H τραγική κατάληξη της 16χρονης την οποία σπείρα διακινητών χορήγησε κοκτέιλ σκληρών ναρκωτικών ήταν το τελευταίο επεισόδιο μιας σειράς γεγονότων που δημιουργούν έντονο προβληματισμό. Πώς είναι δυνατόν να βασανίζονται άτομα με αναπηρία και να γίνονται θέαμα στο διαδίκτυο επιφέροντας κέρδη στους βασανιστές; Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν τόσοι πολλοί που πληρώνουν για να δουν μια φρίκη; Είναι δυνατόν να αποτελούν καθημερινότητα περιστατικά βίας, δια ασήμαντον αφορμή, με πρωταγωνιστές μαθητές και μαθήτριες; Είναι δυνατόν πράξεις βίας αντί να αποθαρρύνονται να ενθαρρύνονται με ζητωκραυγές, να βιντεοσκοπούνται και να ανεβαίνουν σε ένα διαδίκτυο που φαίνεται να διψά για βία και για αίμα; Τι σημαίνουν όλα αυτά για μια κοινωνία, όπως η ελληνική που κάποτε είχε ως σημαία της, την αλληλεγγύη στον άνθρωπο, στο γείτονα, στο φίλο;
Το τέρας της διπλανής πόρτας
Οταν ξέσπασε η υπόθεση μαστροπείας της 12χρονης στον Κολωνό, γράφτηκαν θεωρίες για «διάσημους πλούσιους πελάτες». Η μακροσκελής λίστα όμως επιβεβαίωσε αυτό που ξέραμε ήδη. Οι πρωταγωνιστές φρικτών εγκλημάτων είναι οι άνθρωποι που περπατούν δίπλα μας στον δρόμο. Η 12χρονη υποχρεωνόταν σε ερωτική επαφή με μπαμπάδες μωρών παιδιών, ηλικιωμένους, άτομα που ζούσαν στη διπλανή πολυκατοικία. Οι θεωρητικές συζητήσεις για διάβρωση του κοινωνικού ιστού παίρνουν σάρκα και οστά, όχι από τον μακρινό υπόκοσμο της νύχτας, αλλά από τον γείτονα του πάνω ορόφου. Μικρότερα ή μεγαλύτερα εγκλήματα από έναν youtuber, από μια μάνα με μια αδελφή που βασανίζουν και τελικά σκοτώνουν τη μικρότερη κόρη της οικογένειας, από έναν… ύπαρχο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο της Κατερίνας Παναγοπούλου στο ΒΗΜΑ
«Ρεσιτάλ κτηνωδίας» σε ζωντανή μετάδοση
Πώς εξηγούν οι ειδικοί το φαινόμενο του βασανισμού ατόμων με νοητική υστέρηση σε live streaming; Οι ευθύνες όσων δεν αντέδρασαν, η αίσθηση παντοδυναμίας των θεατών και ο ρόλος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Διαβάστε το ρεπορτάζ της ομάδας Zoom στο ΒΗΜΑ
Ο «γνωστός-άγνωστος» κόσμος της φρίκης
Τα δεδομένα της ΕΛ.ΑΣ. για όσα συμβαίνουν στον κυβερνοχώρο είναι ενδεικτικά. Κάθε χρόνο μόνο η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της ΕΛ.ΑΣ. χειρίζεται 10-15 περιπτώσεις δημοσιοποίησης ιδιωτικών ερωτικών βίντεο στο Διαδίκτυο χωρίς συγκατάθεση των γυναικών. Από αυτές, ποσοστό 30%-40% αφορούν ενέργειες ανηλίκων, ενώ στα συμβάντα με ενηλίκους ένα ποσοστό της της τάξης του 70% γίνεται για λόγους εκδίκησης ή και για ωμούς εισπρακτικούς λόγους. Είναι ενδεικτική η επιχείρηση τον περασμένο Ιούνιο της εν λόγω αστυνομικής υπηρεσίας με τίτλο «Συγκοινωνούντα Δοχεία» που προχώρησε στη σύλληψη 32 συνολικά ατόμων, κυρίως νεαρής ηλικίας, που είχαν δημιουργήσει μια «ηλεκτρονική βάση» με βίντεο από ερωτικές κυρίως συνευρέσεις τους ή ακόμη και ασελγείς πράξεις σε βάρος ανηλίκων.
Διαβάστε το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Βασίλη Λαμπρόπουλου
Το doomscrolling και ο νόμος της ζούγκλας
«Δεν υπάρχει θέαμα χωρίς κοινό που το επικροτεί. Το αν το θέαμα είναι αποκρουστικό, βίαιο ή απάνθρωπο είναι καθαρά θέμα στρατηγικής αυτού που το παράγει. Στρατηγικής; Ναι. Από το Κολοσσαίο μέχρι τα αμερικανικά reality shows που βρίθουν από προκλήσεις και εκμετάλλευση των ανθρώπων που αναζητούν δόξα, χρήμα ή απλώς είναι ανήμποροι να πουν «όχι» στους με ή χωρίς εισαγωγικά μαστροπούς τους, ο πόνος του άλλου πάντα (ξε)πουλούσε. Ας είμαστε λοιπόν ειλικρινείς. Ο 42χρονος που κακοποιούσε και βασάνιζε ΑμεΑ σε ζωντανή μετάδοση μέσω του καναλιού του στο YouTube και του λογαριασμού του στο TikTok δεν εμφανίστηκε πρώτη φορά μπροστά μας, ούτε καν πρώτη φορά στις οθόνες μας».
Διαβάστε ολόκληρη την γνώμη του Μάνου Μίχαλου
