Hey mama, we made it. Στο (όχι τόσο εμπνευσμένο, αλλά περισσότερο νοσταλγικά οικογενειακό και στο τελευταίο σκέλος του ξεσηκωτικό χάρη στους guests που τον πλαισίωσαν) halftime show του 58ου Super Bowl, η συγκινητική αφιέρωση του Usher στη μαμά Jonnetta (που τον μεγάλωσε μόνη διότι ο πατέρας του τούς εγκατέλειψε) θα ταίριαζε σε καθεμιά εκ των δύο φιναλίστ.
Κούμπωσε απόλυτα και αναπόφευκτα με τους Kansas City Chiefs. Τους πρωταθλητές των πρωταθλητών της τελευταίας 6ετίας. Την ομάδα που διαδέχθηκε τους New England Patriots ηγεμονία του NFL και έγινε η πρώτη με back to back τίτλους μετά από 19 χρόνια, συμπληρώνοντας ένα μεγαλοπρεπές καρέ τροπαίων στη βιτρίνα της.
«Οι Chiefs δεν είναι ποτέ το αουτσάιντερ»
Οι Chiefs του Patrick Mahomes είναι η ομάδα που δεν χάνει (σχεδόν) ποτέ. Από το 2018 είναι σταθερά στους τελικούς (Περιφέρειας ή Πρωταθλήματος) και έχει κερδίσει στα τρία από τα τέσσερα Super Bowl που συμμετείχε στο ίδιο διάστημα. Ο τόπος και οι συνθήκες δεν αφορούν, ποσώς επηρεάζουν, το σύνολο του πανούργου Andy Reid.
«Οι Chiefs δεν είναι ποτέ το αουτσάιντερ» βροντοφώναξε περήφανα ο (για τρίτη φορά MVP) Mahomes, διορθώνοντας με χιούμορ τον ρεπόρτερ που υπενθύμιζε πως η σεζόν δεν ανάλογα κυριαρχική με προηγούμενες. Όντως το 11-6 στην κανονική περίοδο ήταν το χειρότερο ρεκόρ των Chiefs από το 2017. Και δεν φάνταζε αρκετό για να τους φέρει ως το τέλος της διαδρομής.
Ώσπου άρχισαν τα παιχνίδια της postseason. Και με 4/4 χωρίς πλεονέκτημα έδρας απέναντι σε Buffalo Bills και Baltimore Ravens, οι εν ενεργεία πρωταθλητές διατήρησαν τα κεκτημένα στο NFL παίρνοντας το δικό τους μερίδιο από την ιστορία του σπορ.
Το ονειρικό ξεκίνημα που κατέληξε σε εφιαλτικό φινάλε
Οι San Francisco 49ers ήταν, ομολογουμένως, άξιοι φιναλίστ συνεισφέροντας στη συναρπαστική εξέλιξη του τελικού. Έψαχναν ρεβάνς για την ήττα του 2020 και μόχθησαν πολύ για να εκθρονίσουν τους «βασιλιάδες» από τη θέση τους.
Προηγήθηκαν 10-0 χάρη σε μια σπουδαία δεύτερη περίοδο. Όπως επίσης 16-13, 19-16 (πριν από τη λήξη της κανονικής περιόδου) και 22-19 στη δική τους απόπειρα σκοραρίσματος κατά τη διάρκεια της παράτασης.
Τσαλαπατήθηκαν παρόλα αυτά από την ευφυΐα του Mahomes, την αυτοπεποίθηση του Kelce, το συγκλονιστικό play των τελευταίων έξι δευτερολέπτων.
Ο Mahomes χρειάστηκε μόλις τα μισά για να βρει τον ελεύθερο Hardman και να τον χρίσει ήρωα της τελευταίας στιγμής, από μηχανή θεό, να του χαρίσει αυτά τα δεκαπέντε (δευτερό)λεπτα δημοσιότητας που του αναλογούσαν επειδή βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή στην κατάλληλη θέση.
Η νέα παράσταση του Mahomes
Σαν σκηνοθετημένο από το μυαλό του πιο συμβατικού φιλμογράφου, ουδείς αμφέβαλε για το φινάλε της παράστασης στο κοσμοπολίτικο Λας Βέγκας. Ούτε σικέ πυγμαχικός αγώνας σ’ ένα από τα δημοφιλή γιγαντιαία ξενοδοχεία να ήταν.
Το απλό, πλην θεϊκό άγγιγμα του Mahomes στην μπάλα, τη στιγμή που αυτή ερχόταν στα χέρια του, θα γεννούσε από τα σπλάχνα του ακόμη ένα αριστουργηματικό καλλιτέχνημα.
Η πρωτεύουσα τη χλιδής και του τζόγου, η πόλη – σύμβολο της αμαρτίας και της ασωτίας, η Sin City των ΗΠΑ, ορίζεται από δικούς της κανόνες. Ό,τι γίνεται στο Βέγκας μένει στο Βέγκας. Άγγελος και διάβολος μαζί όμως ο συγκλονιστικός quarterback από το Τέξας την υποχρέωσε να υπακούσει και στο φινάλε να υποκλιθεί στο ταλέντο του. Όπως κάθε άλλη πόλη της επικράτειας όπου παίζεται το μεγάλο πρωτάθλημα.
Ο Mahomes δεν ήταν αποτελεσματικός στο πρώτο μισό του Super Bowl. Το επιθετικό παιχνίδι των Chiefs ήταν αρκετά μονοδιάστατο και η εμμονή στον Pacheco προκάλεσε μέχρι και την έκρηξη του Kelce, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ επιτέθηκε στον προπονητή του για την απόφασή του να τον έχει εκτός γηπέδου σε μια κρίσιμη επίθεση.
Με τους 49ers να έχουν δημιουργήσει μια διψήφια απόσταση, ελέω ενός συναρπαστικού play ξεπατικωμένο με ακρίβεια από τα τεφτέρια του Kyle Shanahan (που ήθελε όσο τίποτα τον πρώτο τίτλο του συνεχίζοντας την πατρική παράδοση) για το πρώτο touchdown του αγώνα δια χειρός McCaffrey, το γεγονός πως οι Chiefs βρήκαν σκορ πριν από τη διακοπή και μείωσαν σε 10-3 τούς ηρέμησε. Και τους βοήθησε πολύ.
Οι Chiefs έγιναν τα αφεντικά
Ο Pacheco ήταν μεν νευρικός ακόμη, αλλά όχι ο Mahomes που επιστράτευσε κάθε λογής παίξιμο για ν’ αντιστρέψει την κατάσταση και να δημιουργήσει τις συνθήκες ανατροπής. Απευθύνθηκε κυρίως στη σίγουρη λύση του Kelce, που άρχισε να υποδέχεται κοντινές πάσες (από 1 έφτασε τις 9) και να καλύπτει γιάρδες (93). Ταυτόχρονα όμως έψαξε κι άλλους πρωταγωνιστές (Rice, Watson, Valdes-Scantling, McKinnon).
Όσο μάλιστα ο ίδιος ανέβαινε τόσο ο πρωτάρης Brock Purdy, ένα παιδί που σε λιγότερο από ένα χρόνο άλλαξε όλη η καριέρα του, έχανε τον δρόμο του και δυσκολευόταν να είναι εύστοχος. Βέβαια πάσαρε στον Jennings για το 16-13 των 49ers, μόνο που το εξοστρακισμένο field goal του Moody αμέσως μετά αποδείχθηκε, εκ των υστέρων, ολέθριο.
Κι αυτό διότι οι Chiefs έμειναν σε απόσταση τριών πόντων αποκτώντας εν τέλει -στο φινάλε της τέταρτης περιόδου- τη μοναδική ευκαιρία να στείλουν το ματς στην παράταση και να καταρρακώσουν φυσικά τους αντιπάλους τους, που είχαν χάσει τον Greenlaw με τραυματισμό από νωρίς κι ολοκλήρωσαν χωρίς τον Kittle. Την ίδια ώρα άλλωστε ο McCaffrey ήταν εξουθενωμένος από τις διαδοχικές επαφές και οι επιθετικές λύσεις είχαν στερέψει.
«Δεν έχουμε τελειώσει ακόμη»
Το κακό για τους ηττημένους του Super Bowl ήταν πως, μάλλον, δεν πίστεψαν πως θ’ αντέξουν και θα διακόψουν την άγονη περίοδο των 19 χρόνων χωρίς τίτλο μπαίνοντας στην ελίτ των έξι αστεριών. Ο Mahomes διάβασε ξεδιάντροπα τις άμυνές τους, πήγε σε στοχευμένες, προσωπικές ενέργειες τρέχοντας αρκετά με την μπάλα κι όταν χρειάστηκε πια να πασάρει εμφάνισε την τέλεια επιλογή, ορίζοντας τη μοίρα του τελικού – και μαζί των δυο ομάδων: νικητών και χαμένων.
Ως MVP μάλιστα απείλησε πως «δεν έχουμε τελειώσει ακόμη», στηριζόμενος στο νεανικό σύνολο που χτίζει γύρω του ο Andy Reid. Αυτό, ακριβώς πριν πάρει το μικρόφωνο ο Kelce και υποσχεθεί το three peat – ενόσω η Taylor Swift κραύγαζε από κάτω περιμένοντάς τον με ανυπομονησία για μια αγκαλιά. Και το φιλί που άπαντες καρτερούσαν ν’ απαθανατίσουν.
Δεύτερο δαχτυλίδι για Καρλαύτη
Κάπου εκεί ανάμεσα στους πρωταθλητές και ο Γιώργος Καρλαύτης. Αυτός ο ατσάλινος defensive end που μια μέρα, έφηβος ήταν ακόμη, έφυγε με απόφαση της μητέρας του για τις ΗΠΑ, καθώς ο Έλληνας πατέρας του είχε πεθάνει ξαφνικά, και σήμερα 8-9 χρόνια αργότερα φορά το δεύτερο δαχτυλίδι του πρωταθλητή – σε ισάριθμες χρονιές επαγγελματικής σταδιοδρομίας. Τον αυθεντικό Greek Freak τον ξεπέρασε ήδη.
Στον τελικό είχε 0.5 sack και 5 tackles.