Η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών είναι σημαντική από πολλές απόψεις.
Από το αποτέλεσμά της δεν θα κριθεί μόνο η νομική κατοχύρωση μιας σειράς δικαιωμάτων για όλους τους πολίτες και χωρίς εξαιρέσεις.
Θα κριθεί και το επίπεδο του κοινοβουλευτικού διαλόγου, ο οποίος με τη σειρά του είναι ένας από τους βασικούς δείκτες ποιότητας της δημοκρατίας μας.
Με άλλα λόγια, με την «ισότητα στον πολιτικό γάμο», όπως είναι και ο τίτλος του νομοσχεδίου, μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί.
Κανένας όμως δεν μπορεί να συμφωνεί με τον ρατσιστικό, τον ομοφοβικό ή τον μισαλλόδοξο λόγο.
Δηλώσεις τέτοιου τύπου από αιρετούς που αμαύρωσαν τις τελευταίες ημέρες τον δημόσιο βίο δεν έχουν καμία θέση στην αίθουσα του Κοινοβουλίου.
Ο «γάμος για όλους» μπορεί να συγκρούεται με τις ιδεολογικές ή άλλες αναφορές κάποιων από τις πολιτικές δυνάμεις ή μεμονωμένων βουλευτών.
Ο «πολιτισμός για όλους» όμως δεν τίθεται προς ψήφιση ούτε προς διαπραγμάτευση.
Αυτή είναι η κόκκινη γραμμή της συζήτησης και κάθε συζήτησης στον δημόσιο βίο.
Όπως είναι και χρέος των πολλών – της κοινοβουλευτικής ή της κοινωνικής πλειοψηφίας – να καταδικάζουν και να απομονώνουν αυτές τις φωνές.
