Την ανησυχία του σχετικά με το αποτέλεσμα των προσεχών Ευρωεκλογών και τη διαφαινόμενη άνοδο της ακροδεξιάς εκφράζει σε συνέντευξη του στο ΒΗΜΑ ο Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Στέλιος Κυμπουρόπουλος.

Μιλώντας στο πλαίσιο της πρόσφατης συνεδρίασης της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβούλιου στο Στρασβούργο, ο κ. Κυμπουρόπουλος στέκεται επίσης στην ανάγκη η Ε.Ε. να βρει έναν κοινό βηματισμό όσον αφορά την εξωτερική της πολιτική, έτσι ώστε να μπορέσει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην επίλυση των παγκόσμιων γεωπολιτικών και στρατιωτικών κρίσεων. «Πρέπει να μπορούμε να αποφασίζουμε άμεσα, γρήγορα και χωρίς παραφωνίες» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Όσον αφορά το ζήτημα που μονοπωλεί την πολιτική επικαιρότητα στη χώρα μας, τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, τονίζει πως πολύ καλά έκανε ο πρωθυπουργός και άνοιξε το θέμα, ενώ στέκεται ιδιαίτερα στην ανάγκη διαφύλαξης και εξασφάλισης των δικαιωμάτων των παιδιών.

Κληθείς να σχολιάσει το νέο σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο που υπέγραψε η Ε.Ε., αναφέρει πως η αξία του θα φανεί επί του πρακτέου. Τονίζει όμως πως είναι πολύ σημαντικό πως, μετά από τρία χρόνια διαπραγματεύσεων, τα 27 κράτη- μέλη κατάφεραν να συμφωνήσουν σε ένα τόσο σημαντικό και αμφιλεγόμενο ζήτημα.

Τέλος, χαρακτηρίζει την πρώτη του θητεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως μια πολύ όμορφη εμπειρία, κατά τη διάρκεια της οποίας εργάστηκε πολύ και ξεκαθαρίζει πως θέλει να είναι εκ νέου υποψήφιος, εάν φυσικά ο πρωθυπουργός αποφασίσει κάτι τέτοιο.

Σε λίγους μήνες οι Ευρωπαίοι πολίτες θα προσέλθουν στις κάλπες για τις Ευρωεκλογές. Τι περιμένετε από αυτήν την εκλογική αναμέτρηση;

Με ανησυχεί πολύ το αποτέλεσμα διότι βλέπω πως ένα μεγάλο μέρος των πολιτών της Ε.Ε. έχει παράπονο από το γεγονός ότι δεν τους προσέχει το πολιτικό σύστημα της Ευρώπης. Αυτό έχει ως συνέπεια να ξεπροβάλουν έντονα αρκετά ακροδεξιές φωνές και να αποκτούν όλο και μεγαλύτερη απήχηση τα ακροδεξιά κόμματα. Θεωρώ ότι έτσι οδηγούμαστε σε εσωστρέφεια και όχι στην κατανόηση ότι έχουμε τη δυνατότητα να επιτελέσουμε έναν βασικό πυλώνα της παγκόσμιας κινητικότητας, είτε αφορά την οικονομία είτε αφορά το περιβάλλον, είτε αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, που για μένα αυτό σημαίνει Ε.Ε.

Μετανάστευση, εργασιακά, οικονομία είναι θεωρώ οι τρεις μεγάλοι πυλώνες του οποίους θα κληθούμε να διαχειριστούμε στην επόμενη θητεία. Έχουμε ξεκινήσει όμως να συζητάμε και πολύ έντονα, και αυτό για μένα είναι ιδιαίτερα σημαντικό, για θέματα υγείας και πως μπορούμε να ενωθούμε και σε αυτό το κομμάτι. Επίσης, το κομμάτι του πράσινου συμφώνου (European Green Deal) έχει πάρει τον δρόμο του. Έχουμε αναδείξει ότι πρέπει και μπορούμε να σταθούμε αρωγοί στην αλλαγή, έχοντας με σεβασμό στη βιομηχανία, αλλά προσανατολισμένοι στην προστασία του περιβάλλοντος. Δείξαμε μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια ότι αυτά τα δύο συνδυάζονται.

Σας προβληματίζει η άνοδος της ακροδεξιάς;  

Ναι. Με προβληματίζει πολύ. Η άνοδος αυτή συντελείται πιστεύω γιατί δεν εξηγούμε πιο καθημερινά και κατανοητά στον κόσμο ότι την πολιτική που ακολουθούμε πολλές φορές την ακολουθούμε με μεγάλη δυσκολία, πόνο. Δεν είναι εύκολες οι αποφάσεις που παίρνουμε αλλά σε πολλά επίπεδα αν δεν τις πάρουμε η Ε.Ε. την επόμενη ημέρα δεν θα υπάρχει. Πραγματικά δεν θα υπάρχει. Πρέπει να κάνουμε επιλογές κοιτάζοντας την επόμενη μέρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δεν είναι ότι ξεχνάμε τους πολίτες. Κανένα κράτος – μέλος δεν ξεχνάει τους πολίτες του.

Φυσικά, στην άνοδο της ακροδεξιάς παίζουν ρόλο και τα Μέσα Ενημέρωσης αλλά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Για παράδειγμα, προβάλλεται ότι έρχονται οι μετανάστες και παίρνουν τις δουλειές. Δεν προβάλλεται και η άλλη εικόνα που λέει ότι ο ντόπιος επιλέγει να μην πάει στο χωράφι και έχουμε τεράστιες ελλείψεις σε εργάτες γης στην Ε.Ε. Άρα ο πολίτης σου λέει ότι με ξεχνάς και δεν μου δίνεις δουλειές. Αυτό σημαίνει ότι θα σε καταψηφίσω και θα ψηφίσω κάποιον που λέει δουλειές στους ντόπιους γιατί ακούω μόνο αυτό, δεν ακούω την ιστορία του πως φτάσαμε στο να μην υπάρχουν δουλειές.

Σε έναν κόσμο αυξανόμενων γεωπολιτικών προκλήσεων (Ουκρανία, Γάζα) ποιος είναι ο ρόλος που καλείται να παίξει η Ε.Ε.;

Η Ε.Ε. μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο γεωπολιτικά εάν αποφασίσουν τα κράτη – μέλη να συνεννοηθούν και να ευθυγραμμιστούν πλήρως. Θα πρέπει τουλάχιστον σε τέτοια ζητήματα που αφορούν την εξωτερική πολιτική να αποφασίζουμε άμεσα, γρήγορα και χωρίς παραφωνίες. Πως αξιολογείται ότι δεν μπορούμε να βγάλουμε μια ομόφωνη απόφαση και δεν υπάρχει ενιαία φωνή της Ε.Ε. προς τον κόσμο;  Αν δεν βρούμε έναν βηματισμό για το πως θα μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε με τον εξωτερικό κόσμο, δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε. Αλλά εδώ δυσκολευόμαστε να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας. Εκεί θεωρώ ότι είναι το πρόβλημα. Η Ευρώπη πρέπει να παίξει ρόλο, πρέπει να ακουστεί η φωνή της, πρέπει να είναι γνωστό ότι μπορεί να αποτελέσει πρωταγωνιστικό ρόλο για την επίλυση τέτοιον κρίσεων. Πρέπει πρώτα όμως να το αποφασίσει η ίδια.

Πρόσφατα υπεγράφη το νέο Σύμφωνο για το Άσυλο και τη Μετανάστευση που από πολλούς χαρακτηρίστηκε «ιστορικό». Θεωρείται ότι είναι αρκετό για τη διαχείριση των νέων μεταναστευτικών ροών;

Θα φανεί αν είναι αρκετό για να διαχειριστεί τις νέες προκλήσεις. Για μένα η αξία του συμφώνου θα φανεί επί του πρακτέου. Όμως είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι τα 27 κράτη-μέλη, μετά από τρία χρόνια διαβουλεύσεων, κατάφεραν να συμφωνήσουν και να βρουν κοινή πορεία σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα. Βέβαια, δεν ξέρω σε τι ερώτημα απαντάει αυτό το σύμφωνο. Απαντάει στο να μην έρχονται; Απαντάει στο να τους στέλνουμε κάπου αλλού; Απαντάει στο έρχονται, να τους αγκαλιάζουμε και να τους κάνουμε κοινωνούς του ευρωπαϊκού τρόπου σκέψης. Αυτός, ο τελευταίος, θα έπρεπε να είναι ο απώτερος στόχος. Το σύμφωνο πάντως ξεκινάει από καλή βάση. Τονίζει ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε το μεταναστευτικό όλοι μαζί, σαν μια γροθιά. Δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αφορά πολλές χώρες που είναι χώρες υποδοχής μεταναστών. Και αφού το υπογράψαμε πρέπει να το εφαρμόσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ένα ζήτημα το οποίο απασχολεί ιδιαίτερα την επικαιρότητα είναι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών. Ποια είναι η θέση σας για το ζήτημα αυτό;

Πολύ σωστά άνοιξε το θέμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θέτοντας το σε σωστές βάσεις. Μπορεί στην ιεράρχηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία να μην είναι πρώτο θέμα, όμως είναι ένα ζήτημα το οποίο αφορά πολύ κάποιους συμπολίτες μας. Πρέπει να δούμε την πραγματική του διάσταση. Από την πλευρά μου, και ως ψυχίατρος, θέλω να τονίσω ότι οφείλουμε σε κάθε περίπτωση να διαφυλάττουμε και να εξασφαλίζουμε τα δικαιώματα των παιδιών. Υπάρχουν ομόφυλα ζευγάρια που έχουν ήδη παιδιά και με την πρόταση αυτή διασφαλίζουμε ίσα δικαιώματα και για αυτά. Καλώς άνοιξε αυτά τα ζητήματα ο πρωθυπουργός. Είμαστε εδώ όταν έρθει το ψήφισμα να το ξαναδούμε και να το συζητήσουμε.

Πρόσφατα κάνατε παρέμβαση στην ολομέλεια για το ζήτημα της στεγαστικής κρίσης των νέων. Αυτό αφορά κυρίως τις εθνικές νομοθεσίες αλλά θεωρείτε θα μπορούσαν να ληφθούν μέτρα σε επίπεδο Ε.Ε.;

Πιστεύω ότι είναι ένα θέμα το οποίο μπορεί να αφορά την κοινωνική πολιτική αλλά πρέπει να υπάρξει μια βασική οδηγία, κάποιοι βασικοί κανονισμοί από την Ε.Ε. και πάνω σε αυτούς να προσαρμοστεί η κάθε χώρα. Πρέπει να υπάρξει στεγαστική προστασία για τους νέους. Αν δεν έχεις ένα σπίτι δεν μπορείς να επενδύσεις στο μέλλον σου, δεν μπορείς να επενδύσεις στα όνειρα σου και στην εργασία σου και δεν μπορείς να βλέπεις το αύριο με αισιοδοξία. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορούσε στην επόμενη θητεία να το κοιτάξει σοβαρότερα.

Θα ήθελα και ένα σχόλιο για τα ζητήματα ψυχικής υγείας με τα οποία επίσης έχετε ασχοληθεί αρκετά.

Πρώτα απ’όλα είναι θετικό ότι μιλάμε πολύ περισσότερο για τα ζητήματα ψυχικής υγείας πλέον. Είχα την τιμή να είμαι σκιώδης εισηγητής, εκ μέρους του ΕΛΚ, όσον αφορά τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ψυχική υγεία και από την πλευρά μου θεωρώ ότι το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνουμε είναι να σταματήσουμε να μιλάμε για ψυχική υγεία και σωματική υγεία. Μόνο για υγεία, η οποία περιλαμβάνει κάθε έκφανση. Επίσης, πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στο κομμάτι της έρευνας και να κάνουμε περισσότερες καμπάνιες για να καταλάβει ο κόσμος σε μεγαλύτερο βαθμό τι σημαίνει ψυχική υγεία και να προχωρήσει η αποστιγματοποίηση. Όταν σπας το πόδι σου δεν κλείνεσαι στον εαυτό σου και φοβάσαι να το πεις, παραδέχεσαι κατευθείαν ότι το έσπασες. Το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και στο κομμάτι της ψυχικής. Στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες έχουν γίνει πολλά βήματα σε αυτήν την κατεύθυνση αλλά υπάρχουν κράτη-μέλη που δεν βρίσκονται σε αυτό το σημείο και χρειάζονται σπρώξιμο

Και τέλος μια προσωπική ερώτηση: Η κοινοβουλευτική περίοδος ολοκληρώνεται, η οποία ήταν η πρώτη για εσάς ως Ευρωβουλευτής. Πως αξιολογείται την εμπειρία σας; Θα θέλατε να είστε εκ νέου υποψήφιος;

Μπορώ να πω ότι ήταν ένα πολύ ωραίο ταξίδι. Μου άρεσε αλλά το σημαντικό είναι ότι έγινε δουλειά. Οι 1060 τροπολογίες μου, οι 100 παρεμβάσεις μου, οι κάτι λιγότερο από 100 ερωτήσεις μου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι μία αποτύπωση της δραστηριότητας μου. Σημαντικό επίσης θεωρώ πως είναι το γεγονός ότι μίλησα για θέματα κοινωνικής Ευρώπης, μίλησα για θέματα αστεγίας, εργασιακά, για θέματα αναπηρίας ψυχικής υγεία αλλά και της προστασίας του περιβάλλοντος. Ήταν αναμφίβολα μια παραγωγική πενταετία. Θέλω και επιδιώκω, φυσικά μετά και την απόφαση το πρωθυπουργού, να είμαι εδώ και να συνεχίσω αυτό το έργο.