Στις 21 Δεκεμβρίου, ο 13χρονος Γουίλις Γκίμπσον από την Οκλαχόμα υποδεχόταν την έναρξη της εορταστικής περιόδου παίζοντας Tetris στο δωμάτιό του. Είχαν περάσει μόλις 38 λεπτά όταν είδε έκπληκτος την οθόνη μπροστά του να παγώνει και το σκορ να κολλά στον μαγικό αριθμό «999999». Ούτε ο ίδιος δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που μόλις είχε καταφέρει: είχε μόλις γίνει ο πρώτος άνθρωπος που κατάφερε να φτάσει στο ύψιστο επίπεδο, ένα κατόρθωμα που μέχρι πρότινος πιστωνόταν μόνο στην τεχνητή νοημοσύνη.
Ο 13χρονος δημοσίευσε την Τρίτη (02/01) στο κανάλι του στο YouTube το βίντεο που αποδεικνύει το κατόρθωμά του. Σύμφωνα με τον Guardian, ο έφηβος με το ψευδώνυμο Blue Scuti, έπαιζε Tetris τα τελευταία δύο χρόνια, από την ηλικία δηλαδή των 11, ενώ έχει συμμετάσχει και σε διάφορα τουρνουά παιχνιδιών. «Οταν ξεκίνησα να παίζω αυτό το παιχνίδι, δεν περίμενα ποτέ ότι θα το κράσαρα ή ότι θα κέρδιζα», έγραψε ο 13χρονος Γουίλις στο κανάλι του στο YouTube. Ο 13χρονος Willis Gibson ισχυρίζεται επίσης ότι έχει καταρρίψει το απόλυτο σκορ και τρία άλλα παγκόσμια ρεκόρ Tetris.
Στο δημοφιλές βιντεοπαιχνίδι, που επινοήθηκε το 1989 από τον προγραμματιστή Αλεξέι Πατζνίτοφ, οι παίκτες καλούνται να σχηματίσουν γραμμές με «τουβλάκια» που πέφτουν με όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα. Το παιχνίδι έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές μετά το ντεμπούτο του στο Nintendo Entertainment System (NES) και στη φορητή κονσόλα Game Boy της Nintendo. Μέχρι πρόσφατα όμως, οι παίκτες θεωρούσαν ότι το όριο ήταν το Επίπεδο 29, όταν τα τουβλάκια αρχίζουν να πέφτουν τόσο γρήγορα που φαίνεται ότι είναι αδύνατο για έναν άνθρωπο να τα προλάβει.
Αλλά την τελευταία δεκαετία, μια νέα γενιά παικτών του Tetris δοκίμασε αυτά τα όρια. Το 2010, για παράδειγμα, ο επαγγελματίας παίκτης Θορ Ακερλουντ κατάφερε να φτάσει στο επίπεδο 30 χρησιμοποιώντας μια τεχνική που ονομάζεται hypertapping, όπου οι παίκτες κινούν τα δάχτυλά τους με τρόπο που ελέγχουν το χειριστήριο πιο γρήγορα από την ταχύτητα του παιχνιδιού.
Σύμφωνα με τους New York Times, Γουίλις έφτασε στο Επίπεδο 157, φτάνοντας στην λεγόμενη «kill screen» του Tetris, το σημείο όπου ένα βιντεοπαιχνίδι ουσιαστικά κρασάρει λόγω περιορισμών στον κώδικά του. Πλέον, δεν είναι λίγοι οι παίκτες που προσπαθούν όχι μόνο να σπάσουν το ρεκόρ του 13χρονου αλλά να διευρύνουν τα όρια του παιχνιδιού, με πολλούς να καταγράφουν τις προσπάθειές τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μέσω livestreaming. Φαίνεται πως το ερώτημα πλέον δεν είναι το εάν μπορεί κανείς να κρασάρει το Tetris, αλλά για πόση ώρα μπορεί να συνεχίσει να παίζει αφού το έχει κρασάρει.
«Αυτό το κατόρθωμα μας λέει πολλά για το πώς αλλάζουν τα όρια της ανθρώπινης απόδοσης στην ψηφιακή εποχή»
Το κατόρθωμα του Γουίλις μοιάζει ταυτόχρονα να αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον και των επιστημόνων για το παιχνίδι, το οποίο τους είχε απασχολήσει και παλιότερα ως προς το τι ακριβώς κάνει στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Ο καθηγητής γνωσιακής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ Τομ Στάφορντ, για παράδειγμα, ο οποίος εδώ και χρόνια μελετά το πώς οι άνθρωποι αποκομίζουν τεχνογνωσία, ιδίως μέσω βιντεοπαιχνιδιών, έσπευσε να ερευνήσει το θέμα. «Το πώς κατάφερε αυτό το 13χρονο παιδί αυτό το κατόρθωμα μας λέει πολλά για το πώς αλλάζουν τα όρια της ανθρώπινης απόδοσης στην ψηφιακή εποχή», έγραψε ο ίδιος ο καθηγητής στο BBC την ίδια κιόλας μέρα που δημοσιεύθηκε το βίντεο στο YouTube.
«Το επίτευγμα είναι πραγματικό, αλλά η σημασία είναι πολύ πέρα από τη σφαίρα των κλασικών arcade παιχνιδιών και όσων τα αγαπούν», συνέχισε ο καθηγητής Τομ Στάφορντ. «Αυτό που έκανε ο Gibson και πώς το έκανε, δίνει γενικά μαθήματα για το πώς μαθαίνουν οι άνθρωποι και πώς επεκτείνονται τα όρια της ανθρώπινης απόδοσης.
»Πολλές συζητήσεις γύρω από την τεχνητή νοημοσύνη επικεντρώνονται σε τομείς όπου οι ανθρώπινες δεξιότητες μπορεί να καταστούν παρωχημένες. Εν τούτοις, είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η ανθρώπινη απόδοση είναι ένας σταθερός στόχος. Όπως έδειξε το επίτευγμα ρεκόρ του Γκίμπσον, κοιτάμε συνεχώς προς τα εξωτερικά όρια και, φτάνοντας, επεκτείνουμε την αντίληψή μας.
»Το ηθικό δίδαγμα είναι ότι η πίεση των συνόρων της ανθρώπινης ικανότητας είναι συνέπεια της συνεχούς συλλογικής καινοτομίας, καθώς και αξιόλογων ατόμων».
Ο καθηγητής γνωσιακής επιστήμης ολοκλήρωσε αναφέροντας πως «οι άνθρωποι είμαστε ένα είδος που καθοριζόμαστε από την ικανότητά μας να μαθαίνουμε. Στην ψηφιακή εποχή υπάρχει όλο και περισσότερες δυνατότητες να ωθηθούν σε αχαρτογράφητα εδάφη απόδοσης, σε όλες τις πτυχές της τέχνης, της επιστήμης και του πολιτισμού. Συμπεριλαμβανομένου του Tetris».
