Πόσοι είναι οι millennials, τα «παιδιά» της Γενιάς Y, τούτου εδώ του τόπου που χωρούν στην ελληνική πολιτική σκηνή; Αμέτρητοι όσο η ηλικία αποδεικνύεται ένας (ανούσιος) αριθμός που απλώς κατηγοριοποιεί τους ανθρώπους ανάλογα με τη χρονολογία γέννησής τους – ουχί την ωριμότητα, τη σκέψη, τις πράξεις ή το αποτέλεσμα της δουλειάς τους.
Καθένας εξ αυτών, άλλωστε, ορίζει τη στάση του, πορεύεται κι επεμβαίνει στα πράγματα χωρίς να κρίνεται από το πότε ήρθε στη ζωή, αλλά από τη δράση τους.
Σε μια εποχή που η πλειονότητα των κομματικών σχηματισμών έχουν την ανάγκη ν’ απευθύνονται σε νεότερα στρώματα της κοινωνίας, να μιλούν μια πιο «σύγχρονη γλώσσα» και ν’ αφουγκράζονται προβληματισμούς που μερίδα της Generation Χ δυσκολεύεται (σε κάμποσες περιπτώσεις) ν’ ακολουθήσει, υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις πολιτικών που δεν χρειάστηκε να πέσουν πρώτα σαν ώριμα φρούτα προτού αναλάβουν θέσεις ευθύνες. Αντιθέτως βρέθηκαν από νωρίς στην «πρώτη γραμμή».
Οι πρόσφατοι ελιγμοί του Κυριάκου Μητσοτάκη στο κυβερνητικό σχήμα, με την« υπουργοποίηση» στελεχών που ανήκουν στη γενιά των (+/-) 40άρηδων, αλλά και την ίδια στιγμή το χρίσμα του Εμανουέλ Μακρόν στον 34χρονο Γκαμπριέλ Ατάλ που έγινε ο νεότερος πρωθυπουργός που είχε ποτέ η Γαλλία, μας δίνει το έναυσμα να παραθέσουμε ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα προσώπων που έχουν ήδη αφήσει τα πρώτα ίχνη τους, ξεκινώντας την πολιτική διαδρομή τους.
Παύλος Μαρινάκης
Ζωτικής σημασίας για ολόκληρο το κυβερνητικό έργο ο θεσμικός ρόλος που έχει ανατεθεί στον 35χρονο Πατρινό, η τοποθέτησή του σε μια θέση καθημερινής τριβής με τα Μέσα Ενημέρωσης καταδεικνύει την ακέραιη εμπιστοσύνη του Πρωθυπουργού στο πρόσωπό του.
Ειδάλλως, μάλιστα, δεν θα αναβαθμιζόταν προ ημερών σε υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργό.
Δικηγόρος με ειδίκευση στο ποινικό δίκαιο κι επαγγελματική πορεία στις δικαστικές αίθουσες, ο Παύλος Μαρινάκης έχει αναλάβει την ευθύνη να προβάλει, να υπερασπίζεται και να εξηγεί τις κεντρικές αποφάσεις, λειτουργώντας ως η «καθημερινή φωνή» όλου του υπουργικού συμβουλίου. Είναι από τη μια πλευρά η «βιτρίνα» για την ανάδειξη των επιτευγμάτων της κυβέρνησης κι από την άλλη η ασπίδα για ό,τι το μεμπτό τής καταλογίζεται από τους πολιτικούς αντιπάλους της.
Με σχεδόν 20ετή παρουσία στα εσωτερικά δρώμενα της ΝΔ, ως στέλεχος αρχικά της ΔΑΠ στο Πανεπιστήμιο Κομοτηνής κι αργότερα της ΟΝΝΕΔ ως αντιπρόεδρός της, διαθέτει και το κομματικό υπόβαθρο που απαιτεί η εκτέλεση των απαιτητικών καθηκόντων του.
Δόμνα Μιχαηλίδου
Στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη από το 2017, ως σύμβουλος μεταρρυθμίσεων, η Πειραιώτισσα βουλευτής έλαβε προσφάτως το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εργασίας μετακινούμενη απευθείας από το Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Για την ίδια ο χώρος ήταν πολύ οικείος, δεδομένου ότι είχε ήδη διατελέσει υφυπουργός στη Σταδίου με προϊστάμενό της τον Κωστή Χατζηδάκη, «τρέχοντας» όλα τα θέματα πρόνοιας και κοινωνικής αλληλεγγύης με πρωτεύον μέλημα την παιδική προστασία και την αποϊδρυματοποίηση. Ήταν μάλιστα το νεότερο μέλος του κυβερνητικού σχήματος που ορκίστηκε το 2019, αφού δεν είχε κλείσει ακόμη τα 32 χρόνια της. Εκείνη η θητεία της ταυτίστηκε με την υπόθεση της «Κιβωτού του Κόσμου» και του πατρός Αντωνίου.
Η ανανέωση της κυβερνητικής πορείας της ΝΔ βρήκε γι’ αρχή τη Δόμνα Μιχαηλίδου στο Μαρούσι να κρατά στα χέρια της την τύχη της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με έμφαση στην ειδική αγωγή και στη λειτουργία των επαγγελματικών λυκείων. Οι μεταπτυχιακές σπουδές της στην ανάπτυξη και στις οικονομικές κρίσεις έχει αξιολογηθεί απαραίτητο εφόδιο για τη διαχείριση τομέων που απαιτούν λεπτούς χειρισμούς και πλήρη αφοσίωση, κόντρα σε κριτική που έχει δεχθεί για δηλώσεις της.
Δίνοντάς της, δε, το χρίσμα της υπουργού σ’ ένα νευραλγικό πόσο ο πρωθυπουργός απέδειξε ότι δεν επηρεάζεται ηλικιακούς δισταγμούς,
Διονύσης Τεμπονέρας
Ο «πρεσβύτερος» των υπολοίπων, γεννηθείς στην Πάτρα στις αρχές των 80s, άρα και στα όρια των millenials.
Ήταν μόλις δέκα ετών όταν ο πατέρας του Νίκος, καθηγητής – μια εμβληματική μορφή των μαθητικών κινητοποιήσεων του ’91 απέναντι στον νομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου για την Παιδεία, δολοφονήθηκε από (τον τότε πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ στην Πάτρα) Γιάννη Καλαμπόκα. Σχεδόν αναπόφευκτη ως εκ τούτου η διαδρομή που έχει διανύσει μέχρι σήμερα, αποτελώντας από τα early 30s (2013) μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνος (μετά την πρόσφατη αναδιανομή εσωτερικών ρόλων) του ασφαλιστικού, των συντάξεων και των επιστημονικών φορέων.
Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Ιωαννίνων, αλλά και της Νομικής Αθηνών ο Διονύσης Τεμπονέρας, καταπιάστηκε από νωρίς με την υπεράσπιση εργατικών δικαιωμάτων και τη λειτουργία σωματείων ή ομοσπονδιών. Η τριβή του σε αυτούς τους κομβικούς τομείς για το αριστερό κίνημα τον έφερε στη θέση συμβούλου διοικητών / υποδιοικητών σε δημόσιους φορείς, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αρχίζοντας να γίνεται γνωστός στο ευρύ κοινό με τις παρεμβάσεις του.
Προσωπικότητα με ειδικό βάρος εντός του Κουμουνδούρου, δεν διστάζει να εκφράζει την άποψή του και να υψώνει τους τόνους, εφόσον κρίνει αναγκαίο να επέμβει. Ποντάρει εξ αρχής σ’ έναν ΣΥΡΙΖΑ ενωμένο, του οποίου η ηγεσία θα υπόκειται πάντα στα όργανα. Ειδάλλως κι ο ίδιος δεν έχει αποκλείσει την εκδοχή της αποχώρησης – όπως άλλοι σύντροφοί του έπραξαν στα μέσα Νοεμβρίου μετά την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη.
Κατερίνα Νοτοπούλου
Η ποσοστιαία έκρηξη του ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 και η μετεξέλιξή του σε κόμμα εξουσίας συνέπεσε με τη σταδιακή ανέλιξη της 35χρονης Θεσσαλονικιάς πολιτικού στην εσωκομματική ιεραρχία ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Δραστήρια από έφηβη στον τομέα του εθελοντισμού, συμμετείχε ενεργά σε κινήματα αλληλεγγύης εν μέσω κρίσης και από το 2010 ασχολήθηκε με την Τοπική Αυτοδιοίκηση ως μέλος της παράταξης με επικεφαλής τον Τριαντάφυλλο Μηταφίδη.
Κερδίζοντας και την εκτίμηση τον Αλέξη Τσίπρα, ανέλαβε προϊστάμενη του πρωθυπουργικού γραφείου στη Θεσσαλονίκη και για σχεδόν ένα εξάμηνο κρατούσε το τιμόνι στο Μακεδονίας – Θράκης ως υφυπουργός Εσωτερικών υπό τον (πρόεδρο της Νέας Αριστεράς πλέον) Αλέξη Χαρίτση.
Η πρώτη θητεία της Κατερίνας Νοτοπούλου στο Κοινοβούλιο άρχισε τον Ιούλιο του 2019, ούσα μάλιστα τομεάρχης τουρισμού, πριν επανεκλεγεί τον Ιούνιο του 2023 ως πρώτη της λίστας στην Α’ Θεσσαλονίκης έχοντας ένα μήνα πριν αγγίξει τους 18.000 σταυρούς! Οι εσωτερικές διεργασίες που ακολούθησαν την παραίτηση Τσίπρα τη βρήκαν να μην ακολουθεί κάποιο από τα «άρματα» της διάσπασης (Ομπρέλα, 6+6) κι επί της ουσίας να στηρίζει σιωπηρά τον νέο πρόεδρο Στέφανο Κασσελάκη αναλαμβάνοντας τον ρόλο της πρόνοιας και της κοινωνικής συνοχής με σχετικές παρεμβάσεις στον δημόσιο διάλογο.
Παύλος Χρηστίδης
Τουλάχιστον οκτώ χρόνια ανήκει στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας ο 40χρονος βουλευτής του ΠαΣοΚ. Γραμματέας της Νεολαίας από το 2013, γρήγορα ανελίχθη στα κλιμάκια της Χαριλάου Τρικούπη, έχοντας φροντίσει ως σήμερα να κάνει πολύ αισθητή την παρουσία του με τις δημόσιες εμφανίσεις του.
Με πτυχίο νομικών από το Πανεπιστήμιο Θράκης, εργάστηκε τόσο ως συνεργάτης όσο και αυτόνομος δικηγόρος, προτού ασχοληθεί αποκλειστικά με τα κοινά και βρεθεί δις στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του κόμματος, υπό την Φώφη Γεννηματά που ουσιαστικά τον ανέδειξε προσφέροντάς του την ευκαιρία να λάβει καίρια θέση στην πρώτη γραμμή ως εκπρόσωπος Τύπου.
Έχει πάρει το ρίσκο της έκθεσης ο Παύλος Χρηστίδης, όντας ήδη από το 2014 υποψήφιος ευρωβουλευτής με την Ελιά κι αργότερα υποψήφιος πρόεδρος του ΠαΣοΚ, εκφράζοντας κατά βάση τη πτέρυγα της σύγχρονης κεντροαριστεράς που έχει στο κέντρο της την ισότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη και την κλιματική κρίση.
Νάγια Γρηγοράκου
Η απόφοιτη της Νομικής Αθηνών «έρχεται», ημερολογιακά, από την επόμενη δεκαετία. Παιδί των 90s η ίδια, είναι κόρη του επί σειρά ετών βουλευτή – γιατρού/πνευμονολόγου Λεωνίδα Γρηγοράκου, ο οποίος στη συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠαΣοΚ είχε διατελέσει αναπληρωτής υπουργός τόσο στο Εσωτερικών όσο και στο Υγείας.
Παραλαμβάνοντας τη σκυτάλη από τον πατέρα της και πριν καν συμπληρώσει το 33ο έτος της ηλικίας της, η νεαρή δικηγόρος με τις μεταπτυχιακές σπουδές στο διεθνές και ναυτικό δίκαιο έθεσε υποψηφιότητα στη Λακωνία, ούσα ήδη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Αφού δε στις εκλογές του Μαΐου έλαβε περισσότερους από 4.500 σταυρούς, (επαν)εξελέγη τον Ιούνιο ως πρώτη της λίστας κι αποτέλεσε το νεαρότερο μέλος της ενισχυσμένης ΚΟ του ΠαΣοΚ.
Πλέον είναι τομεάρχης Πολιτισμού, όπως επίσης και μέλος του Τομέα Ναυτιλίας του κόμματος, παρεμβαίνοντας θεσμικά όταν κρίνεται απαραίτητο.
Έφη Αχτσιόγλου
Το ότι πρόκειται για μια γυναίκα με αρκετά μεγάλη υπουργική εμπειρία, η οποία ήταν επίσης υποψήφια πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, δεν την εξαιρεί από τη λίστα ατόμων της ίδιας ηλικιακής συνομοταξίας. Όντως έχει ήδη καταφέρει κάμποσα η 39χρονη νομικός με διατριβή στο εργατικό δίκαιο. Την ίδια ώρα ωστόσο παραμένει αναπόσπαστο κομμάτι μιας εικόνας με σχεδόν συνομήλικούς πολιτικούς με τους οποίους είτε έχει μοιραστεί κοινή πορεία είτε βρίσκεται απέναντι.
Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της παράταξης πριν από τα 30 της, η Έφη Αχτσιόγλου διαδραμάτισε ρόλο στις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης Τσίπρα με τους θεσμούς για τα εργατικά δικαιώματα κι εν συνεχεία ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Εργασίας διαδεχόμενη εξωκοινοβουλευτικά τον Γιώργο Κατρούγκαλο, στο πολιτικό γραφείο του οποίου είχε διατελέσει διευθύντρια.
Βουλευτής η ίδια πρωτοεξελέγη το 2019, από το ψηφοδέλτιο Επικρατείας, προτού τον Μάιο 2023 μπει στη διαδικασία της σταυροδοσίας και στον Δυτικό Τομέα της Αθήνας έρθει πρώτη με περισσότερες από 28.500 ψήφους. Η συμμετοχή της εσωκομματική διαδικασία της Κουμουνδούρου ύστερα από την παραίτηση Τσίπρα, η -απρόσμενη- ήττα της από τον Στ. Κασσελάκη και οι αγεφύρωτες διαφωνίες που ανέκυψαν επί της στρατηγικής την έφεραν εκτός ΣΥΡΙΖΑ, προτού πολύ σύντομα αποτελέσει ένα από τα ιδρυτικά στελέχη της Νέας Αριστεράς.
Νάσος Ηλιόπουλος
Προερχόμενος από τα «σπλάχνα» του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν εξ αυτών που υποστήριξε ανοικτά την υποψηφιότητα της Έφης Αχτσιόγλου στις εσωκομματικές εκλογές και εκ των πρώτων που αμφισβήτησαν την ανάληψη των ηνίων από τον Στέφανο Κασσελάκη.
Στα 40 του πλέον από τις 20/12 ο πρώην υφυπουργός Εργασίας, υπήρξε εκ των προσώπων που ταυτίστηκαν με τον Αλέξη Τσίπρα, τον ακολούθησαν και δούλεψε επί σειρά ετών κοντά του αναλαμβάνοντας ενίοτε καίριες θέσεις. Κυρίως αυτή του εκπροσώπου του κόμματος, αλλά και του υποψηφίου σε διάφορες εκλογικές διαδικασίες (Περιφερειακές, Δημοτικές ως υποψήφιος δήμαρχος στην Αθήνα, Βουλευτικές).
Οικονομολόγος με μεταπτυχιακό στις Πολιτικές Επιστήμες o Νάσος Ηλιόπουλος, υπήρξε εγγεγραμμένο μέλος της Νεολαίας από τα φοιτητικά χρόνια του και βήμα – βήμα έφτασε να εκλεγεί μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Απ’ αυτούς που εξέφραζαν τον ριζοσπαστισμό εντός των οργάνων, επέλεξε την αποχώρηση με την κίνηση των 6+6 και την ένταξή του στη Νέα Αριστερά, που ως κοινοβουλευτική δύναμη έντεκα προσώπων, άρχισε το δικό της ταξίδι στην πολιτική ζωή του τόπου.
Γιάννης Γκιόκας
«Χθεσινός» δρομέας δεν είναι στον πολιτικό στίβο ο 43χρονος νομικός, καθώς έχει ήδη διανύσει αρκετά χιλιόμετρα τόσο ως πρωτοκλασάτο στέλεχος όσο και ως βουλευτής του ΚΚΕ.
Αρχικά υπήρξε μέλος του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ, προτού πρωτοεμφανιστεί στα έδρανα του Κοινοβουλίου το 2007, όταν -ως επιλαχών του ψηφοδελτίου- αντικατέστησε τον παραιτηθέντα Δήμο Καμπούρη. Τότε ήταν μόλις 27 ετών.
Ηλικιακά πάντως, γεννημένος στην ανατολή της δεκαετίας του ’80, ανήκει σ’ αυτό το γκρουπ των ανθρώπων του Περισσού που είναι εφικτό να εκφράσει το πνεύμα της εποχής και να καθρεπτίσει το μέλλον, επιβεβαιώνοντας τη διείσδυση που έχει καταφέρει το Κομμουνιστικό Κόμμα στη νεολαία τα τελευταία χρόνια χάρη στην αμεσότητα που έχει υιοθετήσει, ούτως ή άλλως, ο γ.γ Δημήτρης Κουτσούμπας.
