Πώς αντιδράμε όταν μια στιγμή που ονειρευόμασταν πολύ φτάνει; Όταν ένα όνειρο, μια ευχή έρχεται κι ακουμπά στις άκρες των δαχτύλων μας; Η Μαρία ονειρεύτηκε πολύ και για καιρό να ξεφύγει από την πόλη όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε και τώρα την πνίγει. Και πριν μάθει ότι είναι έγκυος αλλά και μετά. Και τώρα, παραμονή Χριστουγέννων, εκείνη κι ο Τζο μπαίνουν στο ΚΤΕΛ για ένα ταξίδι αστραπή στην Αθήνα. Όμως, στα ταξίδια πάντοτε ο χρόνος μετρά αλλιώς· οι ώρες και τα λεπτά φορτώνονται στις πλάτες τους εικόνες κι εμπειρίες.
Το ταξίδι τους έχει στόχο πολύ συγκεκριμένο, σαφώς, κι αυτός δεν είναι άλλος από την διακοπή της κύησης της Μαρίας, η οποία εδώ και τρεις μήνες έχει πατήσει παύση στη ζωή της. Αποφασισμένη να μην αφεθεί στην τυχαιότητα, η Μαρία, με την πολύτιμη συμπαράσταση του Τζο, φτάνει στο γραφείο του γυναικολόγου που την περιμένει.
Μέσα από μία σύντομη αλλά πολύ ουσιαστική σκηνή, βλέπουμε έναν γιατρό που όσο και να είναι διατεθειμένος να βοηθήσει τη Μαρία, είναι αναγκασμένος να τις κάνει μια σειρά από άβολες, οριακά παρεμβατικές, ερωτήσεις που προδίδουν τον θεσμικό σεξισμό που, δυστυχώς, ακόμα και σήμερα αντιμετωπίζει μια νεαρή γυναίκα όταν αποφασίζει πως θέλει να προβεί σε άμβλωση. Ερωτήσεις που «είθισται να ρωτάμε», όπως λέει ο γιατρός. Η Μαρία απαντά κι ας απορεί με τη φύση των ερωτήσεων και το ραντεβού δίνεται για το επόμενο πρωί.
Ο Τζο αναλαμβάνει να δώσει στη Μαρία μια καλή γεύση μεγαλούπολης. Της δείχνει την Αθήνα μέσα από τα μάτια του. Την πάει σε όλα τα αγαπημένα του μέρη. Της γνωρίζει την παρέα του και οι φίλες κι οι φίλοι του την υποδέχονται με ανοιχτές αγκάλες. Από τα Τουρκοβούνια, η Μαρία βλέπει για πρώτη φορά την Αθήνα από ψηλά και αντιλαμβάνεται πως έχει πολλά να ανακαλύψει στη μεγαλούπολη των ονείρων της. Στο Πλανητάριο ανακαλύπτει πως έχει ακόμα πολλά να μάθει για το διάστημα που τόσο τη συναρπάζει, ενώ η νέοι της φίλοι την γεμίζουν λαχτάρα για νέα ερεθίσματα. Αν μέχρι τώρα απλώς υποψιαζόταν πως «υπάρχουν τόσοι πολλοί γαλαξίες εκεί έξω» που περιμένουν να τους ανακαλύψει, τώρα πια είναι σίγουρη, το ξέρει, το έχει δει με τα ίδια της τα μάτια.
Όσο η Μαρία κι ο Τζο βρίσκονται στην Αθήνα, πίσω στον μικρόκοσμο του Milky Way ετοιμάζονται για λευκά Χριστούγεννα. Η Ελένη καλεί τους συναδέλφους της από το εργοστάσιο στην καθιερωμένη ετήσια γιορτή της ενορίας, στην οποία φυσικά η ίδια πρωτοστατεί. Η μόνη όμως που θα εμφανιστεί είναι η Μύριαμ, μόνο και μόνο για να της αρνηθούν αρχικά ένα πιάτο φαγητό με την πρόφαση πως δεν είναι χριστιανή ορθόδοξη. Η Ελένη όχι απλώς θα επέμβει, αλλά θα κάνει χώρο στο τραπέζι της οικογένειάς της για την «καλή φίλη» της Μύριαμ, όπως θα την αποκαλέσει. Γιατί πολλές φορές μπορεί να μην μπορούμε να ανταποδώσουμε τον έρωτά μας σε κάποια ή κάποιον, αλλά σίγουρα μπορούμε πάντα να είμαστε άνθρωποι, βάζοντας στην άκρη έωλες προκαταλήψεις.
Μετά τη σπαρακτική σύγκρουση της με τον άντρα της στο προηγούμενο επεισόδιο, η Ελένη τώρα μοιάζει πιο ήρεμη. Ίσως έχει να κάνει με το γεγονός πως ο Γιώργος μοιάζει να άκουσε προσεκτικά όσα αποφάσισε επιτέλους να βγάλει από μέσα της, τα παράπονά και τις επιθυμίες της, και φαίνεται να έχει πάρει κάποιες αποφάσεις. Έχει σταματήσει να πηγαίνει σχολείο και πια μοιάζει να έχει κάνει την ειρήνη του με την κατάσταση της ζωής του. Και κυρίως έχει επιλέξει να σταθεί στην Ελένη όπως ακριβώς του έχει σταθεί κι εκείνη τόσο καιρό, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα κάνει στην άκρη κάποια από τα δικά του θέλω.
Έτσι, τουλάχιστον, λέει ο ίδιος μιλώντας με την Όλγα για τελευταία φορά, όταν η δασκάλα του εμφανίζεται στη δουλειά του για να του δώσει το χριστουγεννιάτικο δώρο του και να τον αποχαιρετήσει. Η Όλγα λέει στον μεσήλικα μαθητή της πως, μετά από τις συζητήσεις τους, αποφάσισε να αντιμετωπίσει το άγχος που της δημιουργούσε η οδήγηση και τώρα είναι έτοιμη να επιστρέψει στο νησί της και στον άνθρωπό της. Οι δυο τους αποχαιρετίζονται σαν δυο ουράνια σώματα που, ύστερα από μια σύντομη – μα πολύ γλυκιά κι ενδιαφέρουσα – απόκλιση, επιστρέφουν στην τροχιά του το καθένα. Μοναδική απτή απόδειξη πως κάποτε συναντήθηκαν, τα χριστουγεννιάτικα δώρα που αντάλλαξαν.
Ο Τάσος, που αρχικά πιστεύει το ψέμα που του λέει η Μαρία προκειμένου να πάει κρυφά στην Αθήνα, καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά όταν οι γονείς της 17χρονης περνούν από το βενζινάδικο για ευχές και καύσιμα. Ο ίδιος δεν λέει τίποτα, καλύπτει τη Μαρία στους γονείς της. Όμως, η Μαρώ σαν κάτι να προαισθάνεται. Μα ούτε κι εκείνη θα πει τίποτα.
Ο Τάσος μιλά στον φίλο του, Όντι, ο οποίος του απαντά πολύ ειλικρινά, λέγοντάς του πως η στάση του απέναντι στη Μαρία είναι πολύ καταπιεστική και υπενθυμίζοντάς του πως η ίδια είναι ακόμα ένα παιδί. Μπορεί αυτά τα Χριστούγεννα για την Μαρία να επεφύλασσαν όλα όσα ονειρευόταν και ακόμα παραπάνω, όμως για τον Τάσο είναι πολύ μοναχικά. Το φωτεινό αστέρι μοιάζει να φωτίζει μόνο τις λάθος επιλογές του και τις συνέπειές τους. Κι ο ίδιος πλέον δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να σταματήσει εκείνο που έρχεται.
Σε μια παραμονή Χριστουγέννων που δεν μοιάζει σε τίποτα με όσες έχει ζήσει ως τώρα, η Μαρία θα χορέψει, θα απολαύσει την λαμπερή πλευρά της Αθήνας, θα δει φευγαλέα την Ελένη Φουρέιρα, η οποία θα της γνέψει μέσα από το αυτοκίνητό της Σταδίου και Σοφοκλέους γωνία, θα ονειρευτεί τη μελλοντική ζωή της στη μεγαλούπολη και θα αισθανθεί πραγματικά ελεύθερη. Και το σημαντικότερο, όχι πια μόνη.
