Ιδιαίτερα εξομολογητικός ήταν ο γνωστός ηθοποιός, Γιάννης Τσιμιτσέλης, σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξης που παραχώρησε εχθές βράδυ στο «Ενώπιος Ενωπίω».
Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης μίλησε μεταξύ άλλων για την πορεία του στην υποκριτική, για την κόρη του, το διαζύγιό του, το ενδεχόμενο ενός δεύτερου παιδιού, αλλά και την απώλεια του πατέρα του.
«Θα μπορούσα να είμαι καμένο χαρτί»
«Είμαι πλέον 24 χρόνια στον χώρο και, αν με ρωτήσεις, δεν καταλαβαίνω πως πέρασαν. Βέβαια με την δουλειά που κάνουμε, επειδή πάμε με μια ταχύτητα φωτός, δεν προλαβαίνεις να συνειδητοποιήσεις και πολλά πράγματα. Απλά η μία δουλειά έφερνε την άλλη. Οπότε, όταν μπαίνεις σε όλο αυτό, είναι ένας κύκλος που δεν τελειώνει ποτέ. Αυτά τα χρόνια πέρασαν πάρα πολύ γρήγορα και πάρα πολύ ευχάριστα. Άφησαν μια πολύ γλυκιά γεύση και ικανοποίηση. Είμαι από τους πολύ τυχερούς ανθρώπους που δεν έχω ζήσει δύσκολες στιγμές».
«Έχω κάνει πάρα πολλά πράγματα, πολλά σίριαλ και πολλές ταινίες, και θα μπορούσα να είμαι ένα καμένο χαρτί πλέον, αλλά για κάποιο λόγο, που δεν μπορώ να τον καταλάβω, δεν έχει συμβεί αυτό. Από ένα σημείο και μετά, όχι, δεν είχα κανένα απολύτως θέμα. Παρόλο που έκανα αρκετές κωμωδίες, ήταν αρκετά διαφορετικοί οι ρόλοι που μου έδιναν έτσι κι αλλιώς», σημείωσε σε άλλο σημείο της συνέντευξής του.
Η σχέση του με τη Βάσω Λασκαράκη, η κόρη του και το ενδεχόμενο 2ου παιδιού
«Δεν θεωρώ ότι κόρη μας επηρεάστηκε από το διαζύγιο μας. Περισσότερο επηρεαστήκαμε εμείς από το πώς μπορεί να νιώσει η κόρη μας για αυτή την αλλαγή. Είναι η ανησυχία για το πώς θα το αντιμετωπίσει το παιδί και κάνεις σενάρια δικά σου», σχολίασε σε πρώτη φάση ο Γιάννης Τσιμιτσέλης.
Επιπλέον, πρόσθεσε για την κόρη του, ο Γιάννης Τσιμιτσέλης, «Η σχέση μου με τη μικρή είναι εξαιρετική και όσο μεγαλώνει γίνεται ακόμα πιο δυνατή. Έχουμε πολύ καλή επικοινωνία. Η κόρη μας, μέχρι και πριν από λίγο καιρό δεν είχε σκεφτεί το κομμάτι της υποκριτικής. Πιστεύω ότι το είχε λίγο άγχος. Τον τελευταίο καιρό όμως, κάνει ερωτήσεις, δηλαδή τώρα που είδε τα παιδάκια που παίζουν στην ταινία «Κουραμπιέδες από χιόνι», σκεφτόταν, αν θα μπορούσε να παίξει και εκείνη σε κάτι αντίστοιχο. Θεωρώ όμως, ότι είναι δύσκολο να ξεφύγει από τον χώρο τη υποκριτικής».
«Το ενδεχόμενο να αποκτήσω κι άλλο παιδί δεν θα είναι κάτι που θα προγραμματίσω. Αν συμβεί έχει καλώς αν δε συμβεί και πάλι εντάξει. Δεν θα βάλω πρόγραμμα για κάτι τέτοιο. Έτσι ήρθε και η η Εύα στην ζωή μου. Μου αρέσει να μην υπάρχει αυτό το πρόγραμμα, γιατί αυτό είναι και λίγο αγχωτικό», εξήγησε ο Γιάννης Τσιμιτσέλης για το ενδεχόμενο να αποκτήσει ένα ακόμα παιδί.
Το διαζύγιο των γονιών του και η απώλεια του πατέρα του
«Με τον αδελφό μου έχουμε εξαιρετική σχέση. Μπορεί τα τελευταία χρόνια να μη βρισκόμαστε συχνά λόγω του ότι έχει μετακομίσει μόνιμα στη Ρόδο με την οικογένεια του, αλλά μιλάμε καθημερινά. Όταν οι γονείς μας χώρισαν ο αδελφός μου πήγε με τον πατέρα μου και εγώ με τη μητέρα μου γιατί ήμουνα μικρότερος. Παρόλα αυτά η σχέση μας μέσα στα χρόνια είναι αναλλοίωτη, έχουμε μεγάλη αγάπη ο ένας για τον άλλον», εξομολογήθηκε ο Γιάννης Τσιμιτσέλης για τα πρώτα χρόνια μετά το διαζύγιο των γονιών του.
Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης δε δίστασε να αποκαλύψει και τη δύσκολη περίοδο, που πέρασε μετά την απώλεια του πατέρα του, «Ο πατέρας μου έφυγε χωρίς να γνωρίζει από τι έφυγε. Ήταν μία πολύ δύσκολη περίοδος, γιατί εγώ τότε είχα και παραστάσεις. Την ημέρα που το έμαθα έκανα την παράσταση μου το βράδυ. Μετά πήγαμε τον θάψαμε και το βράδυ έπαιζα σε άλλη παράσταση στη Θεσσαλονίκη. Από τη μία είναι άγριο όλο αυτό, από την άλλη όμως είναι ότι καλύτερο μπορείς να κάνεις εκείνη τη στιγμή. Πάντα σκεφτόμουν πως θα ήθελε ο πατέρας μου να είμαι από κει, που με βλέπει και σίγουρα δεν θα ήθελε να κλαίω»
«Βέβαια και πρόλαβε να με δει να κάνω ωραία πράγματα στον χώρο και ήταν πολύ χαρούμενος. Ήταν πολύ υποστηρικτικοί με την επιλογή μου και οι δυο μου γονείς. Η μάνα μου και ο πατέρας μου, φούσκωναν σαν παγώνια από την περηφάνεια», συμπλήρωσε ακόμα.
Τα παιδικά χρόνια
Τέλος, ο Γιάννης Τσιμιτσέλης για τα παιδικά του χρόνια κατέληξε, ότι «Ήταν παράξενα τα παιδικά μου χρόνια, καθόλου πλούσια δεν ήταν. Ήμουν σε ένα Δημοτικό που είχε μόλις 12 παιδιά. Η διασκέδαση ήταν την Παρασκευή να βλέπουμε σλάιντς, είχαμε ξύλινα θρανία ενιαία ενώ όλη η Ελλάδα είχε τα άλλα. Όταν πήγα στην Πάτρα μπήκα στον πολιτισμό. Μου έλειπε πολύ ο αδελφός μου. Η μητέρα μου όχι μόνο δούλευε, δούλευε υπερβολικά πολύ. Η μάνα μου έχει δουλέψει για 5 ζωές»
