Είμαι δημοσιογράφος από το 1987 επομένως θεωρώ ότι ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει είδηση.
Γνωρίζω επίσης την σημασία, για τους δημοσιογράφους (και μόνο), της πρωτιάς στην είδηση.
Σε κάθε δημοσιογράφο, το να «βγάλει» πρώτος κάποιο σημαντικό θέμα, προκαλεί ηδονή και ναι αυτή είναι η σωστή λέξη.
Πολύ απλά: θέλει όσο τίποτα να «βγάλει» πρώτος την είδηση. Τελεία και παύλα.
Αλλά για να το κάνει, αν θέλει να λέγεται δημοσιογράφος, πρέπει πρώτα να την διασταυρώσει, ιδίως όταν αφορά θέμα υγείας, ακόμα και θάνατο που είναι, νομίζω, το χειρότερο που μπορεί να συμβεί ποτέ σε άνθρωπο.
Δύσκολη η διασταύρωση, το ξέρω, αλλά τι να κάνουμε τώρα;
Ετσι πάει και κανείς δεν είπε ποτέ ότι η σωστή δημοσιογραφία είναι μόνο εύκολη υπόθεση.
Προσφάτως πολύς κόσμος αναστατώθηκε με την «είδηση» ότι ενδεχομένως ένας σημαντικός Ελληνας σκηνοθέτης, του οποίου το όνομα δεν αναπαράγω για να μην προκληθεί σύγχυση, βρίσκεται σε «κρίσιμη κατάσταση», στα όρια του θανάτου.
Βροχή τα τηλεφωνήματα για το αν πέθανε ή όχι ο σκηνοθέτης. Τρέχαμε όλοι για να βγάλουμε άκρη. Τι κάνεις σε αυτήν την περίπτωση; Επικοινωνείς με κάποιο κοντινό του πρόσωπο.
Και τι μαθαίνεις;
Οτι η «είδηση» ήταν λάθος. Δηλαδή, με άλλα λόγια, δεν ήταν είδηση.
Ο σκηνοθέτης δεν είχε τίποτα. Είναι μια χαρά στην υγεία του.
Βεβαίως, ο αντίκτυπος είναι γενικότερος.
Γιατί μέσω αυτής της «δημοσιογραφίας» (η λέξη χρησιμοποιείται αναγκαστικά και καταχρηστικά) δεν προσβάλλονται με τον χειρότερο τρόπο μόνο όσοι σχετίζονται με την είδηση του «θανάτου», οι οικείοι του σκηνοθέτη όπως και ο ίδιος.
Προσβάλλεται το ίδιο το επάγγελμα της δημοσιογραφίας το οποίο, διόλου τυχαία, ένα μεγάλο ποσοστό του παλαιότερου κοινού του έχει ούτως ή άλλως απαξιώσει για αυτούς ακριβώς τους λόγους.
Κανείς δεν είναι αλάνθαστος και είμαι ο πρώτος που θα παραδεχτώ τα δικά μου λάθη.
Αλλά εγώ (όπως πολλοί της δικής μου γενιάς) κάτι έμαθα από αυτά τα λάθη, τουλάχιστον για να μην τα επαναλάβω.
Ελπίζω και εύχομαι λοιπόν ότι και ο δημοσιογράφος που «έβγαλε» αυτή την «είδηση θανάτου» να πήρε επιτέλους το μάθημά του και να μην επαναλάβει για …μια ακόμη φορά αυτό το απελπιστικά ανομολόγητο ατόπημά του.
