Λέγεται πως οι δημοσκοπήσεις δεν αποτυπώνουν παρά τις «διαθέσεις της στιγμής». Αυτό που παρατηρείται ωστόσο είναι η καταγραφή -σε όλες ανεξαιρέτως τις μετρήσεις- μιας «διάθεσης διαρκείας».
Είναι εδώ και καιρό, για παράδειγμα, που το εκλογικό σώμα δεν έχει καμία απολύτως διάθεση να ανατρέψει τους πολιτικούς συσχετισμούς. Αλλά και εδώ και πολύ καιρό – με μια αδιατάρακτη και προφανώς αρνητική διάθεση – που τοποθετεί το πρόβλημα της ακρίβειας στην κορυφή των ανησυχιών του: 85% έφτασε το «σκορ» σε μία από τις τελευταίες μετρήσεις και με μια τεράστια απόσταση να το χωρίζει από το δεύτερο.
Είναι άγνωστο ακόμη πώς, πότε και με ποιον τρόπο θα συνδεθεί το άλυτο προς το παρόν πρόβλημα της ακρίβειας με τους πολιτικούς συσχετισμούς.
Αν πάντως αναζητούσε κανείς σε αυτή τη φάση πολιτικά συμφραζόμενα, θα έλεγε πως ενώ αφθονούν οι μαϊντανοί της πολιτικής, αρχίζουν να σπανίζουν εκείνοι της μαναβικής. Και πως ενώ βρίσκει κανείς τους πρώτους ακόμη και στην πιο φθηνή συσκευασία, συναντά τους δεύτερους πλέον μόνο ως είδος πολυτελείας: 1,80 ευρώ το γνωστό «ματσάκι» στους πάγκους των μανάβικων είναι από κάθε άποψη μια αδιανόητη τιμή.
Η κυβέρνηση δείχνει να έχει αντιληφθεί το πρόβλημα χωρίς όμως ακόμη να έχει βρει ακόμη τη λύση. Ούτε τα υψηλά πρόστιμα στις πολυεθνικές έχουν αποδώσει ακόμη ούτε βεβαίως οι επικοινωνιακού χαρακτήρα επισκέψεις του πρωθυπουργού στα σούπερ μάρκετ.
Είναι βέβαιο πάντως πως δεν μπορεί επιδόματα και αυξήσεις να καταλήγουν στις τσέπες διαφόρων επιτήδειων της αγοράς. Όπως είναι βέβαιο πως καμία διάθεση δεν παραμένει αιώνια.
