«The Yes Album» (Super Deluxe Edition)
Yes
+ : ο ήχος, του progressive rock, που έχει λείψει
– : δύσκολες ενορχηστρώσεις για τους νεότερους
4 / 5
Το «Yes Album» είναι το τρίτο στούντιο άλμπουμ του αγγλικού progressive rock συγκροτήματος Yes , που κυκλοφόρησε στις 19 Φεβρουαρίου 1971 από την Atlantic Records. Ήταν το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος στο οποίο συμμετείχε ο κιθαρίστας Steve Howe , ο οποίος αντικατέστησε τον Peter Banks το 1970, καθώς και το τελευταίο τους στο οποίο συμμετείχε ο Tony Kaye (μέχρι το «90125» του 1983, όπου και επανεμφανίστηκε). Το άλμπουμ ήταν το πρώτο από το βρετανικό συγκρότημα που περιείχε εντελώς πρωτότυπο υλικό. Το άλμπουμ «πήγε» τόσο καλλιτεχνικά όσο και εμπορικά, το οποίο παραλίγο να μην κυκλοφορήσει από την δισκογραφική τους εταιρία, λόγω των εμπορικών αποτυχιών των δύο πρώτων άλμπουμ τους. Τελικά, έφτασε στο νούμερο 4 στο Ηνωμένο Βασίλειο και στο νούμερο 40 στις Ηνωμένες Πολιτείες (στις ΗΠΑ έγινε πλατινένιο, ξεπερνώντας το 1.000.000 αντίτυπα). Το άλμπουμ έχει επανεκδοθεί σε CD αρκετές φορές όπως και σε Blu-ray το 2014 σε remix από τον Steven Wilson.
Τα παραπάνω είναι τα εγκυκλοπαιδικά. Στα δια ταύτα, το «Yes Album» θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί το σήμα κατατεθέν του ήχου τους, ο οποίος τους ακολούθησε την επόμενη δεκαετία, ίσως και παραπάνω. Το συγκρότημα δούλεψε (σκληρά) την δική του μουσική, κάνοντας το ουσιαστικό ντεμπούτο του, στο progressive rock. Μεγάλο μέρος του νέου υλικού ήταν στην πραγματικότητα απλούστερο από τα προηγούμενα άλμπουμ τους αλλά χωρίς να του λείπει η δύναμη. Folk αλλά και rock δημιουργίες με κορυφαία σημεία να είναι τα «Your Move» και «The Clap» αλλά και το χαμηλών τόνων «A Venture».
Το άλμπουμ επανακυκλοφορεί με τη νέα remastered έκδοση του άλμπουμ που παρουσιάστηκε σε LP και CD, ένα remix που έγινε από τον Steven Wilson το 2014 — ένα από τα απλά μουσικά κομμάτια — και atmos mix, επίσης δημιουργημένο από τον Wilson. Υπάρχει επίσης ένας δίσκος με μονές εκδόσεις και μονοφωνικές μίξεις καθώς επίσης και ένας δίσκος που περιέχει αποσπάσματα από δύο ηχογραφημένες ζωντανές παραστάσεις, καμία από τις οποίες δεν είχε κυκλοφορήσει επίσημα.
The Complete Budokan 1978
Bob Dylan
+ : ο Bob Dylan είναι πάντα ο Bob Dylan
– : έλλειψη πλαισίου
4,5 /5
Δεν είναι όλες οι χρονιές καλές. Το 1978, για παράδειγμα, ο Bob Dylan δεν ήταν και στα καλύτερά του. Το διαζύγιό του με την Sarah Lowndes, είχε οριστικοποιηθεί το 1977. Τον Ιανουάριο του 1978, η ταινία του «Renaldo and Clara» (σε σκηνοθεσία του ιδίου) και ήταν τόσο κακές οι κριτικές αλλά και η αποδοχή ώστε μερικές εβδομάδες μετά την πρεμιέρα της, σταμάτησαν οι προβολές της. Το δε «Street-Legal», το 18ο στούντιο άλμπουμ του Αμερικανού τραγουδιστή και τραγουδοποιού Bob Dylan, που κυκλοφόρησε στις 15 Ιουνίου 1978, πήρε και αυτό κακές κριτικές.
Τον Αύγουστο του 1978, κυκλοφόρησε (είχε ηχογραφηθεί στις 28 Φεβρουαρίου και 1 Μαρτίου του ίδιου έτους από την περιοδεία του στην Ιαπωνία) το live άλμπουμ «The Complete Budokan» μόνο στην Ιαπωνία, για να ακολουθήσει η παγκόσμια κυκλοφορία τον Απρίλιο του 1979. Ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας περιοδείας του και αποτελείται κυρίως από σημαντικά τραγούδια του καλλιτέχνη. Οι πρωτότυπες συνθέσεις στο live άλμπουμ είναι ριζικά αλλαγμένα από τα πρωτότυπα με ισχυρή δόση πνευστών και τραγουδιστών. Έφτασε στη 13η θέση στις ΗΠΑ και στην 4η θέση στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά είναι φανερό ότι υπάρχει έλλειψη (ξεκάθαρου) πλαισίου.
Τραγούδια του Bob Dylan, όπως τα «A Hard Rain’s A – Gonna Fall», «Repossession Blues» του Roland James (δεν έχει παιχτεί από τότε), «Mr. Tamborine Man», «Shelter From The Storm«»,«Girl From The North Country», αποτελούν από τις καλύτερες στιγμές του άλμπουμ, χωρίς να σημαίνει ότι οι υπόλοιπες live «ερμηνείες» των κομματιών, υστερούν σε κάτι. Στο «Is Your Love In Vain?» η ζωντανή ερμηνεία του αποκαλύπτει τι ζητάει στην πραγματικότητα ο πρωταγωνιστής του. Σφυρηλατημένες και οι εκδοχές των «Going, Going Gone» και «I Shall Be Released». Στο «You΄re A Big Girl Now», παρουσιάζεται ως αργό, χαλαρό R&B και λειτουργεί.
Η διευρυμένη έκδοση του άλμπουμ, «The Complete Budokan 1978», περιλαμβάνει όλα τα τραγούδια της αρχικής κυκλοφορίας σε πρόσφατη remastered μορφή, και με 36 ακυκλοφόρητα κομμάτια.
Σε δελτίο τύπου, ο αρχιμηχανικός ήχου Tom Suzuki είπε για το remix: «Σε όλη τη διάρκεια της ηχογράφησης είχαμε κατά νου τη λέξη – κλειδί «πάθος». . . Το αποτέλεσμα είναι μια μίξη που ξεπερνά την αρχική κυκλοφορία του 1978, παρέχοντας έναν πιο καθαρό και καθαρό ήχο όπου κάθε όργανο και η φωνή του Bob Dylan ακούγονται ευδιάκριτα». Το συνοδευτικό φυλλάδιο περιέχει άρθρα από τη δημοσιογράφο Edna Gunderson, τους συμπαραγωγούς Heckel Sugano και Tetsuya Shigano και φωτογραφίες από τον Hirosuke Katsuyama και τον Koh Hasebe. To live album ουσιαστικά αποκαλύπτει ότι ο Dylan ανοίγει κουρτίνα στο σταυροδρόμι της ζωής του
