Δύο Βραζιλιάνοι, ένας Αργεντίνος και κάμποσοι Αλβανοί ποδοσφαιριστές συνταξιδεύουν με το ίδιο αεροπλάνο για τη Γερμανία. Θα μπορούσε ν’ ακουστεί ως η αρχή ενός παρωχημένου ανέκδοτου. Στην πραγματικότητα είναι η ακριβής σύνθεση ενός ποδοσφαιρικού θαύματος, το οποίο συντελέστηκε στη διάρκεια των προκριματικών του Euro 2024, από τις 24 Μαρτίου ως τις 20 Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους.
Είναι η δεύτερη φορά που η εθνική Αλβανίας φτάνει στα τελικά της διοργάνωσης, έχοντας ήδη σπάσει το ρόδι το 2016 στη Γαλλία, όταν και κατετάγη 17η. Μα είναι η πρώτη που κατορθώνει να επιβληθεί δίχως αμφιβολία ως μια ποδοσφαιρική οντότητα που δεν ευνοείται από ποινή μιας αντιπάλου της (Σερβία) προκειμένου να καταλάβει μια εκ των πρώτων δύο θέσεων του ομίλου.
Συνολικά μάλιστα ήταν η 11η χρονικά ομάδα, εξαιρώντας την οικοδέσποινα Γερμανία, που κατέλαβε το δικό της κομμάτι στον χάρτη της διοργάνωσης.
Η πορεία της Αλβανίας
Η Αλβανία τσέκαρε το εισιτήριο ως πρώτη του 5ου ομίλου, έχοντας προηγηθεί χρονικά της υπολογίσιμης Τσεχίας, χάρη στο 0-0 με τη Μολδαβία στο Κισινάου, κι υποχρεώνοντας στην Πολωνία του Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι να κυνηγά τη δεύτερη ευκαιρία μέσω των επικίνδυνων νοκ άουτ playoffs του Nations League.
Είχε μαζί με τους Τσέχους την πιο αποτελεσματική επίθεση μεταξύ των πέντε ομάδων με δώδεκα γκολ και την πιο αποδοτική άμυνα με μόλις τέσσερα. Έχασε μόνο στην αφετηρία της διαδικασίας, με 1-0 στη Βαρσοβία, κι έκτοτε «έτρεξε» αήττητο σερί επτά αγώνων με τέσσερις νίκες – δύο εκ των οποίων απέναντι στους βασικούς ανταγωνιστές της εντός έδρας.
Πρωτοχρονιάτικο λαχείο ο Σιλβίνιο
Εκείνη η ήττα στην πρεμιέρα, από το γκολ του Κάρολ Σβιντέρσκι, είχε διογκώσει τον προβληματισμό για την αναπάντεχη επιλογή της Ομοσπονδίας να παραδώσει τα ηνία σ’ έναν προπονητή άνευ περγαμηνών. Τούτος ήταν ο Βραζιλιάνος Σιλβίνιο με πολύ βραχύβια περάσματα από τη γαλλική Λιόν και τη Κορίνθιανς του Σάο Πάουλο, στα οποία δεν πρόλαβε ν’ αφήσει το αποτύπωμά του.
Ο Σιλίβιο είχε ανακοινωθεί στις 2 Ιανουαρίου και μαζί με τους δυο συνεργάτες του, Ντοριβάλ και Πάμπλο Σαμπαλέτα, παρουσιάστηκε μια εβδομάδα αργότερα (9/1). «Είμαστε εδώ για να τα καταφέρουμε, να πάμε την εθνική ομάδα στο σωστό μέρος», έλεγε με αυτοπεποίθηση παραλαμβάνοντας τα ηνία από τον Εντουάρντο Ρέια και κλείνοντας έναν κύκλο έντεκα ετών με Ιταλούς προπονητές στον πάγκο (Ντε Μπιάζι, Πανούτσι).
Ελάχιστοι, πλην του προέδρου Αρμάντ Ντούκα, έβλεπαν προοπτική σ’ αυτήν τη συνεργασία. Εκ των αποτελεσμάτων οι αμφισβητίες άρχισαν από μήνα σε μήνα να διαψεύδονται, καταλήγοντας να βγάλουν το καπέλο στον Ντούκα για την επιλογή του.
Ο Σιλβίνιο έμαθε αλβανικά
Είχε μεγάλη σημασία το γεγονός πως ο Σιλβίνιο ταυτίστηκε πολύ μ’ αυτήν τη δουλειά. Ίσως να την εκτίμησε ως την τελευταία ευκαιρία του να δείξει πως όσα είχε μάθει ως βοηθός του Τίτε ή του Ρομπέρτο Μαντσίνι. Πέτυχε πάντως κι ανεξαρτήτως του τι η Αλβανία θα καταφέρει εν τέλει στο Euro 2024, η αποστολή του εξετελέσθη. Γεννά πάντως μια προοπτική το γεγονός πως θα μπει στην κλήρωση από το δεύτερο γκρουπ δυναμικότητας.
Για ν’ αποδείξει μάλιστα πως δεν αντιμετώπιζε τυχοδιωκτικά το όλο πρότζεκτ, ο Σιλβίνιο εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Τίρανα και κάθε μέρα συναναστρεφόταν με τους ανθρώπους της ομοσπονδίας. Περισσότερο η αφοσίωσή του έμοιαζε με προπονητή που εργάζεται σε κλαμπ κι όχι εθνική ομάδα.
«Πρέπει να είμαστε εδώ, διότι εδώ εξελίσσεται η δουλειά μας», τόνιζε σχετικώς εξηγώντας την σπάνια αυτή επιλογή του.
Πρωινός τύπος, πήγαινε από τις 9:00 στο γραφείο του και άνοιγε κουβέντα για όλα όσα πρέπει να γίνουν. Έβλεπε βίντεο, ανέλυε αντιπάλους, γυρνούσε τα μικρά γήπεδα της επικράτειας και κρατούσε σημειώσεις για παίκτες που θα υπηρετούσαν το πλάνο του. Μιλώντας ήδη πορτογαλικά (μητρική), ιταλικά, αγγλικά και ισπανικά, έμαθε πολύ γρήγορα την αλβανική γλώσσα κι αυτό τον βοήθησε να νιώσει οικειότητα με το νέο περιβάλλον, αλλά και να κάνει τους άλλους να τον εμπιστευτούν.
Προπονητής των παικτών του
Κυρίως όμως ο Σιλβίνιο «υπηρέτησε» την ομάδα του. Ασχολήθηκε πολύ με την ψυχολογία των εν ενεργεία διεθνών, μεταδίδοντας τους το πνεύμα νικητή, κι έδωσε ευκαιρίες σε παίκτες που σ’ αυτήν πορεία αποδείχθηκαν πολύτιμα εργαλεία. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο εξτρέμ Ασάνι και ο αριστερός μπακ Μιτάι (άλλοτε παίκτης της ΑΕΚ), που καθιερώθηκαν επί των ημερών του.
Ιδίως ο πλάγιος επιθετικός της κορεάτικης Γκουανγκτσζού με τις ρίζες από τη Βόρεια Μακεδονία έδωσε τρία πολύτιμα γκολ (παίζοντας με ανάποδο πόδι) και δικαίωσε τον προπονητή του για την εμπιστοσύνη. «Υπάρχουν εκατομμύρια Αλβανοί σε όλο τον κόσμο. Ψάχναμε για έναν δεξιό εξτρέμ που να είναι αριστεροπόδαρος και βρήκαμε τον Ασάνι. Μας άρεσε αυτό που είδαμε αμέσως και ήταν σπουδαίος για εμάς», τον αποθέωσε ο Σιλβίνιο.
Παράλληλα, αναλύοντας τα χαρακτηριστικά κάθε ποδοσφαιριστή του ξεχωριστά, πέτυχε να πάρει από τον καθέναν το μέγιστο. Οι μεταβολές συστημάτων, από 4-3-3 σε 4-2-3-1 και από 5-3-2 σε 4-3-3, δεν μπέρδευαν τους διεθνείς του, αντιθέτως με τους αντιπάλους ακόμη και στη διάρκεια των αγώνων.
Ήταν τυχερός φυσικά ο Σιλβίνιο, διότι βρήκε υλικό προς εκμετάλλευση. Ο Χισάι παίζει στη Λάτσιο, ο Τζιμσίτι στην Αταλάντα, ο Ισμαΐλι στην Έμπολι, ο Ασλάνι στην Ίντερ κι ο Ουζούνι με τον Τσικαλέσι σε Γρανάδα και Κόνιασπορ. Επίσης ο Μπρόζα ανήκει στην Τσέλσι, ο Μπαϊράμι στην Μπενφίκα, ο Κουμπούλα στη Ρόμα. Κατά τον τοπικό Τύπο πρόκειται για την πιο ταλαντούχα ομάδα που είχε ποτέ η Αλβανία κι ο Σιλβίνιο φρόντισε να το αποτυπώσει στο χορτάρι. Ανταμείβοντας όλους εκείνους που το άξιζαν.
Άλλωστε «η φιλοσοφία μας είναι να προσελκύουμε τους παίκτες με τη δουλειά μας. Ν’ αφήσουμε τα αποτελέσματα, το έργο και τη δομή που χτίζουμε να μιλήσουν για εμάς και να αγγίξουν την καρδιά και την ψυχή των Αλβανών παικτών στο εξωτερικό ώστε να νιώσουν την κλήση να επιστρέψουν στην πατρίδα τους».
Παίκτης των προπονητών του
Όπως φυσικά αντάμειβαν τον ίδιο οι προπονητές του σε Κορίνθιανς, Άρσεναλ, Θέλτα, Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ Σίτι. Ο Σιλβίνιο δεν υπήρξε ποτέ ένας αριστερός μπακ της κλάσης του Ρομπέρτο Κάρλος. Η τεχνική κατάρτιση δεν του έλειπε. Κυρίως όμως ήταν ταχύς, δυναμικός, τακτικά συνεπής και πάντα αξιόπιστος φτάνοντας να μετρήσει 340 επίσημα ματς υπό τις οδηγίες των αναγνωρισμένων Ράικαρντ, του Βενγκέρ, του Λοτίνα και του Γκουαρδιόλα!
«Σίγουρα θέλουμε να είμαστε μια καλά οργανωμένη ομάδα και να φτιάχνουμε όμορφες φάσεις. Επιμένω όμως στην ιδέα μιας ομάδας με την ταυτότητά της, αγωνιστικό πνεύμα, θέληση και πυγμή σε κάθε παιχνίδι της. Κι ευτυχώς είναι κάτι που οι παίκτες το κατάλαβαν από την αρχή», όπως ο Βραζιλιάνος αρκετά πριν εξασφαλιστεί η πρόκριση στα τελικά του Euro 2024.
