Οι δυο εκδηλώσεις με τις οποίες τιμήθηκαν ο Κώστας Σημίτης και η Μαριέττα Γιαννάκου ήταν ατυχώς παράλληλες. Αλλά ευτυχώς πλήθους νοημάτων και ουσίας.
Ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός περιέγραψε κατά τον σύντομο χαιρετισμό του έναν τρόπο διακυβέρνησης. «Δεν προχωράς χωρίς σχέδιο – χωρίς στόχο και πρόγραμμα υλοποίησης» είπε ο πρώην πρωθυπουργός. «Προχωράς με τις ευρύτερες δυνατές συναινέσεις, αλλά συχνά κόντρα στο ρεύμα. Είναι το τίμημα που πρέπει να καταβληθεί για να είναι το όφελος που θα προκύψει πολύ μεγαλύτερο. Γι’ αυτό και πιστεύω, παρά τα εμπόδια, δεν πρέπει να διστάζουμε. Να έχουμε το θάρρος της γνώμης μας, το θάρρος να συνεισφέρουμε χωρίς δισταγμούς σε μια δημιουργική πρόοδο».
Ενας άλλος πρώην πρωθυπουργός, ο Κώστας Καραμανλής, σκιαγραφώντας το πορτρέτο της Μαριέττας Γιαννάκου, περιέγραψε ένα ήθος διακυβέρνησης. «Ηξερε», είπε για εκείνη, «ότι η πραγματική πολιτική είναι ιδέες, η ενσυναίσθηση και η ανθρωπιά, όχι η δίψα και το κυνήγι της εξουσίας. Είχε το πάθος της προσφοράς και της υπηρεσίας».
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα δυο τιμώμενα πρόσωπα άφησαν μια πολύ σημαντική παρακαταθήκη στους διαδόχους τους. Με τον τρόπο τους, το ήθος τους και ασφαλώς το έργο τους. Το οποίο δεν αναγνωρίζουν μόνο οι μεμψίμοιροι της ιδεολογικής εχθροπάθειας και των κομματικών στεγανών.
