Θόρυβος ιδιαίτερος προκλήθηκε για την ροζ ελληνική σημαία, που εξετέθη στο Γενικό Προξενείο της Νέα .Υόρκης, και η οποία αποσύρθηκε με παρέμβαση του Υπουργού Εξωτερικών κ. Γ. Γεραπετρίτη, γιατί «τα σύμβολα του κράτους πρέπει να φαίνονται ακέραια στις Υπηρεσίες του σκληρού πυρήνα του κράτους».
Η πρωτοποριακή εικαστική καλλιτέχνιδα Γεωργία Λαλέ, που ζει μόνιμα στην Αμερική, υπερήφανη για την ελληνική καταγωγή της, φιλοτέχνησε και παρουσίασε στην έκθεση του Γενικού Προξενείου της Νέας Υόρκης μια ελληνική σημαία σε ροζ απόχρωση, φτιαγμένη από τα σεντόνια γυναικών που έχουν υποστεί ενδοοικογενειακή βία.
Αυτή ακριβώς η βία ήταν και το θέμα της έκθεσης με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ενοχή της Γειτονιάς». Η ίδια αντέδρασε στην ενέργεια αυτή του Υπουργού με τρόπο αξιέπαινο και πιο ήπιο από τον αντίστοιχο πολιτικών και δημοσιογράφων, λέγοντας: «Λυπάμαι που παρερμηνεύτηκε το έργο μου. Τα θύματα γυναικοκτονίας και ενδοοικογενειακής βίας είναι ήρωες στον αγώνα για το δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία στην Ελλάδα και παγκοσμίως».
Η ελευθερία της Τέχνης προστατεύεται και από το Σύνταγμα. Η ροζ σημαία στόχο είχε να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία σε αυτά τα τραγικά, απάνθρωπα φαινόμενα, που συμβαίνουν στην εποχή μας. Η σημαία δεν προσέβαλε κανέναν και τίποτα, τα φαινόμενα προσβάλλουν τη χώρα μας.
Στη λογοτεχνία η Αννα Καραμάνου πραγματεύεται το θέμα της απαξίωσης του γυναικείου φύλου στο βιβλίο της Η ειρηνική εξέγερση των θηλυκών SAPIENS 1821-2021. Οι γυναίκες αυτές, με σημαία τις οικουμενικές αξίες, διεκδικούν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους και τη δικαιοσύνη των φύλων.
Είναι γεγονός, και είναι λυπηρό, ότι η Τέχνη και ο Πολιτισμός ευρύτερα, στα οποία η Ελλάδα υπήρξε πρωτοπόρα κατά την αρχαιότητα, στους νεότερους χρόνους η πορεία της άλλαξε.
Υπερηφανευόμαστε για το παρελθόν και αδιαφορούμε για το παρόν, ενώ όλοι παραδεχόμαστε ότι η χώρα μας είναι η κατ’ εξοχήν χώρα που παράγει πολιτισμό, τον οποίο, αν εκμεταλλευόμαστε σωστά θα μπορούσαμε να είμαστε σήμερα μια πλούσια χώρα. Πρόκειται για ένα εθνικό ελάττωμα, που αρνούμαστε να διορθώσουμε. Διστάζουμε, πάντα πνιγμένοι στις ιδεολογίες και τις φοβίες μας.
Δεν μπορώ να λησμονήσω την αντίδραση μερικών συναδέλφων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πριν πολλά χρόνια, για την λειτουργία Τμημάτων Μουσικών και Θεατρικών Σπουδών με τη δικαιολογία ότι αυτά ξεφεύγουν από τον αυστηρά επιστημονικό χαρακτήρα των άλλων πανεπιστημιακών τμημάτων. Ευτυχώς δεν εισακούστηκαν, τα τμήματα αυτά λειτούργησαν και ακολουθούν μια εξαιρετική πορεία, που τιμά το Πανεπιστήμιο.
Η υποστολή της ροζ σημαίας προκάλεσε αντιδράσεις και δυσμενή σχόλια. Χαρακτηριστικός είναι ο χιουμοριστικός τρόπος με τον οποίο αντέδρασε ο μεγάλος μας ΚΥΡ γράφοντας το ακόλουθο αποστομωτικό σχόλιο: «Οταν κατεβάζουν ένα έργο Τέχνης από μια έκθεση, πρέπει όλες οι Σχολές Καλών Τεχνών να υψώνουν στην ταράτσα μιαν ελληνική σημαία μεσίστια!…»
Η κυρία Στέλλα Πριόβολου είναι ομότιμη καθηγήτρια, πρόεδρος Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών ΕΚΠΑ, κοσμήτορας Δημοτικού Λαϊκού Πανεπιστημίου Αγίας Παρασκευής.
