Δίνει, τζάμπα, σπίτια του δήμου Αθηναίων ο Χάρης Δούκας σε διάφορες συλλογικότητες; Αυτό άφησε να εννοηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη συζήτηση στη Βουλή για τη στεγαστική κρίση. Αναφερόμενος στην αξιοποίηση των κλειστών σπιτιών που ανήκουν σε δήμους, ο Πρωθυπουργός, είπε, απευθυνόμενος στον Ν. Ανδρουλάκη: «Κλειστά ακίνητα τα οποία ανήκουν σε δήμους. Βεβαίως αλλά να το πείτε και στο δήμαρχο της Αθήνας. Ας διαθέσει τα κλειστά του ακίνητα όχι σε συλλογικότητες, αλλά σε ευάλωτους πολίτες».
Είναι αμφίβολο αν ο κ. Δούκας μέσα σε ένα μήνα κατάφερε και έδωσε τα κλειστά σπίτια του δήμου Αθηναίων σε συλλογικότητες. Κατά το κοινώς λεγόμενο «αυτό δεν παίζει». Είναι, όμως, απορίας άξιο, γιατί ο Πρωθυπουργός επέλεξε σε μια ακόμα δημόσια τοποθέτησή του να επιτεθεί στο νέο δήμαρχο Αθηναίων, υιοθετώντας την επικοινωνιακή γραμμή των αντιπάλων του κ. Δούκα. Ότι δηλαδή δεν είναι δήμαρχος όλων των Αθηναίων αλλά δήμαρχος των διάφορων συλλογικοτήτων και έχει σκοπό να μετατρέψει όλη την Αθήνα σε …Εξάρχεια συνεργαζόμενος με τον ΣΥΡΙΖΑ τη Νέα Αριστερά και τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Μητσοτάκης βάζει στο στόχαστρό του τον κ. Δούκα και, όπως φαίνεται, δεν θα είναι η τελευταία. Η χημεία στη σχέση των δύο ανδρών δεν δείχνει καλή. Οι «κακές γλώσσες», που είναι σε θέση να γνωρίζουν πρόσωπα, πράγματα και μπόλικο παρασκήνιο, υποστηρίζουν ότι πρώτη τους προσωπική επαφή στο Μέγαρο Μαξίμου δεν πήγε και τόσο καλά. Το κλίμα περιγράφεται ως «τυπικό» και «ψυχρό». Έχει την εξήγησή του όλο αυτό. Η αναπάντεχη νίκη του κ. Δούκα έχε στοιχεία αποδοκιμασίας και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Παραδέχθηκε ο Πρωθυπουργός, το βράδυ των εκλογών, ότι το αποτέλεσμα στο δήμο της Αθήνας του ήταν προσωπικά δυσάρεστο. Είχε, πέραν της συγγενικής σχέσης, βγει στο δρόμο για να στηρίξει την υποψηφιότητα του Κώστα Μπακογιάννη.
Το «προσωπικά δυσάρεστο» πήρε, τις ημέρες μετά την εκλογή του κ. Δούκα και τη μορφή του «πολιτικά δυσάρεστου». Ο νέος δήμαρχος επέμενε και επιμένει, κόντρα στην κυβέρνηση, ότι η Βασιλίσσης Όλγας θα πρέπει να ανοίξει, διαφοροποιείται στο έργο του μετρό στα Εξάρχεια, και πριν από μερικές μέρες σταμάτησε το έργο ανάπλασης στο λόφο του Στρέφη. Φροντίζει να στείλει το μήνυμα ότι «δεν θα καθίσει στα αυγά του» και ότι δεν πρόκειται να συμφωνεί άνευ όρων με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Αλλά ο κ. Δούκας δεν φαίνεται να αρκείται στην διεκδίκηση της αυτονομίας του σε ότι αφορά τη διαχείριση των θεμάτων που αφορούν τον δήμο. Και εδώ, φαίνεται, να ξεκινά το πρόβλημα για το Μέγαρο Μαξίμου.
Οι κινήσεις του κ. Δούκα δείχνουν ότι διεκδικεί και το ρόλο ενός αντιπολιτευτικού πόλου απέναντι στην κυβέρνηση. Η επιλογή του να διεκδικήσει την ηγεσία της ΚΕΔΕ δεν είναι τυχαία. Οι συσχετισμοί ευνοούν τη ΝΔ, το ενδεχόμενο επικράτησης του κ. Δούκα, αν δεν συμβεί κάποιο απρόοπτο, δεν είναι μεγάλο. Ωστόσο, αυτή η επιλογή έχει τη σημασία της. Πρώτον, διότι, γίνεται μια προσπάθεια συνένωσης των αντιπολιτευτικών δυνάμεων στο χώρο της αυτοδιοίκησης. Και δεύτερον, αν αυτή η προσπάθεια συνένωσης συνοδευτεί και από μια καλή εκλογική επίδοση τότε, για πρώτη φορά, η κυβέρνηση θα έχει να αντιμετωπίσει, σε ένα κρίσιμο χώρο, μια οργανωμένη αντιπολίτευση.
Ο κ. Δούκας, βεβαίως, δεν εξελέγη, ούτε για να κάνει αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, ούτε για να ρίξει τον Μητσοτάκη. Και είναι άνευ σημασίας αυτά τα «περί μοντέλου Δούκα» που μπορεί να εφαρμοστεί στην κεντρική σκηνή. Δηλαδή να συνενωθούν όλες οι αντιπολιτευτικές δυνάμεις για να κερδίσουν τη ΝΔ του Μητσοτάκη. Άλλο η αυτοδιοίκηση και άλλο το κεντρικό πολιτικό σκηνικό. Ο δήμος της Αθήνας κερδήθηκε, στο δεύτερο γύρο, για πολλούς λόγους. Στις εθνικές εκλογές δεν υπάρχει δεύτερος γύρος. Και δεν φαίνεται να υπάρχει τρόπος να συνενωθούν και να κατέλθουν στις εκλογές ως ενιαίο ή συνεργαζόμενο σχήμα το ΠαΣοΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά και ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αλλά και να υπάρχει τρόπος είναι άγνωστο αν μια τέτοια συνένωση απειλεί τον Μητσοτάκη ή του προσφέρει ένα ακόμα δώρο.
Ο κ. Δούκας εξελέγη για να πάει την Αθήνα ένα βήμα πιο μπροστά. Αυτό προϋποθέτει τη συνεργασία με την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι μόνο αντίπαλος. Αλλά η συνεργασία είναι σαν το ταγκό, θέλει δύο. Και τα πρώτα δείγματα της κυβέρνησης δεν είναι ενθαρρυντικά. Δεν είναι μηνύματα που δείχνουν ότι θέλει τη συνεργασία. Φάνηκε αυτό από την απόφαση να πεταχτεί ο δήμος της Αθήνας, έξω από την «Ανάπλαση ΑΕ». Το μήνυμα που εστάλη από το Μέγαρο Μαξίμου στον κ. Δούκα ήταν «ότι τις αναπλάσεις στην πόλη θα τις κάνουμε εμείς και εσύ, αν και δήμαρχος, θα κάθεσαι και θα βλέπεις».
Αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό από κανένα δήμαρχο ακόμα και αν χρωστούσε την εκλογή του στην κυβέρνηση. Όπως δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από καμμιά κυβέρνηση ότι ο δήμαρχος της πρωτεύουσας μπορεί να είναι ένας, σταθερά, πολιτικός της αντίπαλος.
