Η κρίση χρέους, το προσφυγικό, η κλιματική αλλαγή, η άμυνα και η τεχνητή νοημοσύνη είναι μερικές μόνο από τις παγκόσμιες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας. Προκλήσεις που η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει παρά μόνο ως μέλος μιας δημοκρατικής και ισχυρής Ευρώπης.

Και αυτό, γιατί μία Ελλάδα μόνη της (όπως και οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, ακόμα και η “μεγάλη” Γερμανία) δεν έχει τη δυνατότητα να επηρεάζει καθοριστικά τις παγκόσμιες εξελίξεις. Γι’ αυτό και είναι αναγκαία η θέση της σε μια ισχυρή Ευρώπη. Ταυτόχρονα, όμως, δε θα μπορέσει να τις επηρεάσει, αν η φωνή της δεν ακούγεται εντός της Ευρώπης. Γι’ αυτό και χρειαζόμαστε μια δημοκρατική Ευρώπη.

Αυτή τη στιγμή, όμως, οι σχετικές για αυτά τα σημαντικά θέματα αποφάσεις λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες. Το ευρωπαϊκό κέντρο αποφάσεων δεν είναι το ανοιχτό και δημοκρατικό ευρωκοινοβούλιο αλλά το ευρωπαϊκό συμβούλιο. Εκεί, οι 27 αρχηγοί κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης συναλλάσσονται πίσω από κλειστές πόρτες, προτάσσοντας το στενό, εθνικό πολιτικό τους συμφέρον. Και προφανώς, σε αυτού του είδους τις διαδικασίες επιβάλλονται οι απόψεις των μεγαλύτερων χωρών. Αποτέλεσμα, μια ανίσχυρη Ευρώπη με δημοκρατικό έλλειμμα.

Τις συνέπειες αυτής της δομής τις έχουμε ζήσει. Από την άκρως αποτυχημένη ευρωπαϊκή αντίδραση στην κρίση του 2008, στην τεράστια εξάρτηση από το ρωσικό αέριο, που έφερε την ενεργειακή κρίση, η Ευρώπη συχνά δεν δρα προς το κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον.

Αντ’ αυτού χρειαζόμαστε μια Ευρώπη που θα δώσει λύσεις συντεταγμένα και δημοκρατικά. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω μιας ευρωπαϊκής βουλής και προέδρου εκλεγμένων από το λαό, μαζί με τη θεσμοθέτηση ενός ευρωπαϊκού υπουργείου οικονομικών και υπουργείου εξωτερικών. Έτσι, η Ευρώπη θα έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει όλη της την ισχύ. Ταυτόχρονα, η φωνή των μικρότερων κρατών θα προστατευθεί με τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού πολιτικού σκηνικού, όπου στις ευρωεκλογές θα συμμετέχουν ευρωπαϊκά κόμματα με κοινό πρόγραμμα σε όλες τις χώρες και, άρα, με συμφέρον να συμπεριλαμβάνουν όλες τις χώρες.

Με τη σειρά τους, οι θεσμοί αυτοί θα πρέπει να προωθήσουν μια σειρά σημαντικών μέτρων: τη θεσμοθέτηση ευρωομολόγων, τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού αμυντικού στρατού, μια κοινή μεταναστευτική πολιτική, και τη θεσμοθέτηση ενός πανευρωπαϊκού δικτύου κοινωνικής προστασίας.

Έτσι η Ευρώπη θα ισχυροποιηθεί και θα παρέχει ασφάλεια και ευημερία στους πολίτες της. Αυτήν την Ευρώπη θέλουμε.

Ο Στέφανος Τύρος είναι Ερευνητής στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ και Συντονιστής Τομέων Πολιτικής του Βολτ