Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται, αυτή την περίοδο, αντιμέτωπος με πολλά μέτωπα. Τα τρακτέρ έχουν βγει στους δρόμους, τα νομοσχέδια για τα ομόφυλα ζευγάρια και τα μη κρατικά ΑΕΙ προμηνύουν ταραγμένες κοινοβουλευτικές ημέρες και οι τιμές στα ράφια των σούπερ μάρκετ διατηρούν, στο ύψος της, την κοινωνική δυσαρέσκεια.
Αυτό το σκηνικό θα δημιουργούσε προβλήματα σε κάθε κυβέρνηση. Θα είχε επιπτώσεις στα ποσοστά της. Ενδεχομένως να δημιουργούσε ρωγμές στην πολιτική της κυριαρχία. Τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Η ΝΔ έχει απώλειες αλλά έχει και μια διαφορά με το δεύτερο κόμμα που κινείται σταθερά πάνω από 20%. Θα πρέπει να έλθουν τα πάνω κάτω για να αλλάξει όλο αυτό το σκηνικό.
Ο Πρωθυπουργός δείχνει να απολαμβάνει την πολιτική του κυριαρχία. Φάνηκε αυτό από την απάντηση που έδωσε, σε πρόσφατη συνέντευξη στο ερώτημα αν έχει βλέψεις για ένα ευρωπαϊκό αξίωμα. Επί της ουσίας απέδωσε τη σχετική φημολογία στους πολιτικούς του αντιπάλους. Θέλουν, είπε, δια της προαγωγής, να φύγω γιατί δεν μπορούν να με αντιμετωπίσουν. Η πρωθυπουργική αποστροφή μπορεί να ελεγχθεί για υπεροψία. Αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει να παίζει μόνος του στο πολιτικό γήπεδο. Και φροντίζει, συνεχώς, να κάνει παιχνίδι.
Η τελευταία κίνηση του Πρωθυπουργού αφορούσε τη μάχη των Ευρωεκλογών. Η μεταπήδηση της Εύης Χριστοφιλοπούλου αλλά και αυτή του Πύρρου Δήμα που θα ακολουθήσει, δεν είναι απλές επικοινωνιακές φωτοβολίδες. Δείχνουν, παρά την εσωκομματική γκρίνια, την αμετακίνητη στρατηγική του σε μεταγραφές που τονίζουν την πολυσυλλεκτικότητα της ΝΔ και κυρίως το άνοιγμα της στο χώρο του κέντρου. Έχει τη σημασία του το κέντρο και στις επερχόμενες ευρωπαϊκές εκλογές. Είναι μια δεξαμενή στην οποία κυριαρχεί η ΝΔ και σε αυτή τη φάση είναι και μια δεξαμενή αναπλήρωσης των απωλειών που πιθανόν να έχει το κυβερνών κόμμα προς τα δεξιά του.
Η ιδιαίτερη σημασία των Ευρωεκλογών
Οι Ευρωεκλογές δεν αντιμετωπίζονται ως μια χαλαρή διαδικασία από τους επιτελείς του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δεν εκλέγουν κυβερνήσεις αλλά κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τα μηνύματα που στέλνουν. Και στην παρούσα φάση αποτελούν ένα σημαντικό βαρόμετρο καθώς θα διενεργηθούν μετά από μια σειρά κυβερνητικών πρωτοβουλιών που κρύβουν πολιτικό κόστος. Θα επισφραγιστεί στις κάλπες του Ιουνίου η πολιτική κυριαρχία της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη; Ή, θα υπάρξουν οι πρώτες υποψίες αμφισβήτησης της;
Πρώτο μέλημα του Μεγάρου Μαξίμου είναι να ξορκίσει την αποχή αλλά και τη χαλαρή ψήφο. Για την αποχή υπάρχει, ήδη, το αντίδοτο της επιστολικής ψήφου και μένει να διαπιστωθεί αν έχει αποτελέσματα. Αν δηλαδή η συμμετοχή στις κάλπες οφείλεται στην απουσία εκλογικών διευκολύνσεων ή αν έχει να κάνει με την δυσπιστία των πολιτών για την πολιτική. Για τη χαλαρή ψήφο υπάρχει η συνταγή των διλημμάτων. Τα διλήμματα που θα επιστρατευθούν θα επιχειρήσουν να πείσουν ότι η ψήφος στις Ευρωεκλογές θα έχει την ίδια σημασία με αυτή των εθνικών εκλογών.
Ο ξεκάθαρος στόχος
Βασικός εκλογικός στόχος του Μεγάρου Μαξίμου είναι να βρεθεί, όσο πιο κοντά γίνεται στα ποσοστά των εθνικών εκλογών. Άλλωστε αυτή τη στιγμή όλες οι μετρήσεις της κοινής γνώμης δείχνουν, στην εκτίμηση ψήφου, τη ΝΔ να κινείται στη σφαίρα του 38%. Σε μια τέτοια περίπτωση θα είναι δικαιολογημένοι οι πανηγυρισμοί. Μετά από μια δύσκολη περίοδο η ΝΔ θα έχει διατηρήσει τις δυνάμεις της και, εκτός απροόπτου η νίκη και στις επόμενες εθνικές εκλογές θα είναι το επικρατέστερο σενάριο.
Το ίδιο, πάνω-κάτω, θα συμβεί και αν η ΝΔ πιάσει τον «επίσημο» στόχο της, το όριο που θέτουν στις κατ ιδίαν συζητήσεις τους τα στελέχη της. Το 35%. Ο πήχης αυτός μπορεί να διεκδικηθεί με ισχυρές πιθανότητες. Τα πράγματα θα δυσκολέψουν, και αυτό το γνωρίζουν καλά στο Μέγαρο Μαξίμου, αν η εκλογική επίδοση κυμανθεί κάτω από τον πήχη του 35% και ακόμα χειρότερα, πάει προς το 32%. Δεν τίθεται και σε αυτή την περίπτωση θέμα κυριαρχίας καθώς ΣΥΡΙΖΑ και ΠαΣοΚ αναμένεται να κινηθούν σε ποσοστά στη σφαίρα του 14%. Αλλά είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει προβληματισμός αλλά και γκρίνιες.
