Στο περιθώριο της πρόσφατης ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, το Βήμα συνάντησε τον αντιπρόεδρο του σώματος, Μαρκ Άνγκελ, ο οποίος κατέχει παράλληλα και τη θέση του προέδρου της διακομματικής ομάδας Ευρωβουλευτών για τα LGBTI δικαιώματα, θέτοντας του το ζήτημα των ημερών: Τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών στη χώρα μας και το δικαίωμα τους στην τεκνοθεσία.
«Δεν γίνεται κάποια παραχώρηση στα ομόφυλα ζευγάρια – Μιλάμε απλά για την εξάλειψη των διακρίσεων»
«Το νομοσχέδιο είναι πολύ σημαντικό γιατί αναφέρει πως δεν γίνονται διακρίσεις εναντίον κανενός, όσον αφορά τον γάμο. Ως συμπρόεδρος της διακομματικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα LGBTI δικαιώματα πάντα παλεύω εναντίων των διακρίσεων και εναντίον της προκατάληψης πως οι ακτιβιστές για τα LGBTI δικαιώματα μάχονται για κάτι παραπάνω από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Μιλάμε για ακριβώς τα ίδια δικαιώματα και για την εξάλειψη των διακρίσεων.
Όπως ακριβώς ένα ετερόφυλο ζευγάρι έτσι κι ένα ομόφυλο ζευγάρι έχει το δικαίωμα να παντρεύεται. Τίποτα παραπάνω. Κανένας δεν απεμπολεί κάποιο δικαίωμα, κανένας δεν κερδίζει κάποιο επιπλέον δικαίωμα. Όσον αφορά την Ε.Ε., όπως τόνισε και η πρόεδρος Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στόχος της Επιτροπής της είναι να εμβαθύνει την ισότητα στην Ε.Ε., γεγονός που το απέδειξε δημιουργώντας για πρώτη φορά πορτφόλιο Επιτρόπου Ισότητας» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Άνγκελ.
«Μεγάλο επίτευγμα η πανευρωπαϊκή αναγνώριση του γονικού δικαιώματος»
Ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αναφέρεται επίσης αναλυτικά στα βήματα που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια η Ε.Ε. στην κατεύθυνση της επίτευξης της ισότητας όπως για παράδειγμα, όσον αφορά την LGBTI κοινότητα, τη συμπερίληψη της ρητορικής μίσους και των εγκλημάτων μίσους απέναντι στους LGBTI ανθρώπους στη λίστα των εγκλημάτων της Ε.Ε. Ο κ. Άνγκελ στέκεται επίσης στη αναγνώριση της γονικής ιδιότητας μεταξύ των κρατών – μελών, που σημαίνει ότι εάν κάποιος έχει την ιδιότητα του γονιού σε ένα κράτος-μέλος αυτή αναγνωρίζεται και στα υπόλοιπα κράτη-μέλη, «είναι ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα», σύμφωνα με τον κ. Άνγκελ.
«Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό καθώς εάν ένα ζευγάρι γυναικών ή ανδρών έχουν υιοθετήσει κάποιο παιδί σε ένα κράτος-μέλος, όπου ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών και η τεκνοθεσία επιτρέπονται και αποφασίσουν να ζήσουν σε κάποιο κράτος-μέλος όπου αυτά τα δικαιώματα δεν έχουν αναγνωριστεί, το κράτος αυτό είναι υποχρεωμένο να αναγνωρίσει τον γάμο τους και τη γονική τους ιδιότητα» συμπληρώνει.
«Δεν υπάρχει LGBTI ατζέντα, είναι ατζέντα ανθρωπίνων δικαιωμάτων»
Όσον αφορά τις φωνές κατά των LGBTI δικαιωμάτων, που προέρχονται κυρίως από την ακροδεξιά, ο Ευρωβουλευτής από το Λουξεμβούργο είναι σαφής: «Υπάρχει ένα αντι-κίνημα το οποίο είναι πολύ καλά χρηματοδοτούμενο από το Κρεμλίνο, τους Αμερικανούς Ευαγγελιστές και κάποια υπερσυντηρητικά κινήματα, καθώς φοβούνται πως η πατριαρχία καταστρέφεται και πως η κοινωνία προσπαθεί να εκσυγχρονιστεί. Αυτό που πολλές φορές λένε είναι ότι αυτό είναι μέρος της LGBTI ατζέντας. Δεν υπάρχει LGBTI ατζέντα, είναι ατζέντα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Με αυτό έχει να κάνει και τίποτα περισσότερο».
«Είμαι αισιόδοξος πάντως για το μέλλον, πηγαίνοντας σε διάφορα prides ανά την Ευρώπη, καθώς βλέπω πολλούς ανθρώπους να δίνουν το παρών σε κράτη – μέλη που ακόμα δεν έχουμε προοδευτικούς νόμους και πιστεύω ότι σε 10-15 χρόνια δεν θα έχουμε πλέον τέτοια προβλήματα, καθώς η κοινωνία εξελίσσεται οι νέοι άνθρωποι βλέπουν τα LGBTI δικαιώματα ως κάτι τελείως φυσιολογικό και αποδεκτό» συμπληρώνει.
«Η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα κατά των διακρίσεων τα τελευταία χρόνια»
«Η Ελλάδα έχει κάνει βήματα κατά των διακρίσεων τα τελευταία χρόνια, αλλάζοντας για παράδειγμα τον νόμο για την αιμοδοσία, επιτρέποντας πλέον κανονικά στους ομοφυλόφιλους να γίνονται αιμοδότες. Επίσης, απαγορεύθηκαν οι λεγόμενες «θεραπείες μεταστροφής» για τους ανηλίκους.
Ελπίζω πάντως οι πολιτικές να μην συνεχίσουν να επηρεάζονται σε τόσο μεγάλο βαθμό από την ελληνική ορθόδοξη εκκλησία. Δεν έχω κάποιο πρόβλημα με τη θρησκεία αλλά την ίδια στιγμή πιστεύω ότι δεν θα έπρεπε να αναμειγνύεται με την πολιτική. Έτσι κι αλλιώς, εδώ δεν συζητάμε για ένα ζήτημα θρησκείας αλλά για ένα ζήτημα ισότητας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Φυσικά, και το γεγονός ότι τα τρανς άτομα μπορούν να δηλωθούν επίσημα με όποιο φύλο επιθυμούν στην Ελλάδα είναι ένα σημαντικό βήμα προόδου. Υπάρχει λοιπόν πρόοδος, αλλά ακόμα είναι μακρύς ο δρόμος που πρέπει να διανύσει η Ελλάδα στον συγκεκριμένο τομέα» είναι η απάντηση του στην ερώτηση που αφορά την κατάσταση των LGBTI δικαιωμάτων στη χώρα μας.
«Γάμος χωρίς τεκνοθεσία δεν είναι πραγματικός γάμος»
Στο αμφιλεγόμενο ζήτημα της τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, ο κ. Άνγκελ είναι και πάλι ξεκάθαρος: «Εάν δεν δοθεί δικαίωμα στην τεκνοθεσία δεν είναι πραγματικό γάμος. Πρώτα απ’όλα υπάρχουν πολλά παιδιά τα οποία ήδη υπάρχουν. Παιδιά από προηγούμενους γάμους, ή όταν μιλάμε για ένα ζευγάρι γυναικών μπορεί να υπάρξει εξωσωματική γονιμοποίηση.
Θα σας δώσω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα: Ένα ζευγάρι γυναικών στην Ελλάδα, οι οποίες είναι παντρεμένες και μεγαλώνουν μαζί ένα παιδί. Η μία είναι η φυσική μητέρα του παιδιού ενώ για την άλλη δεν υπάρχει κάποια αναγνώριση. Φανταστείτε η φυσική μητέρα του παιδιού να χάσει τη ζωή της για κάποιον λόγο. Εάν συμβεί αυτό, η άλλη μητέρα, η οποία έχει μεγαλώσει το παιδί και την οποία το ίδιο το παιδί τη βλέπει ως μητέρα του, δεν έχει κανένα δικαίωμα στην ανατροφή του από εκείνο το σημείο και έπειτα.
Όταν μιλάμε για παιδιά, μιλάμε για αγάπη και για φροντίδα και δύο γυναίκες ή δύο άνδρες μπορούν να τα παρέχουν αυτά σε ένα παιδί στον ίδιο βαθμό με τα ετερόφυλα ζευγάρια. Εάν ο νόμος δεν περιλαμβάνει την τεκνοθεσία θα αποτελεί έλλειψη θάρρους εκ μέρους της κυβέρνησης. Σε όλους αυτούς τους νόμους χρειάζεται πολιτικό θάρρος».
Το παράδειγμα της Ιρλανδίας
Ο Ευρωβουλευτής από το Λουξεμβούργο φέρνει στη συζήτηση μας και το παράδειγμα της Ιρλανδίας: Στην Ιρλανδία μια από τις χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά πιστών καθολικών στην Ε.Ε, υπήρξε δημοψήφισμα το 2015 για το ζήτημα και το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στον γάμο πέρασε με μεγάλο ποσοστό (62%). «Πολλές φορές οι κοινωνίες είναι πιο έτοιμες για τις αλλαγές απ΄ότι οι πολιτικοί πιστεύουν. Φυσικά υπάρχει και η επιρροή της Εκκλησίας που τους τρομάζει. Δεν θα έπρεπε να τρομάζουν. Απλά να προχωρήσουν μπροστά. Νομίζω ότι τώρα είναι η στιγμή και η Ελλάδα να προχωρήσει μπροστά» τονίζει.
«Είμαι χαρούμενος για την κατάσταση των LGBTI δικαιωμάτων στην Ευρώπη αλλά την ίδια στιγμή δεν παύω να ανησυχώ. Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχει μεν πρόοδος, έχει καταγραφεί πρόοδος σε πολλές χώρες, η Εσθονία για παράδειγμα πρόσφατα μπήκε στην οικογένεια των κρατών που αναγνωρίζουν το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στον γάμο αλλά την ίδια στιγμή ανησυχώ για το anti-gender κίνημα καθώς επίσης ανησυχώ πάρα πολύ για την άνοδο της ακροδεξιάς.
Για την ακροδεξιά η LGBTI κοινότητα είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος, το είδαμε στην Ουγγαρία, το είδαμε στην Πολωνία. Η ακροδεξιά προσπαθεί να διαιρέσει την κοινωνία για να κρύψει άλλα προβλήματα. Και όπως ανέφερα και πριν, υπάρχει μεγάλη χρηματοδότηση για να συντελεστεί αυτή η προπαγάνδα. Η Ρωσία έχει μεγάλη επιρροή σε όλα αυτά» προσθέτει ο κ. Άνγκελ.
«Με ανησυχεί ιδιαίτερα η άνοδος της ακροδεξιάς – Οι πολίτες θέλουν να κάνουμε την Ε.Ε. καλύτερη»
Για τον Σοσιαλδημοκράτη Ευρωβουλευτή, όσον αφορά τις ευρωεκλογές και την άνοδο της ακροδεξιάς, πρώτα απ’όλα θα πρέπει να καταλάβει πολύ καλά τι συμβαίνει: «Υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο μετά τις ευρωεκλογές η ακροδεξιά να “συγκυβερνάει” σε επίπεδο κοινοβουλίου με την κεντροδεξιά. Το έχουμε δει στην Ιταλία, το έχουμε δει στη Σουηδία, το έχουμε δει στη Φινλανδία. Βλέπετε ότι επιτίθενται σε όλες αυτές τις χώρες στα κοινωνικά δικαιώματα, στα δικαιώματα των γυναικών, στα LGBTQI δικαιώματα. Η ακροδεξιά θέλει να καταστρέψει την Ε.Ε. και επιτίθεται στις ευρωπαϊκές αξίες».
Δεν χάνει όμως την πίστη του στην κρίση των Ευρωπαίων πολιτών: «Νομίζω ότι οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι δεν πρέπει και δεν επιθυμούν σε καμία περίπτωση να καταστρέψουμε αυτό το υπέροχο πρότζεκτ που είναι ήδη 70 χρονών, την Ε.Ε., η οποία δεν είναι ακόμα τέλεια. Αυτό που θέλουν οι πολίτες από εμάς είναι να την κάνουμε καλύτερη. Είμαστε αυτή τη στιγμή στο μέσο δύο μεταβάσεων. Της ψηφιακής μετάβασης και της πράσινης μετάβασης.
Πρέπει να υποσχεθούμε ότι τα επόμενα πέντε χρόνια θα νομοθετήσουμε ώστε να κάνουμε αυτές τις μεταβάσεις δίκαιες. Σε αυτό στοχεύουμε εμείς ως σοσιαλδημοκράτες. Εάν αποκτήσουμε την Ευρώπη που ονειρεύεται η ακροδεξιά, την Ευρώπη των Εθνών, αυτή είναι μια Ευρώπη που έχει να κάνει μόνο με την ενιαία αγορά. Μην παρεξηγηθώ, η ενιαία αγορά είναι πολύ σημαντική, όμως υπάρχουν 550 εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν σε αυτήν την κοινή αγορά, που εργάζονται σε αυτήν την κοινή αγορά, που πρέπει να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους σε αυτήν την κοινή αγορά στο τέλους του μήνα» καταλήγει.
