Φεστιβάλ μουσικής, ζωντανές πόλεις με καλλιτεχνική «φλέβα», παραστάσεις μπαλέτου και performance από διακεκριμένες ομάδες, μία εικαστική έκθεση ή μία κινηματογραφική προβολή που θα διαρκέσει για ένα περιορισμένο διάστημα, ένας θεατρικός μονόλογος που ανεβαίνει για πρώτη φορά, είναι οι προσθήκες σε μία ατελείωτη, ταξιδιωτική bucket list, η οποία μας συστήνει τον κόσμο με «όχημα» την τέχνη.
Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο πως τα τελευταία χρόνια οι ταξιδιωτικές εμπειρίες που επικεντρώνονται στην τέχνη και τον πολιτισμό ενός προορισμού, συστήνοντας στους επισκέπτες την κουλτούρα μίας περιοχής με έναν πιο ψυχαγωγικό τρόπο, αποτελούν μία από τις κορυφαίες ταξιδιωτικές τάσεις, ένα ανερχόμενο travel trend, το οποίο μέσα στο 2023 κατάφερε να εκτοπίσει τα κατά τα άλλα δημοφιλή ταξίδια γαστρονομίας και ευεξίας.
Ποιος είναι, λοιπόν, ο πρώτος προορισμός που αξίζει να επισκεφθούμε, αποφασίζοντας να ενδώσουμε σε μία artistic εξόρμηση; Αν βρισκόμασταν στη θέση του Κύπριου υπερτυχερού από την Λεμεσό και είχαμε 10.000 ευρώ κάθε μήνα στον λογαριασμό μας για τα επόμενα δέκα χρόνια, δεν θα χρειαζόταν να επιλέξουμε μόνο έναν, αλλά σε μία περιήγηση θα συνδυάζαμε δύο πόλεις ή και περισσότερες.
Ακριβώς για αυτό, συγκεντρώσαμε μία ενημερωμένη λίστα με τις εμπειρίες θέασης που δεν πρέπει να χάσουμε με τίποτα το επόμενο διάστημα, αυτές που διευρύνουν τους καλλιτεχνικούς μας ορίζοντες, καλλιεργούν το γούστο μας και φυσικά, μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη!
Στη «λεωφόρο της δόξας» βλέπουμε τα εμβληματικά Chicago και Moulin Rouge
Η «λεωφόρος της δόξας» ή αλλιώς, η Broadway Street, είναι ένας από τους πιο λαμπερούς δρόμους σε όλο το Μανχάταν, ίσως και σε όλο τον κόσμο, εκεί όπου χτυπά η «καρδιά» της Νέας Υόρκης. Και ομολογουμένως, ακούγοντας τη λέξη Broadway μόνο ένα πράγμα μας έρχεται συνειρμικά στο μυαλό και αυτό είναι το θέατρο.
Από τη Broadway Street ξεκίνησαν την καριέρα τους μερικά από τα πιο σπουδαία ονόματα του παγκόσμιου κινηματογράφου, όπως ο James Dean, η Audrey Hepburn, η Emma Stone και ο Jake Gyllenhaal, ενώ σήμερα φιλοξενεί περισσότερα από 40 θέατρα και δέχεται περίπου 12.3 εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο από κάθε άκρη του κόσμου.
Γιατί αξίζει να το επισκεφθούμε; Διότι επιλέγοντας σπουδαία έργα όπως το Chicago, το Moulin Rouge και το The Lion King, θα παρακολουθήσουμε ένα μαγευτικό υπερθέαμα το οποίο είναι βέβαιο πως θα ξεπεράσει τις προσδοκίες μας. Τι περιμένουμε, λοιπόν, για να κλείσουμε εισιτήρια και να διασχίσουμε τον Ατλαντικό;
Στη Theater District του Σικάγο ή αλλιώς «The Loop» με τις φωτεινές μαρκίζες
Το Σικάγο είναι ένας προορισμός που έχει πολλά περισσότερα να προσφέρει σε έναν επισκέπτη από μία απίστευτη αρχιτεκτονική και πολλές απολαυστικές shopping εξορμήσεις. Όποιος είχε την τύχη να επισκεφθεί βράδυ την περιοχή The Loop, δηλαδή τη ζωντανή, πολυσύχναστη συνοικία που συγκεντρώνει τα θέατρα της περιοχής, γνωρίζει καλά πως η Chicago Theatre District αποτελεί μία καλλιτεχνική αρτηρία, έναν δρόμο τόσο φωτεινό και πολύχρωμο, όσο οι λαμπερές, επιβλητικές μαρκίζες που τον στολίζουν. Εκεί υπάρχει από τον προηγούμενο αιώνα το θρυλικό CIBC Theatre, το Cadillac Palace Theatre εμπνευσμένο από το Παλάτι των Βερσαλλιών, καθώς και πολλά ακόμη «καταφύγια» αυθεντικών θεατρόφιλων και όχι μόνο. Ομολογουμένως, οι επιλογές θεαμάτων είναι πολλές και εξίσου καλές, όμως, εμείς λέμε «ναι» στο prive σόου «The Magic Parlour» του Dennis Watkins και βιώνουμε μία υπερβατική εμπειρία θέασης, η οποία θα μας κάνει να πιστέψουμε στη μαγεία.
Στη Royal Opera House του Λονδίνου παρακολουθούμε τον Rigoletto του Verdi
Η Βασιλική Όπερα του Λονδίνου αποτελεί σημείο αναφοράς για τον πολιτισμό της Μεγάλης Βρετανίας. Πρόκειται για έναν ιστορικό χώρο που λειτουργεί πριν από τον 19ο αιώνα, έναν χώρο σύμβολο που έχει συνδεθεί όσο κανείς άλλος με τις παραστάσεις της κλασικής όπερας, καθώς και με μερικούς από τους πιο σπουδαίους, σύγχρονους συνθέτες, όπως o Thomas Adès και ο Harrison Birtwistle. Εμείς, πάντως, εφόσον αποφασίσουμε να επισκεφθούμε το Λονδίνο και να τιμήσουμε με μία επίσκεψη τη Royal Opera, αξίζει να παρακολουθήσουμε το αριστουργηματικό έργο Rigoletto του Giuseppe Verdi, μία από τις σπουδαιότερες και πιο πολυπαιγμένες όπερες του μεγάλου συνθέτη. Το έργο χωρίζεται σε τρεις πράξεις και αφηγείται τον παράφορο έρωτα της νεαρής Τζίλντα για τον Δούκα της Μαντούας, ένα πάθος που διέγειρε το αίσθημα εκδίκησης του πατέρα της Ριγκολέττου και εν τέλει έγινε η αφορμή για να χάσει τη ζωή της.
Στo Palais Garnier για μία εμπειρία θέασης που μας «ταξιδεύει» σε άλλη εποχή
Παρότι έχουμε τη δυνατότητα να επισκεφθούμε το εμβληματικό Palais Garnier, δηλαδή ένα από τα «κοσμήματα» αρχιτεκτονικής του Παρισιού, απλώς για να πραγματοποιήσουμε μία εξερεύνηση στο εσωτερικό του, καλύτερα θα ήταν να συνδυάσουμε την επίσκεψή μας με μία παράσταση, η οποία θα μας δώσει τη δυνατότητα να βιώσουμε μία εμπειρία θέασης από μία άλλη, μακρινή εποχή. Διότι, από τη στιγμή που θα βρεθούμε στο αριστοκρατικό Grand Foyer, θα έχουμε οδηγηθεί ήδη πίσω στον χρόνο, στο Παρίσι του 1900. Έπειτα, θα ανέβουμε τη μεγάλη, διπλή, μαρμάρινη σκάλα για να καταλήξουμε στο εντυπωσιακό auditorium. Εκεί, λοιπόν, θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε το έργο Ma Mère l’Oye/L’Enfant et les Sortilèges μία σύγχρονη σύμπραξη όπερας και μπαλέτου η οποία «παντρεύει» με ευρηματικό τρόπο δύο έργα του Γάλλου συνθέτη Maurice Ravel και προσφέρει στο κοινό μια μουσικοχορευτική παράσταση φτιαγμένη από το ίδιο υλικό που φτιάχνονται τα παιδικά όνειρα.
Συνδυάζοντας την απόδρασή μας με μία εμπειρία θέασης η οποία θα «σφραγίσει» την εξόρμησή μας, το σίγουρο είναι πως επιστρέφοντας σπίτι θα νιώθουμε πολύ πιο πλούσιοι, «πλημμυρισμένοι» από εικόνες, μελωδίες και συναισθήματα. Επενδύοντας στην ψυχαγωγία μας ένα μικρό ποσό από τα 10.000 ευρώ που θα υπάρχουν κάθε μήνα στον τραπεζικό μας λογαριασμό για τα επόμενα δέκα χρόνια, κάθε σύντομο ή μακρινό ταξίδι θα είναι μία ευκαιρία για να καλλιεργήσουμε την καλλιτεχνική μας πλευρά.
