται εσωτερικές αναταράξεις. Λες και μέσα από αυτό το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια θα πέσει ο αρχηγός, θα αλλάξει η ισορροπία των μεν και των δε. Άρα λοιπόν, βάσει ενός νομοσχεδίου αρχίζουν δηλαδή να γίνονται πολιτικές ίντριγκες. Τώρα κοιτάξτε, αν κάποιος έχει μια βαθιά πεποίθηση, βαθιά πεποίθηση όμως, την οποία έχει εκφράσει με διάφορους τρόπους την τελευταία εικοσαετία, δεκαετία, τότε πράγματι μπορεί να πει εγώ για λόγους συνείδησης δεν ψηφίζω. Αν κάποιος όμως το κάνει, γιατί τον ειδοποίησε ο Μητροπολίτης ή γιατί μέτρησε τα κουκιά της περιοχής του, με συγχωρείτε αλλά αυτός δεν είναι εκπρόσωπος του λαού, είναι ένας μπακάλης, ας πούμε της πολιτικής».
