Κάποτε είχαν ρωτήσει την Μαρία Κάλλας αν έχει συνειδητοποιήσει ότι είναι ένας θρύλος. Και εκείνη απάντησε: «Τι είναι ένας θρύλος; Το κοινό με έχει φτάσει σε αυτό το σημείο. Αλλά είμαι ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Ίσως, αν δεν ήμουν, να τραγουδούσα καλύτερα». Από αυτή και μόνον την απάντησή της αντιλαμβάνεται κανείς πολλά για την θρυλική Ελληνίδα σοπράνο, για την Casta Diva, που δεν έφερε μόνον επανάσταση στην όπερα, αλλά προσέδωσε στην τέχνη της γοητεία, αισθητική, συναίσθημα και την μετέτρεψε σε συνώνυμο του ονόματός της.
Αυτή η απάντησή της, ωστόσο, συμπυκνώνει και την Αυτού Μεγαλειότητα, την Ταπεινότητα της, την ανθρώπινη διάσταση της που με την προσωπική της ζωή «φρόντιζε» να μη ξεχάσουμε όσο εκείνη αποθεωνόταν επί σκηνής κατακτώντας το Πάνθεο με το καλλιτεχνικό της εκτόπισμα. Συμπυκνώνει και το πάθος της, την αγάπη της για το επάγγελμά της, το ανικανοποίητο για όσα κατέκτησε, τον διαρκή αγώνα της για την Τέχνη της.
«Το περιοδικό Grace απευθύνεται σε κάθε γυναίκα που τη διακρίνει η χάρη, το στιλ, η αυθεντικότητα και ο δυναμισμός».
Εμείς, η ομάδα του γυναικείου περιοδικού Grace, που θα κυκλοφορήσει 10/12 με το Βήμα της Κυριακής, δεn θα μπορούσαμε να μην αφιερώσουμε αυτό το πρώτο μας τεύχος στην μεγάλη ντίβα, όχι μόνον για το ορόσημο των 100 χρόνων από τη γέννησή της αλλά γιατί το όνομα Μαρία Κάλλας είναι ταυτόσημο αυτού που σημαίνει σήμερα η λέξη Grace στα ελληνικά: η χάρη, η κομψότητα, η ομορφιά αλλά και η δύναμη και κυρίως η προσωπικότητα. Το περιοδικό Grace απευθύνεται σε κάθε γυναίκα που τη διακρίνει η χάρη, το στιλ, η αυθεντικότητα και ο δυναμισμός, και είναι «πλασμένο» με πρωτογενές υλικό που αφηγείται ιστορίες και διαδρομές ξεχωριστών προσωπικοτήτων.
Σε όλη τη διαδρομή μας στήνοντας το περιοδικό και μέχρι να έρθει αυτήν την Κυριακή στα χέρια σας νιώσαμε να «ζωντανεύουμε» όχι μόνον το μύθο της αλλά και τη γυναικεία της φύση μέσα από τις μεταμορφώσεις και τις συνεντεύξεις γνωστών αγαπημένων γυναικών –η Τάμτα, η Αντιγόνη Κουλουκάκου, η Ηλιάνα Παπαγεωργίου και η Χριστίνα Χειλα-Φαμέλη– που την «ενσάρκωσαν». Νιώσαμε ευλογημένες/οι που καταφέραμε έστω και λίγο να έρθουμε κοντά της και να προσπαθήσουμε με δέος αλλά χωρίς φόβο να διεισδύσουμε μέσα στον εύθραυστο και δυναμικό –τι οξύμωρο!- ψυχισμό της, να αγγίξουμε την ανθρώπινη διάστασή της και να μάθουμε πράγματα όχι μόνον για εκείνη αλλά και για μας τις ίδιες, και για όλες τις γυναίκες.
Γιατί η Μαρία Κάλλας δεν ήταν ο μύθος της, ήταν η γυναίκα που τον έχτισε. Μία γυναίκα που δούλεψε πολύ με τον εαυτό της. Που οι δυσκολίες, τα εμπόδια, οι κακουχίες, οι κακοποιητικές σε βάρος της συμπεριφορές την ατσάλωναν, την εξέλιξαν, την μεταμόρφωσαν.
Έκανε βουτιά στον εσωτερικό της κόσμο και βρήκε κομμάτια του εαυτού της που δεν ήξερε ότι είχε: τη δύναμή της και την εσωτερική της ομορφιά. Και όταν τα συνειδητοποίησε ότι υπάρχουν, άνθισε. Έχασε κιλά, φρόντισε την εμφάνισή της, απέκτησε λάμψη, γοητεία, ομορφιά, αυτοπεποίθηση. Πάτησε γερά επάνω στη γυναικεία της υπόσταση. Γιατί στη σκηνή πατούσε πάντα γερά, αφού δούλευε πολύ γι’ αυτό που αγάπησε, την όπερα, και αγάπησε πολύ γι’ αυτό που δούλευε. Αυτό την έκανε ευτυχισμένη, ελεύθερη, σίγουρη.
«Η Μαρία Κάλλας δεν ήταν ο μύθος της, ήταν η γυναίκα που τον έχτισε».
Η εργατικότητα και η αφοσίωση ήταν τα όπλα στη φαρέτρα της για να προστατεύσει τον εαυτό της και να είναι διαρκώς προετοιμασμένη για το μέλλον της. Δούλεψε με την ψυχή της συνειδητά, πάνω σε αυτό που την έκανε ευτυχισμένη. Αυτό το πάθος για την Τέχνη της δεν ήταν όμως μόνον μία προσωπική ευχαρίστηση και ανάγκη για έκφραση. Η απόφασή της να υπηρετήσει την όπερα, από τα δειλά πρώτα της βήμα στον κόσμο της μουσικής έως την παγκόσμια αναγνώρισή της ενείχε μέσα την ευθύνη να αγγίζει το τέλειο όχι μόνον για το κοινό της, τον κόσμο της, τους πλούσιους και διάσημους που απολάμβαναν την φωνή της, αλλά για βάλει τη δική της σφραγίδα ως κομμάτι του ανθρώπινου πολιτισμού και του καλλιτεχνικού ιδεώδους. Το όνομα Κάλλας αυτά μας μαθαίνει σήμερα.
«Η Μαρία Κάλλας είναι ένα διαχρονικό μάθημα για όλες τις σύγχρονες γυναίκες».
Το μικρό της όνομα, «Μαρία», μάς μεταφέρει από τη μυθιστορηματική στην ανθρώπινη διάσταση της ζωής της. Η Μαρία, μακριά από το θρύλο του ονόματός της, είναι ένας άνθρωπος, φθαρτός, που αγάπησε, ερωτεύτηκε, παθιάστηκε, πόνεσε, πληγώθηκε… Όλες τις προσωπικές της δοκιμασίες, από την εξιδανικευμένη αγάπη της για τον σύζυγό της έως τον παθιασμένο έρωτά της για τον Ωνάση αλλά και την αγωνία για την κατάσταση της φωνής της, τα βίωσε με την κανονικότητα μιας ευαίσθητης και εύθραυστης γυναίκας παράλληλα με τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της εποχής- έως και τον πρόωρο θάνατό της, σε ηλικία μόλις 53 ετών, στη μοναξιά του παρισινού διαμερίσματός της.
Κάνοντας αυτόν τον γρήγορο απολογισμό και καθώς ήρθαμε τόσο κοντά σ’ αυτή την μοναδική γυναικεία προσωπικότητα, στο Grace συνειδητοποιήσαμε ότι η Μαρία Κάλλας είναι ένα διαχρονικό μάθημα για όλες τις σύγχρονες γυναίκες. Γιατί, τηρουμένων των αναλογιών, η Κάλλας είναι μια σύγχρονη γυναίκα. Είναι εκείνη που διεκδικεί, παθιάζεται, ονειρεύεται, στοχεύει, πραγματοποιεί, εξελίσσεται, αλλάζει, ανθίζει, πέφτει και σηκώνεται, ερωτεύεται και γοητεύει. Μια γυναίκα που ζει.
