Παρά τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, το 2023 ήταν για τη χώρα μια χρονιά πολιτικής σταθερότητας, σχεδόν στο ίδιο μέτρο που ήταν και οι προηγούμενες, μη εκλογικές χρονιές.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι η σταθερότητα δεν απειλήθηκε ούτε από το σύστημα της απλής αναλογικής που ίσχυσε στις κάλπες του Μαΐου ούτε και από τις επαναληπτικές εκλογές που ακολούθησαν.
Οι πολίτες ανανέωσαν την εμπιστοσύνη τους σε μια μονοκομματική κυβέρνηση η οποία, παρά το πλήθος των αστοχιών, διατήρησε το «προνόμιο» να κυβερνά σε ένα περιβάλλον σπάνια ευνοϊκό στη μεταπολιτευτική ιστορία.
Είναι κάτι που αποδείχθηκε και κατά τον τελευταίο μήνα του έτους, όταν η κυβέρνηση αναμετρήθηκε τόσο με τη δεξιά (η τροπολογία για τους παράτυπους μετανάστες) όσο και με την αριστερά (το νομοσχέδιο για τη μη κρατικά πανεπιστήμια) του πολιτικού φάσματος.
Και στις δυο περιπτώσεις η πίεση που πραγματικά ασκήθηκε ήταν μικρότερη τελικά από τη σκόνη που σηκώθηκε.
Κι αυτό είναι ουσιαστικά το «προνόμιο» που κληροδοτείται από τη χρονιά που φεύγει στη χρονιά που έρχεται. Η δυνατότητα που παρέχεται και η ευκαιρία που προσφέρεται στην κυβέρνηση να προωθήσει τη μεταρρυθμιστική της ατζέντα σε ένα περιβάλλον κριτικής και ενστάσεων αλλά οπωσδήποτε όχι ακραίας πόλωσης και διχασμού.
Είτε μιλάμε για τη «χώρα της χρονιάς» είτε για «ελληνικό θαύμα», ο τόπος έχει ανάγκη από μεταρρυθμίσεις που θα τον ξεκολλήσουν από τις θέσεις του ουραγού για να τον τοποθετήσουν σε έναν χώρο ασφάλειας, ευημερίας και προόδου που δεν θα κρατά, σαν τα θαύματα, μόλις τρεις μέρες.
