Συνεχίζοντας μια παράδοση δεκαετιών, ένα κλιμάκιο καθηγητών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου βρέθηκε την περασμένη Πέμπτη 1η Φεβρουαρίου στη Ζάκυνθο, προκειμένου να πραγματοποιήσει αυτοψία στον χώρο του Ναυαγίου, της διάσημης ανά τον κόσμο παραλίας του νησιού.
Η παραλία πήρε το όνομά της από το «ναυαγισμένο» πλοίο «Παναγιώτης» το οποίο, λόγω κακοκαιρίας, προσάραξε εκεί τον Οκτώβριο του 1980. Η φυσική καλλονή του τοπίου και το προσαραγμένο σκαρί δημιούργησαν έναν αξεπέραστο συνδυασμό. Διόλου τυχαία ο Πρύτανης του ΕΜΠ, καθηγητής Γιάννης Χατζηγεωργίου, αναφερόμενος στο Ναυάγιο μίλησε για «άτυπη συνεργασία φύσης και ανθρώπου».
Φαίνεται όμως ότι αυτή την πρώτη ακούσια και άτυπη συνεργασία θα πρέπει να τη διαδεχθεί μια άλλη, τυπικότατη και εκούσια, προκειμένου να επουλωθούν τα σημάδια που άφησε ο χρόνος πάνω στο σκαρί. Το πρόβλημα δεν είναι μικρό και οι παράμετροι που πρέπει να ληφθούν υπόψιν (πχ, περιβαλλοντικό αποτύπωμα, ασφάλεια επισκεπτών), ξεπερνούν τη διάβρωση του σκάφους και είναι πάρα πολλές.
Για τον λόγο αυτό το κλιμάκιο των καθηγητών του ΕΜΠ ήταν διεπιστημονικό: εκτός από τον Πρύτανη (Σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών) περιελάμβανε ακόμη τον κ. Δημήτρη Καλιαμπάκο (Σχολή Μεταλλειολόγων-Μεταλλουργών Μηχανικών), τον κ. Νικόλαο Μπελαβίλα (Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών), την κυρία Βασιλική Τσουκαλά (Σχολή Πολιτικών Μηχανικών) με ειδίκευση στην λιμενολογία, τον κ. Πέτρο Τσακιρίδη (Σχολή Μεταλλειολόγων-Μεταλλουργών Μηχανικών) με ειδίκευση στη διάβρωση των μετάλλων, και τον κ. Βασίλειο Μαρίνο (Σχολή Πολιτικών Μηχανικών) με ειδίκευση στη γεωτεχνία. Απουσίασε τη συγκεκριμένη ημέρα από την Ζάκυνθο αλλά θα συνεργαστεί ακόμη ο Κοσμήτορας της Σχολής Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών-Μηχανικών Γεωπληροφορικής, κ. Χαράλαμπος Ιωαννίδης.
Αυτό που προτίθενται να κάνουν οι καθηγητές του ΕΜΠ – και έχει τη σημασία του να τονισθεί εδώ ότι πρόκειται για αφιλοκερδή εργασία- είναι να εκπονήσουν μια τεκμηριωμένη μελέτη και να προτείνουν μια τεχνικο-οικονομική λύση για τη διαχείριση του προβλήματος. Κανείς βεβαίως δεν είναι σε θέση να προβλέψει αυτή τη στιγμή ποια θα μπορούσε να είναι η λύση αυτή, όπως όμως τονίσθηκε και στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε την αυτοψία θα πρόκειται για μια λύση η οποία θα προκύψει και μέσα από τον διάλογο με την τοπική κοινωνία
Αυτό το τελευταίο δεν είναι διόλου ήσσονος σημασίας. Ο ρόλος των Ανώτατων Εκπαιδευτικών ιδρυμάτων δεν (θα πρέπει να) περιορίζεται στην εκπαίδευση. Και από καταβολής του το ΕΜΠ, το μεγαλύτερο και αρχαιότερο τεχνολογικό ίδρυμα της χώρας, είναι σχεδιασμένο να δίνει λύσεις σε υπαρκτά προβλήματα και να προφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Φτάνει να θυμηθούμε ότι η ανασυγκρότηση της χώρας μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο καθοδηγήθηκε από καθηγητές του ΕΜΠ.
Στα χνάρια των δασκάλων τους (και των δασκάλων των δασκάλων τους!) βαδίζουν οι σημερινοί καθηγητές του ΕΜΠ. Οι οποίοι εμπράκτως αποδεικνύουν ότι και θέλουν και μπορούν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο με τρόπους που ξεπερνούν τα όρια των συμβατικών υποχρεώσεών τους. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι (σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση του Συμβουλίου Διοίκησης του ΕΜΠ) μέσα στην τελευταία δεκαπενταετία ο κρατικός προϋπολογισμός του ΕΜΠ μειώθηκε κατά 63,3%, το καθηγητικό προσωπικό μειώθηκε κατά 36% και ο αριθμός των φοιτητών του αυξήθηκε κατά 20,7%.
Εν μέσω αντιδράσεων, η Κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να περάσει το νομοσχέδιο για την δημιουργία μη κρατικών μη κερδοσκοπικών ΑΕΙ στη χώρα μας. Ας ελπίσουμε ότι παράλληλα θα υλοποιήσει και τις εξαγγελίες της για ενίσχυση και θωράκιση των δημόσιων ΑΕΙ, τη διαχρονική προσφορά των οποίων στην ανάπτυξη της χώρας κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει
