Η Αλεξία Καμμένου και οι αθλήτριες της πήγαν στο ευρωπαϊκό με ένα στόχο μεγαλύτερο και τον πέτυχαν. Ποιος ήταν αυτός; Η κατάκτηση του πολυπόθητου εισιτηρίου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε ο μικρός τελικός να μοιάζει με μεγάλο. Δύο ομάδες με ακριβώς τους ίδιους στόχους έπεσαν στην πισίνα με διπλή αποστολή. Τη νίκη που θα τους έδινε το χάλκινο και την πρόκριση για το Παρίσι.
Αυτή τη φορά τα δάκρυα ήταν χαράς
Η Εθνική για σχεδόν τρία οκταλεπτα πραγματοποίησε ονειρική εμφάνιση και θα μπορούσε να είχε καθαρίσει πιο εύκολα τη νίκη. Το άγχος τους από τη μια και το ένστικτο επιβίωσης των Ιταλίδων από την άλλη έδωσαν χαρακτήρα θρίλερ στο φινάλε του αγώνα.
Τελικά το γκολ της Νικόλ Ελευθεριάδου έδωσε τη νίκη στην Εθνική που έβγαλε μεγάλες άμυνες στο τέλος. Η κόρνα της λήξης βρήκε όλα τα κορίτσια της Εθνικής να κλαίνε.
Μόνο που αυτή τη φορά ήταν από χαρά. Σχεδόν όλες τους είχαν ζήσει τους πρόσφατους οδυνηρούς αποκλεισμούς και στο τέλος ξέσπασαν.
Η λύτρωση και η ξεχωριστή περίπτωση της Ασημάκη
Όλες στις δηλώσεις τους εμφανίστηκαν με δάκρυα στα μάτια. Η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες έδιωξε ένα τεράστιο βάρος από πάνω τους.
Άλλωστε, η τελευταία φορά που προκρίθηκε η Εθνική πόλο γυναικών στην κορυφαία διοργάνωση ήταν το 2008. Έκτοτε τρεις γενιές αθλητριών πανηγύρισαν μετάλλια σε ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα όλων των ηλικιακών κατηγοριών, αλλά πάντοτε αποτύγχαναν να προκριθούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Όλο αυτό είχε δημιουργήσει έξτρα πίεση στην Αλεξία Καμμένου και τις αθλήτριες της, η οποία αποτυπώθηκε στις δηλώσεις που έκανε η Αλεξάνδρα Ασημάκη.
«Μετά από 12 χρόνια έφερε την Ελλάδα μας ξανά στους Ολυμπιακούς Αγώνες και δίνει λύτρωση σε τόσες γενιές, που κατά κάποιον τρόπο νιώθω ότι συνδέομαι. Και τις προηγούμενες που παλέψανε και δεν τα καταφέρανε και αυτά τα κορίτσια που τα κατάφεραν. Έχουν ζήσει και τις αποτυχίες.
Ξέρω ότι όσοι έχουν πονέσει και παλέψει γι’ αυτή την ομάδα χαίρονται το ίδιο με εμάς σήμερα, γιατί είναι μία λύτρωση» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η Αλεξάνδρα Ασημάκη βρέθηκε σε αυτή την αποστολή μετά τον τραυματισμό της Μαρίας Μυριοκεφαλιτάκη. Τα τελευταία χρόνια πρόλαβε να σταματήσει το πόλο, να φέρει στον κόσμο την κορούλα της και να επιστρέψει ξανά στο αγαπημένο της άθλημα αρχίζοντας από το μηδέν την προσπάθειά της στον Άλιμο.
Βοήθησε να φτάσει η ομάδα στην Α1 και μάλιστα είναι από τις καλύτερες της κατηγορίας. Στα 35 της χρονιάς έχει κατακτήσει τα πάντα στην τεράστια καριέρα της, όμως της έλειπε η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Για αυτό και λύγισε μετά το φινάλε του αγώνα.
Ήταν μία λύτρωση για την ίδια, όπως για τις υπόλοιπες αθλήτριες της Εθνικής. Πλέον, αυτό το βάρος έφυγε και τα καλύτερα είναι μπροστά τους.