Το πέρας των εργασιών της Κεντρικής Επιτροπής, το Σαββατοκύριακο 11 και 12 Νοεμβρίου, βρήκε τον (ήδη πληγωμένο) ΣΥΡΙΖΑ διχοτομημένο όσο ποτέ άλλοτε. Αν και μόνο η Ομπρέλα αποχώρησε από την παράταξη εν τέλει, οι 6+6 με επικεφαλής την Έφη Αχτσιόγλου και η ομάδα Τεμπονέρα διεύρυναν τον κύκλο αμφισβήτησης στον Στέφανο Κασσελάκη.
Προτού η αίθουσα του ξενοδοχείου αδειάσει κατά το ήμισυ, με τη συντεταγμένη αποχώρηση (τριψήφιου ή μη αριθμού) μελών κατά την πρώτη ημέρα, υπήρξαν πρόσωπα που σημάδεψαν την επεισοδιακή έναρξη της συνεδρίασης, αμέσως μετά την έντονη προεδρική εισήγηση.
Τι είδαμε, τι ακούσαμε και τι μάθαμε;
Στέφανος Κασσελάκης
Ως πρόεδρος εισήλθε και ως τέτοιος εξήλθε από το… President ο 35χρονος πολιτικός, παρά τις πληροφορίες που κυκλοφορούσαν για μια υποτιθέμενη απόπειρα ανατροπής του κατά τη διάρκεια του διημέρου.
Αποχωρώντας, το βράδυ της Κυριακής, επιχείρησε να κρύψει την αναπόφευκτη κόπωση, πνευματική κυρίως, από την πρώτη ανελέητη εσωκομματική μάχη που είχε δώσει πριν καν συμπληρωθούν δύο μήνες στην ηγεσία του κόμματος. Το κουρασμένο χαμόγελο και ελαφρά νεύματα νίκης και ευγνωμοσύνης προς τη μικρή μερίδα οπαδών του ήταν συγκρατημένα. Άλλωστε το «ατσαλάκωτο προφίλ» του είχε υποστεί τις πρώτες, βαθιές, ρωγμές.
Πέραν του ότι η εμφάνισή του στα υπόγεια του ξενοδοχείου έγινε με καθυστέρηση σχεδόν δίωρου, η δηκτική ομιλία – εισήγησή του προς τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής υπήρξε αντιπροσωπευτική της πίεσης που αναπόφευκτα ένιωθε. Ήταν εμφανής η προσπάθεια να (απο)δείξει πως είναι και παραμένει ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, θέτοντας τελεσίγραφα.
Ο ιδρώτας έσταζε. Και δεν έφταιγε η ζέστη από τον προβολέα που τον σημάδευε στη διάρκεια αυτής.
Κι αν το πρωί της Δευτέρας μίλησε για μια εντελώς καινούργια μέρα στην Κουμουνδούρου, γνώριζε ήδη εκ των προτέρων κι ο ίδιος πως οι ισορροπίες είναι πιο λεπτές πλέον και κατ’ επέκταση πάρα πολύ εύθραυστες.
Έφη Αχτσιόγλου
Προ διμήνου έχασε τη μάχη των εσωτερικών εκλογών, αλλά όχι και τη διάθεση να διαφυλάξει την ηγετική παρουσία της στην παράταξη, διεκδικώντας στο άμεσο ή βαθύτερο μέλλον κάτι παραπάνω.
Μίλησε με πολλούς, κυρίως με ανθρώπους που κινείται στο ίδιο μήκος κύματος (Χαρίτσης, Ηλιόπουλος) ή περίπου στο ίδιο (Τεμπονέρας), χαιρέτησε ακόμη περισσότερους.
Άφησε, βέβαια, συνεργάτες της να υπογράψουν το πρώτο τρισέλιδο κείμενο αμφισβήτησης του προέδρου με την κατακλείδα «τα όρια ξεπεράστηκαν», πριν καν ανέβει στο βήμα για την εισήγησή του, αλλά παρενέβη δραστικά όταν αντιλήφθηκε πως γεννήθηκε η κατάλληλη αφορμή για την ευθεία αντιπαράθεση και την ολομέτωπη σύγκρουση με τον Στέφανο Κασσελάκη.
Σφόδρα ενοχλημένη εν τέλει, μίλησε για «βαθιά διχαστική και αντιδημοκρατική» διαδικασία που ακυρώνει την ίδια την ισχύ της Κεντρικής Επιτροπής.
Το γεγονός πως διαθέτει στο πλευρό της τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ την κρατά σε θέση πλεονεκτική έναντι άλλων. Δεν είναι τυχαίο, εξ όσων μάθαμε, πως μετά την παρέμβασή της για το ζήτημα της ψηφοφορίας επί της πρότασης δημοψηφίσματος κέρδισε ένα πολύ δυνατό και διαρκές χειροκρότημα. Κυρίως από τη «γαλαρία».
Ευκλείδης Τσακαλώτος
Εξ αρχής προτίμησε μια αποστασιοποίηση από τα τεκταινόμενα εντός αίθουσας, την «απομόνωση» σε γωνιές που δεν είχαν συγκεντρωμένο κόσμο. Προβληματισμένος ξεκάθαρα, ενδεχομένως και κατηφής, δεν του ήταν εύκολο ν’ αποδεχθεί πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα έφευγε από το κόμμα που είχε σημαδέψει με τις επιλογές του.
Ούτε σε κεντρικές θέσεις επέλεξε να καθίσει, κοντά πάντως σε άλλα παρόντα μέλη της Ομπρέλας, ούτε να κουβεντιάσει πολύ με άλλους παρευρισκόμενους. Τα όποια λόγια του ήταν κατά βάση με την Ανέττα Καββαδία που βρισκόταν συνεχώς δίπλα του.
Κυρίως το κινητό τηλέφωνο, ως επέκταση του χεριού του, ήταν η βασική «συντροφιά» του πρώην υπουργού Οικονομικών πριν από την έναρξη της πρώτης ημέρας της συνεδρίασης. Άλλωστε η τακτική που θα ακολουθούσαν ο ίδιος και οι σύντροφοι του είχε σχεδιαστεί με κάθε λεπτομέρεια.
Βρισκόταν με το ένα πόδι στην Κεντρική Επιτροπή και με το άλλο εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Η τελευταία παρέμβασή του αφορούσε το δημοψήφισμα διαγραφών, το οποίο χαρακτήρισε «λιντσάρισμα» ιστορικών στελεχών, τονίζοντας ότι αν χρειαστεί «θα υποστηρίζω κι ένα κόμμα του 0.3%».
Την Κυριακή διέβη τη μεγάλη πύλη, χωρίς να παραδώσει τη βουλευτική έδρα του.
Διονύσης Τεμπονέρας
Πολλές οι παρασκηνιακές συζητήσεις πριν από την έναρξη των εργασιών.
Ανέβασε τα ντεσιμπέλ σε σημείο έκρηξης. Διαρρηγνύοντας τα ιμάτια του, έκανε λόγο για «κόμμα που δεν θα υπάρχει», αν δεν απορριφθεί πριν από τη συνεδρίαση της ΚΕ η πρόταση για δημοψήφισμα επί των διαγραφών.
Είναι πρόδηλη σε κάθε περίσταση η προσπάθειά του να κατέχει κομβικό ρόλο στις εξελίξεις και να μετρήσει εσωκομματικά τις δυνάμεις. Ανάλογα έπραξε το μεσημέρι του Σαββάτου προκαλώντας την αντίδραση του προεδρείου όταν επιχείρησε ν’ ανέβει στο βήμα παρέα με την Έφη Αχτσιόγλου, αλλά τον εμπόδισαν οριακά.
Κάνοντας ένα βήμα πίσω με τη δήλωση παραμονής στον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς λευκή επιταγή παρόλα αυτά, επιβεβαίωσε την παρεμβατική παρουσία του.
Παύλος Πολάκης
Το μειδίαμα στο πρόσωπό του την ώρα που διέσχιζε κάθετα τον διάδρομο της αίθουσας πρόδιδε μια ολοφάνερη ικανοποίηση για ό,τι θα ακολουθούσε στο κυρίαρχο εσωκομματικό όργανο λίγο αργότερα. Άλλοι τον χαιρετούσαν, άλλοι τον κοιτούσαν με μισό μάτι και κάποιοι άλλοι αδιαφορούσαν στο πέρασμά του.
Αψύς και συγκρουσιακός από τη φύση του ο συντονιστής του κοινοβουλευτικού έργου του ΣΥΡΙΖΑ, δεν σκόπευε να ρίξει τους τόνους της εσωκομματικής αντιπαράθεσης. Κάθε άλλο μάλιστα, έχοντας υπερασπιστεί και δικαιολογήσει κάθε προεδρική πρωτοβουλία απέναντι σε όσους εκπέμπουν «δηλητήριο», σε «άσχετους» και «ανεπάγγελτους», σε «συνωμοσιολόγους».
Υπέρμαχος εξ αρχής των διαγραφών, ανέμενε πώς και πώς το «ξεσκαρτάρισμα» στη διάρκεια της Κεντρικής Επιτροπής προκειμένου η παράταξη να προχωρήσει όπως και αυτός είχε στο μυαλό του από την πρώτη ημέρα που πήρε την απόφαση να στηρίξει τον Στέφανο Κασσελάκη για την προεδρία, λειτουργώντας σταθερά έκτοτε ως ένας εκ των εξ απορρήτων του.
Ο Κρητικός πολιτικός δεν συμβιβάζεται, άλλωστε, με κάτι λιγότερο από μια «κυβερνώσα αριστερά», όπως ανέφερε από το βήμα, και για τον ίδιο δεν χωρούν πλέον σ’ αυτήν όσοι κρατούν πίσω τον ΣΥΡΙΖΑ.
Νίκος Φίλης
Ανήκε στο γκρουπ των υπό διαγραφή στελεχών, στην τετράδα που ο Στέφανος Κασσελάκης είχε εισηγηθεί την παραπομπή τους στην Επιτροπή Δεοντολογίας προκειμένου να τους επιβληθούν κυρώσεις για δημόσιες τοποθετήσεις τους. Άρα εκ των προτέρων βρισκόταν σε δύσκολη θέση, σε θέση απολογίας.
Μπήκε νωρίς στην αίθουσα, εκ των πρώτων μελών, και γρήγορα επέλεξε τη θέση από την οποία θα παρακολουθήσει τη συνεδρίαση. Ήταν κάπου στη μέση της αίθουσας με καλή οπτική προς την έδρα. Με μια εφημερίδα σε μια πλαστική σακούλα, άφησε το μπουφάν του στο κάθισμά του και αποχώρησε ως την έναρξη των εργασιών.
Δεν έδειξε ορεξάτος για πολλές κουβέντες. Χαιρέτησε εθιμοτυπικά συντρόφους – φίλους κι όταν επέστρεψε φρόντισε να εκφράζει την αγανάκτησή του για τις εξελίξεις με κινήσεις του σώματος και φραστικές διαμαρτυρίες – ιδίως όσο διήρκησε η προεδρική ομιλία. Τον αφορούσαν όσα έλεγε και δεν δίστασε να υψώσει τον τόνο της φωνής του αντιδρώντας.
Ήξερε πώς το τέλος πλησίαζε, το είχε αποδεχθεί, διότι δεν τον εξέφραζε η νέα πορεία.
Δημήτρης Βίτσας
Ο έτερος εκ των «κατηγορουμένων». Ηπιότερος χαρακτήρας από τον Νίκο Φίλη, προτίμησε να μην παρακολουθήσει ολόκληρη την ομιλία Κασσελάκη. Φανέρωσε τη δυσφορία του για τα λεγόμενα του προέδρου, που χρέωναν και στον ίδιο «πολιτική του Pumarro» και τακτικές «5ης φάλαγγας» φεύγοντας προσωρινά από την αίθουσα της συνεδρίασης. Ήταν ένα είδος σιωπηρής διαμαρτυρίας και αυτό για τον πρώην γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ; Πιθανόν.
Γύρισε λίγο αργότερα για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, το παρελθόν του στην παράταξη, τους τύπους και τις αρχές. Μεταξύ αυτών που ανέβηκαν στο βήμα για να εκφράσουν την ανάγκη άμεσης ψηφοφορίας για το δημοψήφισμα διαγραφών, αλλά κι αυτών που αποχώρησαν συντεταγμένα.
Εκ των βασικών μελών της Ομπρέλας, συνυπέγραψε τη δήλωση μαζικής αποχώρησης από το κόμμα μαζί με τους υπόλοιπους της εσωκομματικής τάσης.
