Βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ στα πρόθυρα της διάλυσης εις τα εξ όσων συνετέθη; Είναι, πια, μια εκδοχή με πολλές πιθανότητες επιβεβαίωσης, η οποία δεν αποκλείεται ούτε από τους ίδιους τους παροικούντες την Κουμουνδούρου – ανθρώπους δηλαδή που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα πίσω από τις κλειστές πόρτες.
Προλαβαίνει ο Τσίπρας;
Ο Αλέξης Τσίπρας, κάπως αργά αλήθεια είναι, έκρινε πως ήρθε η ώρα να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να παρέμβει με τρόπο δραστικό διακόπτοντας το σιωπητήριό του. Οι -υπό άκρα μυστικότητα- συναντήσεις που είχε, είτε με παϊδάκια είτε χωρίς, με τον νέο πρόεδρο κι άλλα προβεβλημένα στελέχη των διάφορων τάσεων στο εσωτερικό κατάδειξαν την εμφανή αγωνία του για την τροπή των γεγονότων, πόσο μάλλον το θολό μέλλον της παράταξης που ο ίδιος κατάφερε να μετατρέψει σε «κυβερνώσα».
Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα, λένε, φαίνεται. Προλαβαίνει παρόλα αυτά να σώσει ό,τι σώζεται ο πρώην πρωθυπουργός, απόρροια της θυελλώδους συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής; Ή ο ΣΥΡΙΖΑ θα κατρακυλήσει σταδιακά (από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση) στα προ δεκαετίας μονοψήφια ποσοστά που, για άλλους λόγους, εμφάνιζε πριν από την πρώτη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού το 2012; Το φάντασμα είναι πλέον εκεί και ψάχνει χαραμάδα να τρυπώσει.
Σε πρώτη φάση και τουλάχιστον με όσα διέρρευσαν οι διαδοχικές κουβέντες που είχε με Σακελλαρίδη, Χαρίτση, Ηλιόπουλο και Τεμπονέρα δεν προσέφεραν μια διαφορετική προοπτική.
Το κενό της Ομπρέλας κοστίζει
Εντός του κόμματος η κατάσταση είναι τουλάχιστον ρευστή, αν όχι εντελώς εύθραυστη. Ήδη η αποχώρηση της Ομπρέλας άφησε ένα τεράστιο, ιδεολογικό και στελεχιακό, κενό που κοστίζει αρκετά ανεξαρτήτως της «κάθαρσης» που επιδίωξαν κάμποσοι. Κοστίζει κυρίως σε αριθμούς.
Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε τρίτος στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος. Όχι γιατί το ΠαΣοΚ κέρδισε έδαφος, επανακτώντας ένα μέρος της χαμένης ισχύος του, αλλά διότι ο ίδιος αδυνατεί να πείσει πως αποτελεί την πλέον στιβαρή και πάντα ακλόνητη εναλλακτική στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Κι αυτό είναι το μείζον πρόβλημα.
Οι «αποστάτες» του Κασσελάκη
Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει ζητήσει χρόνο επειδή στο πρώτο δίμηνο της προεδρίας του δεν πρόλαβε να δείξει τι ακριβώς πρεσβεύει και ποια η κατεύθυνσή του. Μόνο που οι Ευρωεκλογές απέχουν ελάχιστα και το κόμμα που ηγείται πλέον απειλείται με καταβαράθρωση των δυνάμεών του. Άρα φέρει αναπόφευκτα την κεντρική ευθύνη για ό,τι συμβαίνει εφεξής. Δεν είναι άμοιρος των ζυμώσεων, ούτε των εξελίξεων που έχουν ήδη προκύψει ή θα προκύψουν εντός των ημερών – μηνών.
Το γεγονός πως από τη μία τείνει χείρα φιλίας στους εσωκομματικούς αντιπάλους του κι από την άλλη χαρακτηρίζει «αποστάτες» όσους σκοπεύουν να εγκαταλείψουν μαζικά το καράβι, αρνούμενοι να εναρμονιστούν με τις επιταγές της φρέσκιας ηγετικής ομάδας και της καινούργιας πορείας, είναι τουλάχιστον αντιφατικό. Περισσότερο ρίχνει λάδι στη φωτιά με τέτοιες αναφορές ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ παρά λειτουργεί πυροσβεστικά. Ίσως ψάχνει άλλοθι, κάπου να πιαστεί κι αυτός. Όχι παράλογο στη θέση που έχει βρεθεί.
Άλλωστε, εντός ή εκτός εισαγωγικών, χρειάστηκε να «απολογηθεί» στον Αλέξη Τσίπρα που του ζήτησε απόλυτη τήρηση του καταστατικού και λειτουργία των οργάνων με συμπεριληπτική διάθεση.
Εντός ή εκτός ΣΥΡΙΖΑ;
Η νέα συνέντευξη του στο «Ενώπιος Ενωπίω» της Πέμπτης με τον Νίκο Χατζηνικολάου δεν λείανε τις κοφτερές γωνίες. Αντιθέτως γρατζούνησε παραπάνω το πληγωμένο κορμί του κόμματος επικυρώνοντας για πολλοστή φορά από τη στιγμή που κέρδισε το χρίσμα την αντιστρόφως ανάλογη πορεία που ακολουθούν οι «προεδρικοί» με τους αντιφρονούντες.
Η ομάδα των 6+6, με επικεφαλής την Έφη Αχτσιόγλου, προτίθεται ως το τέλος της εβδομάδας να έχει καταλήξει οριστικά στη στάση που θα τηρήσει. Αν δηλαδή θα αποσχιστεί ολοκληρωτικά από τον ΣΥΡΙΖΑ, αν θα κερδίσει χρόνο ασκώντας σκληρή εσωκομματική κριτική ή θα υπάρξει μεμονωμένη αποχώρηση στελεχών. Ο Δημήτρης Τζανακόπουλος διέψευσε ότι προετοιμάζει το έδαφος για την έξοδό του, αλλά τίποτα δεν είναι δυνατόν ν’ αποκλειστεί ως αποτέλεσμα των παρασκηνιακών συζητήσεων που γίνονται καθημερινά σε τηλέφωνα, μηνύματα ή εκ του σύνεγγυς.
Ανάλογα στέκεται απέναντι στα πράγματα και το σχήμα Τεμπονέρα. Έχει διευκρινίσει πως τίποτα δεν είναι δεδομένο για το μέλλον παρά την προσωρινή ανακωχή που ακολούθησε της επεισοδιακής Κεντρικής Επιτροπής. Πάνω σε αυτό ακριβώς συζήτησε με τον Αλέξη Τσίπρα.
Μ’ όλους τους, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μίλησε τις προηγούμενες μέρες ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρώντας ν’ αναλάβει τον ρόλο του εγγυητή της ενότητας που θα φρενάρει την «κατρακύλα» όπως αυτή αποτυπώνεται στα ευρήματα των δημοσκόπων. Πόσο εφικτό, βέβαια, είναι αυτό είναι ένα ερώτημα που δεν μπορεί ν’ απαντήσει εύκολα κάποιος.
