Στην τελευταία πράξη της ιστορίας ενηλικίωσης της Μαρίας, η 17χρονη ηρωίδα του Milky Way θα ξυπνήσει λίγο απότομα από το «όνειρο» της μεγαλούπολης, στο οποίο παραδόθηκε άνευ όρων στο προηγούμενο επεισόδιο. Όταν ανοίξει τα μάτια, θα δει το σκληρό πρόσωπο της Αθήνας κολλημένο πάνω στο δικό της, η ζέξη της πρωτεύουσας θα κάνει τα μάτια της να δακρύσουν.
Εκείνη κι ο Τζο ξυπνούν όταν η αστυνομία εισβάλλει με βία στην κατάληψη των φοιτητικών εστιών όπου περνούν την νύχτα. Τα δακρυγόνα κι οι φωνές εκείνων που ασκούν ή δέχονται βία θα σοκάρουν την Μαρία που προτού το καταλάβει, θα βρεθεί στο αστυνομικό τμήμα και το σοκ θα διαδεχθεί ο φόβος μήπως και δεν είναι στην ώρα της στο ραντεβού της με τον γυναικολόγο για την άμβλωση.
Στη σύντομη «ανάκριση» που περνούν οι δυο τους στο τμήμα, η Μαρία αποφασίζει να πει περίπου την αλήθεια προκειμένου τους αφήσουν να φύγουν. Άλλωστε, η αλήθεια είναι σχετική και για όλα το μέτρο είναι πάντα ο άνθρωπος. Κάθε άνθρωπος, κάθε κοινωνία, κάθε εποχή έχουν την δική τους αλήθεια και αυτή εξαρτάται από καταβολής κόσμου από τις αισθήσεις, τα συναισθήματα και τις προλήψεις της καθεμιάς και του καθενός. Δεν θα μπορούσε η αλήθεια της Μαρίας και του Τζο να ταυτίζεται με εκείνη του αστυνομικού που έχουν απέναντί τους, ούτως ή άλλως, τουλάχιστον όχι σε τούτη τη διάσταση. Αλλιώς κανείς από τους τρεις δεν θα ήταν εδώ, σε αυτή τη συνθήκη εξουσιαστή και εξουσιαζόμενου.
Η Μαρία κι ο Τζο θα φτάσουν στο ραντεβού με τον γιατρό στην ώρα τους. Λίγο πριν βάλει τέλος στην κύησή της, η Μαρία θα πάθει κρίση πανικού. Φόβοι, δικοί της και μη, θα βγουν στην επιφάνεια, θα φράξουν την τραχεία της, θα αυξήσουν τους παλμούς της καρδιάς της και θα παραλύσουν τη σκέψη της. Αλλά, για καλή της τύχη, ο Τζο θα είναι εκεί – όπως ήταν σε κάθε βήμα της ως τώρα σε αυτή την περιπέτεια – ξέροντας ακριβώς τι να της πει για να την τραβήξει από τη σκιά των φόβων της και πάλι στο φως.
Μόλις οι παλμοί της επανέλθουν, η Μαρία θα μπει στο χειρουργείο. Και όταν βγει, ο Τζο θα είναι και πάλι εκεί, δίπλα της, όπως και οι τρεις φίλοι του «δώρα φέροντας». Αντί για σμύρνα, λιβάνι και χρυσό, η τυχερή δωροσακούλα που φέρνουν στη Μαρία η Λίλη, η Ρωξάνη και ο Φίλιππος κρύβει μέσα της ζελεδάκια με γεύση κόλα, ένα φθηνό άρωμα και ένα ψεύτικο δαχτυλίδι που καμώνεται πως είναι χρυσό, από εκείνα που βάζαμε παιδιά όταν θέλαμε κι εμείς να καμωθούμε τους μεγάλους. Δώρα συμβολικά για μια Μαρία που κάποια Χριστούγεννα βρήκε τη δύναμη να αμφισβητήσει κάθε αφήγημα που σμιλεύθηκε αιώνες πριν στην πέτρα, καθορίζοντας κουλτούρες και κοινωνίες ολόκληρες, και αποφάσισε να πει την δική της εκδοχή της ιστορίας.
Η επιστροφή της Μαρίας στον μικρόκοσμο του Milky Way δεν είναι όμως εύκολη. Γιατί πολλές φορές, βρίσκει κανείς τον εαυτό του κι ακούει την φωνή του πολύ πιο δυνατά μακριά από την πατρογονική του εστία. Πίσω στην σκεπασμένη από το χιόνι μικρή της πόλη, η Μαρία πρέπει να βρει τη δύναμη και τον τρόπο να πει την αλήθεια στους γονείς της και τον Τάσο, να είναι η εαυτή της, να στηρίξει τις επιλογές της.
Για τον Τάσο η αλήθεια είναι αδιανόητη. Δεν έχει ιδέα πώς να τη διαχειριστεί. Του είναι πολύ πιο εύκολο να αναζητήσει φταίχτες αλλού, παρά να δεχθεί πως η Μαρία έκανε μια επιλογή για τη ζωή της που δεν τον εμπεριέχει. Η σφοδρή τους σύγκρουση θάβεται κάτω από το χιόνι που φέρνει μια ακόμα σφοδρότερη χειμερινή καταιγίδα.
Τα δύσκολα αρχίζουν για την Μαρία σαν ξημερώσει. Καθώς ο Τάσος την γυρνά σπίτι της, στους γονείς της, το 17χρονο κορίτσι, προκειμένου να αποφύγει να έρθει αντιμέτωπη με τους γονείς του και να τους πει την αλήθεια, αρπάζει το τιμόνι από τα χέρια του Τάσου και ρίχνει το αυτοκίνητο στο σπίτι που εκείνος κι ο πατέρας της Μαρίας έχτισαν με τα ίδια τους τα χέρια.
Το ατύχημα οδηγεί τη Μαρία στο νοσοκομείο όπου μοιραία, από τις εξετάσεις της, οι γιατροί κα καταλάβουν ότι έχει μόλις κάνει έκτρωση. Για καλή της τύχη, η Μαρία πέφτει σε μια γιατρό που θα την καταλάβει, δεν θα την κρίνει και θα στηρίξει την επιλογή της ακόμα και μπροστά στους γονείς της.
Η γονεϊκότητα δυστυχώς ή ευτυχώς δεν έρχεται με φύλλο οδηγιών. Και ποτέ κανείς δεν είναι πραγματικά έτοιμος να γίνει γονιός. Οι γονείς και η γιαγιά της Μαρίας θα καταλάβουν πως όλον αυτόν τον καιρό μετέφραζαν αλλιώς την έννοια του υποστηρικτικού οικογενειακού πλαισίου απ’ ότι χρειαζόταν η κόρη κι εγγονή τους. Το ταρακούνημα είναι γερό για όλους, αλλά το καλοκαίρι που έρχεται φέρνει μαζί του για τη Μαρία φιλίες που έχουν πια τις βάσεις να κρατήσουν μια ζωή, ξεγνοιασιά, δρόμους ανοιχτούς, ταξίδια – ποιος ξέρει(;), ίσως και μέχρι τα αστέρια.
Μπορεί, λοιπόν, η Μεγάλη Σύνθλιψη να είναι ένα υποθετικό σενάριο για την κατάληξη του σύμπαντος, όμως για την Μαρία και το σύμπαν της ζωής της προέκυψαν τελικά, εκεί που ούτε η ίδια το περίμενε, οι κατάλληλες συνθήκες και αναδύθηκε μπροστά της ένας νέος κόσμος γεμάτος πιθανότητες, νέους τόπους, νέους ανθρώπους· γεμάτος ελπίδα για ένα αύριο λιγότερο σκατά. Αμήν.
